«دیلما روسف» زن آهنین برزیل که در دفاع از قضیه فلسطین و رد پذیرش سفیر اسرائیل در کشورش مواضع بی سابقه ای اتخاذ کرد و شایسته معرفی یکی از هفت زن قدرتمند دنیا بود، از سوی معاون خود از پشت خنجر خورد و با اندوه کاخ ریاست جمهوری را ترک کرد.

صحنه غمگینی رقم زده شد، دیلما روسف وسایل شخصی خود را جمع و کاخ ریاست جمهوری را ترک کرد و مجال را برای «میشل تامر» معاون لبنانی الاصل خود باز گذاشت؛ کسی که با درخواست از نمایندگان حزبش برای سلب اعتماد از رئیس جمهور از پشت به او خنجر زد تا دست کم  شش ماه جانشین او شود تا به این ترتیب شاید در نهایت محکومیت او به اتهام فساد نهایی شود.

هر کس کلمه «فساد» را ببیند، تصور می کند روسف در غارت بیت المال و ساختن کاخ ها و داشتن حساب های محرمانه غرق شده بود، اما واقعیت کاملا بر خلاف این تصورات است، زیرا اتهام وارد شده به او «بازی با ارقام محاسبات عمومی برای پنهان کردن کسر بودجه » است و این اشتباه سیاسی است که تمام روسای جمهور پیش از او نیز مرتکب شدند اما هیچ یک با وضعیت او روبه رو نشدند.

این یک کودتای نظامی علیه زنی مبارز است که با دیکتاتوری در کشورش به مبارزه برخاست و راهی زندان شده و در آنجا با شوک الکتریکی شکنجه شد اما از ارزش ها و اصول خود کوتاه نیامد و همچنان در چارچوب حزب سوسیال چپگرا به فعالیت سایسی ادامه داد تا به راس قدرت در کشورش رسید.

وی شاگرد لولا داسیلوا بود؛ کسی که جهش اقتصادی کشورش را در آغاز هزاره کنونی رهبری کرد وبرزیل را در دریف کشورهای بزرگ قرار داد.

اما روسف مانند هوگو چاوز رئیس جمهور فقید ونزوئلا و مورالیس رئیس جمهور بولیوی و نیز دانیل اورتگا از نیکاراگوئه نماینده ارتش سوسیالیسم رهبران آمریکای لاتین است که سلطه جویی آمریکا را به چالش کشیدند و طبقه فقیران را که زیر پا له شده و از این مواضع درد و رنج زیادی را متحمل شده بودند، به پیروزی رساندند.

رئیس جمهور برزیل قربانی توطئه آمریکایی – اسرائیلی شد زیرا در کنار ملت فلسطین قرار گرفت و با قاطعیت از تشکیل دولت مستقل فلسطین دفاع کرد.وی با تعیین دانی دیال یکی از رهبران سرشناس شهرک نشینان یهود به عنوان سفیر اسرائیل در برزیل مخالفت کرد و این اقدام در دنیای دیپلماتیک بی سابقه بوده و عرفی است که می تواند الگویی برای کشورهای دیگر باشد و بر نامشروع بودن شهرک سازی و مخالفت با پذیرش شهرک نشینان به عنوان سفیر مهر تایید می  زند.

دیلما روسف، رئیس جمهوری برزیل پس از مقاومت سرسختانه با اکراه و نارضایتی قصر ریاست جمهوری را ترک کرد، زیرا  او نخستین زنی است که در انتخاباتی شفاف دو دوره به این قصر راه یافت و شایستگی این را داشت که در مجله فوربس به عنوان یکی از هفت زن قدرتمند جهان معرفی شود.

ناخواسته اشک او سرازیر شد زیرا کارکنان ساده ای را ترک می کرد که بیشتر آنان نیز تاکید کردند پس از رفتن او قصر را ترک خواهند کرد و به دنبال کار جدیدی می روند و یا حتی بی کار می مانند و با معاون او کار نخواهند کرد.

به هر حال دموکراسی و تصمیمات حاصل از آن قابل احترام است، اما برای پایان و سرانجام روسف تاسف خورده و برای زنی احساس ناراحتی می کنیم که یاور ملت های ظلم دیده و مدافع مسائل آنان در مقابله با بدترین نوع استکبار اسرائیل و آمریکایی بود.

وی از کاخ ریاست جمهوری بیرون رفت اما بی تردید برزیل وارد بحران های جدیدی خواهد شد و با دسته بندی های شدیدی رو به رو می شود و این چیزی است که دشمنان آن در واشنگتن و تل آویو به دنبال آن هستند.