به گزارش پارس به نقل از باشگاه خبرنگاران، " پیپ اسکوبار" (Pepe Escobar) متولد ۱۹۵۴ پژوهشگر و ژورنالیست برزیلی است. وی روز سه شنبه ۱۵ اکتبر ۲۰۱۳ (۲۳ مهر) در مقاله ای ظهور" جهانی بدون غلبه آمریکا" را نوید داد. بر این اساس، پکن قصد دارد دلار آمریکا را با واحد پول دیگری جایگزین کند:

*** واشنگتن، بیشترین بدهی را به چین دارد

طبق آمارهای اعلام شده در مطبوعات آمریکا، میزان بدهی های ایالات متحده در هفته جاری، با افزایش ۳۲۸ میلیاردی، به ۱۷/۰۷۵ بیلیون دلار رسید.

منابع رسمی چین، روز جمعه ۱۸ اکتبر ۲۰۱۳ (۲۶ مهر) اعلام کردند که نگران ترین کشوری که ممکن است از بحران بدهی های آمریکا متضرر شود، چین است، چون طلب چین از آمریکا با توجه به خرید اوراق قرضه این کشور به بیش از یک هزار و پانصد میلیارد دلار می رسد.

 

در یک ماه اخیر، حجم مطالب تند و انتقادآمیز نسبت به دولت" باراک اوباما" در روزنامه های وابسته به احزاب گوناگون چین به طور قابل توجهی افزایش یافته است.

*** خلاقیت شجاعانه پکن: دیگر جایی برای" دلار" نیست

خبرگزاری رسمی چین، " شین هوا" نوشت:

جاسوسی از کشورهای دیگر، شکنجه زندانیان، تحمیل جنگ های ناخواسته، دامن زدن به تنش ها و منازعات منطقه ای کشتار غیرنظامیان با هواپیماهای بدون سرنشین، از اتهامات مهم دولت آمریکا است. آمریکا بحران های مالی متعددی به دنیا وارد می کند و همیشه برای خروج از فجایع اقتصادی، با" وال استریت" درگیر است. این ابرقدرت از مسئولیت های خود شانه خالی می کند.

" شین هوا" در این گزارش از کشورهای دیگر می خواهد با توجه به مشکلات به وجود آمده برای اقتصاد دنیا، بیایند و به صورت متحد، جهانی غیرآمریکایی بسازند!

در این جهان باید سامانه های مالی از انحصار خارج شوند و اصلاحات اساسی و زیربنایی روی آنها صورت گیرد.

اصل دیگر رهایی از بحران مالی ایجاد شده توسط دولت آمریکا، معرفی یک ارز جدید است تا دنیا از تکیه به" دلار" خلاصی یافته و مشکلات سیاسی- اقتصادی جامعه بین الملل حل شود. زمان آن رسیده که غلبه آمریکا بر جهان، شکسته شده و یک واحد پول جدید، جایگزین" دلار" شود.

برای ایجاد این تحول در صندوق بین المللی پول، باید اقتصاد کشورهای نوظهور حرف بیشتری برای گفتن داشته باشند. واحد پول کشورهای" بریکس" (برزیل، روسیه، هند، چین، آفریقای جنوبی) گزینه های احتمالی چین شمرده شده اند.

این پیشنهاد" شجاعانه" به این معنی است که پکن، خواستار فروپاشی سیستم" برتون وودز" (Bretton Woods system) شده است. در سال ۱۹۴۴ بعد از جنگ جهانی دوم، کشورهای متحد آمریکا، انگلیس و فرانسه طی کنفرانسی به همین نام، پیمانی منعقد کردند که به موجب آن، یک ارز مشترک به نام" دلار" انتخاب شد و از آن پس، بقیه ارزهای دیگر و طلا بر حسب دلار ارزش گذاری شدند.

استانداردهای این پیمان، نه تنها معیارهای نرخ مبادله و سیستم پرداخت ها را در بر می گرفت، بلکه علاوه بر مقررات خاص نرخ مبادله، صندوقی را ایجاد کرد که کشورها در صورت روبرو شدن با مشکلات پرداختی موقتی، می توانستند از آن برداشت نمایند. همزمان" بانک جهانی" نیز تاسیس شد تا به ادغام اقتصادهای کمتر توسعه یافته به اقتصاد سرمایه داری جهانی کمک کند.

حال، با گذشت ۶۹ سال از سیطره تمام عیار اقتصاد سرمایه داری بر جهان، بحران اقتصادی آمریکا سبب شده تا چین، سخن از حذف این سیستم به میان آورد.

شایان ذکر است چین بیش از ۳ هزار میلیارد دلار ذخایر ارزی در اختیار دارد که بخش مهمی از آن با دلار نگهداری می شود، لذا ورشکستگی دولت آمریکا می تواند موجب بازنگری جدی چین در ذخایر ارزی دلار و کاهش سهم دلار در ذخایر ارزی شان شود. زیرا اقتصاد پکن در سال های اخیر به شدت به صادرات وابسته بوده است.

البته این پیشنهاد چین، فقط به حرف محدود نبوده و این کشور در هفته های گذشته، به تقویت روابط با شرکای تجاری مهم خود در جنوب شرق آسیا پرداخته است. " شی جین پینگ" (Xi Jinping) رئیس جمهور چین قراردادهای تجاری متعددی با اندونزی، مالزی، استرالیا و همچنین کشورهای آسیای مرکزی به امضاء رسانید.






پیشنهاد حذف آمریکا از جهان، و حذف دلار از اقتصاد، موضعی خط شکنانه از پکن بود.

این کشور به عنوان دومین اقتصاد بزرگ جهان، نقش مهمی در تحولات بین المللی دارد. اگر دولت آمریکا در شرایط کنونی نتواند هر چه سریعتر بحران مالی پیش آمده را رفع و رجوع کند، بهای جهانی دلار به شدت سقوط خواهد کرد. این مسئله، اگرچه برای چین (با ذخیره ارزی ۳۵۰۰ میلیارد دلار) وخیم و نگران کننده خواهد بود اما منفعت این قدرت اقتصادی ایجاب می کند که سرمایه گذاری های ارزی خود در آینده را از آمریکای ورشکسته، به دیگر کشورها انتقال دهد.

واکنش به موقع و البته صریح دولت چین به تبعات منفی ورشکستگی آمریکا، می تواند در هفته های پیش رو صداهای مشابهی را نیز از سایر دولت های نگران (مانند ژاپن با ۱۱۴۰ میلیارد دلار) ، بلند کند.

منابع:

http: //atimes. com/atimes/World/WOR-۰۲-۱۵۱۰۱۳. html

http: //nattvandare. blogspot. se/۲۰۱۳/۱۰/die-geburt-einer-nicht-mehr-von-den-usa. html