به گزارش پارس به نقل از روابط عمومی پتروپارس، حسین علایی، بنیانگذار و اولین فرمانده نیروی دریایی سپاه با حضور در شرکت پتروپارس و تجلیل از جانبازان این شرکت، به بیان ناگفته هایی از جنگ نفتکش ها پرداخت.

وی با اشاره به اینکه عراق از روز اول حمایت توسط کشورهای غربی و منطقه ای حمایت می شد، اظهار داشت: عراقی ها پیش از شروع جنگ و در طول هشت سال دفاع مقدس، طی قرارداد ۱۵ ساله ای که با شوروی داشتند، سلاح و مهمات و امکانات نظامی دریافت می کردند.

وی افزود: علاوه بر تجهیزات نظامی شرقی، از همان سال اول جنگ، فرانسوی ها و اروپایی ها به نفع صدام وارد میدان جنگ شدند و فرانسوی ها در سال دوم جنگ یک نیروی هوایی جدید به عراق دادند.

رئیس اسبق ستاد مشترک سپاه با بیان اینکه فرانسه حدود ۲۰۰ فروند میراژ و ۴۰ خلبان در اختیار عراق قرار داد، گفت: در حالی که ما در طول جنگ حتی یک هواپیما نتوانستیم بخریم و هیچ امکاناتی نتوانستیم تهیه کنیم، عراقی ها در کنار توسعه نیروی هوایی شرقی شان، یک نیروی هوایی کامل غربی نیز به وجود آوردند که هدف اصلی نیروی هوایی غربی، « نفت» ایران بود.

وی خاطرنشان کرد: عراقی ها می دانستند که ما با قدرت نفت می توانیم جنگ را به نفع خودمان ادامه بدهیم، بنابراین سکوهای نفتی ما را نشانه گرفته بودند.

علایی با اشاره به اینکه ما هم از روز اول جنگ درصدد تضعیف پشتوانه اقتصادی عراق بودیم، تصریح کرد: طی چند مرحله سکوهای نفتی عراق را زدیم و امکان صادرات نفت عراق از خلیج فارس را قطع کردیم، اما چون عربستان، کویت، اردن و سایر کشورها پشتیبان عراق بودند، ما هر کاری می کردیم نمی توانستیم نفت عراق را به طور کامل قطع کنیم.

وی افزود: حتی با سوریه توافق کردیم و به سوریه نفت دادیم تا خط لوله ی عراق که از سوریه می رفت را قطع کنند. ولی عراقی ها با ترکیه هماهنگ کردند و خط لوله قوی تری از طریق ترکیه کشیدند و خط دیگری هم از طرف عربستان احداث کردند؛ مابقی نفت شان را هم از طریق تانکرها از بندر اردن صادر می کردند و ما نتوانستیم نفت عراق را قطع کنیم.

سردار علایی اذعان داشت: عراقی ها برای اینکه صادرات نفت ما را قطع کنند، ابتدا بر روی جزیره خارک متمرکز شدند، ولی با ایجاد ترمینال های متعددی در سیری و لاوان و تنگه هرمز، کار چندانی از پیش نبردند و مجبور شدند با نیروی هوایی فرانسوی خود منطقه وسیعی تا تنگه هرمز را زیر پوشش قرار دهند.

وی گفت: در سال آخر جنگ مقابله به مثل کردیم و توانستیم با عملیات هایی که انجام دادیم، عراقی ها را به بازدارندگی برسانیم؛ یعنی آنها را به جایی رساندیم که یک ماه کشتی های ما را نزدند، در این مرحله آمریکایی ها مستقیما وارد جنگ شدند.

مهار آتش کشتی بارسلونای اسپانیا در تنگه هرمز

علایی با بیان اینکه آمریکایی ها با کمک اروپایی ها وارد جنگ شدند و حدود ۹۰ فروند کشتی جنگی به خلیج فارس آوردند، خاطرنشان کرد: در سال آخر جنگ ۹ درگیری نظامی مستقیم با آمریکایی ها داشتیم.

وی افزود: آمریکایی ها اولین کشتی کویتی را که ظرفیت ۴۵۰ هزار بشکه نفت داشت، اسکورت کردند که روی مین رفت و نابود شد و امریکایی ها ناکام شدند. بنابراین آمریکایی ها به قایق های تندرو سپاه در کنار جزیره فارسی حمله کردند و دو تا از قایق های ما را با نفراتش زدند.

بنیانگذار نیروی دریایی سپاه ادامه داد: در این درگیری، رزمندگان ما با استفاده از موشک استینگر آمریکایی که از مجاهدین افغان به دست آورده بودند، هلیکوپترشان را زدند که نابود شد و دو خلبانش کشته شدند.

قائم مقام اسبق وزارت دفاع افزود: در درگیری بعدی، آمریکایی ها کشتی نیروی دریایی ارتش ایران را که به سمت بحرین حرکت می کرد را زدند و تعدادی شهید و مجروح شدند و تعدادی نیز توسط آمریکایی ها اسیر شدند که ما از طریق عمان آنها را تحویل گرفتیم.

وی با تاکید در بر اینکه در سال آخر جنگ آمریکایی ها خودشان وارد جنگ شده بودند، اظهار داشت: یک کشتی با پرچم آمریکا به نام سانگاری کنار اسکله احمدی کویت مورد اصابت موشک های ساحل به دریا قرار گرفت و آمریکایی ها سکوهای نفتی نصر و سلمان را زدند؛ بعد از آن نیز یک ناو مین جمع کن آمریکایی ها به نام « ساموئل بی رابرت» روی مین رفت و دو تکه شد به طوری که امکان بازسازیش وجود نداشت.

سردار علایی اضافه کرد: در پی انهدام این ناو، آمریکایی ها سکوهای نفتی رشادت و رسالت را زدند و به این ترتیب درگیری مستقیم با آمریکا ادامه پیدا کرد تا ۳ تا از ناوهای ارتش را به نام سهند و سبلان و جوشن را زدند و ۶۴ نفر از خدمه این ناوها را به شهادت رساندند، البته یکی از ناوها غرق شد و دو تا از آنها بعد از جنگ بازسازی شد.

وی با بیان اینکه آخرین اقدام نظامی آمریکایی ها حمله به هواپیمای مسافربری در تنگه هرمز بود، تاکید کرد: بنابراین در سال آخر جنگ، ما یک طرف بودیم و عراق و آمریکا و کل جهان در طرف مقابل ما؛ ولی ما جنگ را تبدیل به حماسه کردیم و عامل موفقیت ما در مرحله اول حضور امام خمینی (ره) بود که روح مقاومت و ایستادگی را ایجاد کرد و نقش دوم را مردم داشتند که داوطلبانه وارد جنگ شدند و نقش سوم را نیروهای مسلح داشتند که این نیروهای داوطلب را خوب سازماندهی کردند و به کار گرفتند.