به گزارش خبرنگار اجتماعی پارس، این روزها موضوع اول کشور معطوف به وزارت کشور و ثبت نام کاندیداها در عرصه انتخابات یازدهم ریاست جمهوری شده است.

تمامی نامزدهای حضور در این عرصه نیز شعارهایی مبنی بر کنترل تورم، توجه ویژه به موضوع اقتصاد و معیشت مردم را در سرلوحه کار خود قرار داده اند غافل از آنکه در سویی دیگر کسی به گرد پای سرعت افزایش قیمت های مواد خوراکی نمی رسد.

از طرفی هم دولت چندان توجهی به کنترل و جلوگیری از افزایش قیمت ها نمی کند زیرا در سفرهای متعدد استانی قرار دارد و آنچه در منظر مردم مشخص است، بی توجهی دولت و پرداختن به سفرهای استانی است.

اگر این روزها که نه همین چند ساعت پیش گذرتان به یکی از سوپرمارکت ها (خواروبار فروشی ها) افتاده باشد، حتما با افزایش قیمت های چندین برابری نسبت به روزهای گذشته رو به رو شده اید.

حال این افزایش قیمت ها چه معنایی دارد؟

یک طرف ماجرا دولت کنونی است که این روزها بیشتر سرگرم آخرین سفرهای استانی با تمامی نیروهای خود است و انگار کسی بالای سر تولید کنندگان نیست که بپرسد چرا و به چه دلیل این همه افزایش قیمت؟

افزایش ۵ تا ۱۰ برابری قیمت ها

یکی از فروشندگان مواد غذایی در پاسخ به این پرسش که چرا قیمت ها به صورت ناگهانی افزایش پیدا کرده است به خبرنگار پارس، گفت: پرداخت ۶ درصد ارزش افزوده به دولت و از طرفی هم دریافت ۶ درصد ارزش افزوده از مشتری به خودی خود قیمت ها را تحت تاثیر قرار داده است.

او افزود: اداره دارائی به ما اعلام کرده که با کسری بودجه مواجه است و باید از طریق مالیات ها این کار را جبران کند و از آن طرف هم قیمت ها ۵ تا ۱۰ برابر افزایش پیدا کرده است.

وی به علت کمبود برخی مواد خوراکی و غذایی اشاره و گفت: به عنوان مثال شرکت" شیرین عسل" دارای ۱۲۰ قلم کالای تولیدی بود که امروز فقط ۳ قلم آن برای فروش عرضه می شود. او علت را نبود روغن، کره و گران شدن کاکائو برای تولیدات این شرکت دانست.

به گفته یکی دیگر از فروشندگان مواد غذایی، قیمت کره خوراکی از ۱۲۰۰ تومان به ۲۴۰۰ تومان افزایش یافته است.

همچنین قیمت حبوبات افزایش یافته و به عنوان نمونه قیمت هر کیلو لوبیا چیتی ۱۰ هزار تومان شده است.

برنج هم وضعیت مساعدی ندارد و قیمت هر کیلو برنج شمال خریداری شده ۷۵۰۰ تومان است.

قیمت آب معدنی ۱.۵ لیتری که پیش از این ۳۵۰ تومان بود، امروز به ۶۵۰ تومان رسیده است.

همچنین قیمت برخی محصولات تولیدی شرکت مینو از ۳۰۰ تومان به ۴۵۰ تومان افزایش و برخی دیگر از ۶۰۰ تومان به ۸۵۰ تومان رسیده است.

این قیمت ها فقط گوشه ای از افزایش قیمت ها را نشان می دهد.

با این وجود که افزایش قیمت ها بر دوش مردم سنگینی می کند و دولت هم سرگرم انجام برنامه های پایانی خود است، هیچ نظارتی بر قیمت ها و افزایش های بی رویه آن وجود ندارد.

از طرفی هم این روزها فقط شعارهای انتخاباتی کاندیداها مبنی بر کنترل قیمت ها و تورم یک طبل توخالی به نظر می رسد، چون امروز و در حال حاضر مردم نیازمند کنترل قیمت ها و سامان یافتن نرخ مواد غذایی و خوراکی هستند.

در پایان چه کسی باید بر افزایش بی رویه قیمت ها نظارت کند؟ چه کسی باید درد اصلی مردم که گرانی بی رویه در جامعه است را بررسی کند؟