در حالی که کارگران ساختمانی منتظر ابلاغیه سهمیه بیمه برای سال جاری خود بودند،علی ربیعی، وزیر تعاون،کار و رفاه اجتماعی در هفته کارگر خبر از اجرای بیمه کارگران ساختمانی داد اما هادی ساداتی، عضو هیئت مدیره کانون عالی انجمن های صنفی کارگران  بیان می‌کند: تا کنون خبری از سهمیه کارگارن ساختمانی نیست.

 وی ادامه داد: برای تغییرات در بیمه تأمین اجتماعی دولت باید لایحه ای به مجلس شورای اسلامی ارائه کند. اگر رقم را بخواهند تغییر دهند باید از این طریق اقدام کنند، اما هنوز برای بیمه کارگران ساختمانی هیچ آماری را اعلام نکرده اند.

ساداتی درباره تعداد افراد انتظار برای بیمه کارگران ساختمانی گفت:حدود یک میلیون نفر در صف انتظار هستند، در صورتی این رقم بیشتر می‌شود که تعدادی به افراد در حال انتظار افزوده شود.

عضو هیئت مدیره کانون عالی انجمن های صنفی کارگران ایران با بیان اینکه 60درصد از کارگران ساختمانی بیکار هستند. تعداد زیادی از کارگران در حوزه ساختمان به کارهای دیگر اشتغال دارند. حدود 2  میلیون تا 2 میلیون و 200 هزار نفر کارگر ساختمانی در کشور وجود دارد که حدود 60 درصد آنها بیکار هستند.

ساداتی کمبود سهمیه بیمه کارگران ساختمانی را مشکل بزرگی خواند و افزود: هیچ بیمه‌ای در کشور سهمیه بندی نیست اما بیمه کارگران ساختمانی سهمیه بندی شده است و این در حالی است که سازمان تامین اجتماعی بودجه لازم برای بیمه کردن کارگران را دارد. اگر قانون رفع موانع اجرا شود، سهمیه حذف می‌شود و تمام کارگران می‌توانند بیمه شوند.

علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در هفته کارگران با بیان اینکه 800 هزار نفر کارگران ساختمانی، بیمه تأمین اجتماعی دریافت کرده‌اند، گفت: کمتر از یک میلیون نفر دیگر در نوبت دریافت تأمین اجتماعی هستند.

وی افزود: 15 درصد از صدور پروانه ساختمانی باید برای بیمه تأمین اجتماعی کارگران ساختمانی پرداخت شود که این میزان حتی برای 400 هزار نفر موجود هم کفاف نمی‌دهد.

ربیعی با اشاره به اینکه به علت کاهش ساخت و سازها درآمدی که حق بیمه کارگران ساختمانی را کفاف دهد، کاهش داشته است، گفت: مایل بودیم که سهم بیمه کارگران ساختمانی را  20 درصد افزایش دهیم و از طرفی هم قیمت تمام شده ساختمان افزایش پیدا می‌کرد.

وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی ادامه داد: به رئیس سازمان تأمین اجتماعی دستور داده‌ام، علیرغم منابع محدود حق بیمه کارگران ساختمانی، ریزشی نداشته باشد و از محل صرفه‌جویی سایر بخش‌ها این منابع تأمین شود.