خواب مسکن پس از دو سال متوالی به قدری در سال 1394 عمیق شد که حتی افزایش دو مرحله‌ای وام‌های سه‌گانه هم نتوانست آن را بیدار کند. شورای پول و اعتبار اوایل سال جاری به بخش مسکن هدیه داد و یک وام جدید 60 میلیون تومانی در تهران، 50 میلیونی در شهرهای بالای 200 هزار نفر و 40 میلیون تومانی برای شهرهای زیر 200 هزار نفر به وام‌های قبلی اضافه کرد که تاثیر چندانی در افزایش تقاضا به وجود نیاورد.

با این وجود سیستم بانکی دست روی دست نگذاشت و اواخر مهرماه وام 35 میلیونی جعاله را به 60 میلیون تومان رساند. بعد هم وام خانه اولی‌ها در شهر تهران را از 60 میلیون به 80 میلیون تومان افزایش داد.

اما این سه حرکت، بازار مسکن را شلوغ نکرد و شورای پول و اعتبار مجبور شد در آخرین روزهای سال (11 اسفندماه) وام 80 میلیون تومانی را به 160 میلیون تومان برساند و گفت که هرکدام از زوجین می‌توانند از این تسهیلات استفاده کنند.

به این ترتیب حالا در بخش مسکن سه وام داریم که حداکثر مدت بازپرداخت آنها 12 سال است. اما آیا این تسهیلات می‌تواند راهی به سوی خانه‌ی آرزوها باز کند؟

واقعیت این است که بخش مسکن با پارادوکس‌های عجیب و غریبی دست و پنجه نرم می‌کند. از یک طرف مشتری ندارد و از طرف دیگر حاضر نیست حباب قیمت را بشکند. از یک طرف یک میلیون و 600 هزار مسکن خالی در کشور وجود دارد، از طرف دیگر دهک‌های پایین جامعه با کمبود مسکن مواجهند. از یک سو تسهیلات افزایش می‌یابد، از سوی دیگر متقاضی برای دریافت وام نیست.

به طور مثال از زمانی که وام 80 میلیونی خانه اولی‌ها در شهر تهران تصویب شد تاکنون 37 هزار نفر برای دریافت تسهیلات ثبت نام کرده‌اند که بسیار کمتر از انتظار بوده است. این یعنی مردم هنوز از سود بانکی و مدت زمان بازپرداخت ناراضی هستند؛ چون سود سپرده‌های بانکی 2 درصد کاهش یافته اما سود تسهیلات کم نشده است. به همین دلیل انتظار مشتریان این است که در سال آینده شرایط تسهیلات بهتر شود.

در این زمینه معاون مسکن و ساختمان وزارت راه و شهرسازی، گام بعدی برای بالا رفتن توان خریداران را افزایش مدت زمان بازپرداخت و کاهش نرخ بهره بانکی می‌داند.