چرا باید جواب امثال میرسلیم را داد؟

یک. ایشان نماینده است و باید طبق سوگندی که ابتدای مجلس ادا کرده، به وظیفه نمایندگی‌اش عمل می‌کند و پیگیر آرا و امور مردم در خانه ملت باشد و ازطرفی نمایندگانی که مواضع ایشان را نمایندگی از جانب مردم نمی‌دانند مکلف‌اند با صدای بلند بگویند خواسته‌های مردم در مجلس، نماینده و پیگیر دارد وگرنه این حرف، نه فقط صدای مجلس بلکه صدای حاکمیت تلقی می‌شود؛ خصوصا اینکه برخی صداها متأسفانه و به غلط، صدای حاکمیت تلقی  می شود‌. از باب نمونه، مردم باید بدانند که صیانت، خواسته بخش کمی از مجلس و نه همه مجلس است و از همین رو باید اکثریت، که صدایشان طبیعتا به خواسته متن جامعه نزدیک‌تر است، با صراحت موضع خود را اعلام کنند.
دو. نباید مجلس را با سایر مجموعه‌ها اشتباه گرفت؛ نمایندگان در مجلس باید وکیل مردم باشند نه اینکه مطالبات مردم را نادیده گرفته و حرف خود را بزنند. 
هر کسی می‌خواهد حرف خود را بزند باید برود جایی غیر از مجلس؛ در مجلس باید حرف مردم را زد و پیگیری کرد.
سه. در مواجهه‌ها و نقدها اگر استدلال و منطق حاکم نشود و جای خود را به تهمت و لجن‌پراکنی دهد، سنگ روی سنگ بند نمی‌شود. پیشنهادی آمده است برای ساماندهی تعطیلات که عایدی آن عدالت بیشتر بین بخش خصوصی و دولتی است؛ بهره‌مندی بیشتر از ظرفیت مراودات بین‌المللی و اصلاح محرومیت از ۴ روز کاری است؛ بهره‌وری بیشتر و اصلاح ساعات کاری کارکنان را در پی دارد و ملاحظات شرعی و قانونی هم در آن لحاظ شده است؛ بعد یک نفر بیاید و با مغالطه و بی‌توجهی این کار را به اسرائیل منتسب کند، مردم چه برداشتی خواهند داشت؟ جز این است که نسبت به آرمان فلسطین، مبارزه با اسرائیل به‌عنوان غده سرطانی در منطقه و اساس شعائر انقلابی و اسلامی بدبین می‌شوند؟
تولید دوقطبی اقتصاد و ایدئولوژی اگر نیت برخی افراد هم نباشد، اما قطعا خروجی عملکرد آنان است.
اگر مرهم بودن بلد نیستند، لااقل نمک روی زخم نپاشند.
چهار. مجلس، شاهراه قوانین و اصول و اساس شاکله حاکمیت است و از هر جهت و هر سو، در حال رصد است. یک طرح ساماندهی تعطیلات هفتگی در راستای بهبود عدالت بین بخش خصوصی و دولتی و همچنین بهبود تراز تجاری مطرح شده و قطعا فعالان حوزه تجارت و اقتصاد در حال نظاره و منتظر سرنوشت آن هستند. این دسته، وقتی می‌بینند که نماینده دیگری، هیچ پاسخی در حوزه اقتصادی و فنی ندارد و صرفا با اتهام اسرائیلی بودن به طرح حمله می‌کند در مورد آن نماینده خاص ابهام پیدا خواهند کرد، اما اگر طراحان پاسخ روشنی ندهند ‌و در برابر چنین رفتاری سکوت کنند، در مورد کلیت مجلس سؤال و ابهام پیدا خواهند کرد. از این منظر باید گفت که ایستادگی و پاسخگویی در برابر حملات بی‌ربط و بی‌اخلاق، نه‌تنها دفاع از یک طرح، بلکه دفاع از کلیت مجلس و شأن قانون و قانون‌گذاری است.