به گزارش پارس امیر محبیان تحلیلگر مسایل سیاسی، در گفت و گو با عصرایران معتقد است که مدل فکری جلیلی با جبهه پایداری نزدیک نیست.

* تحلیل تان از حضور سعید جلیلی در انتخابات چیست؟

سعید جلیلی مثال آن کسی است که دیر رسید ولی از مابقی تلاشگران جلوتر رفت. براین باورم که در فضای ناامیدی اصولگرایان و در لحظه آخر به عنوان آخرین احتمال در حالی که خودش تمایلی چندان نشان نمی داد، از سوی حامیان و همفکرانش به صحنه فرستاده شد تا فرصتی باشد علاوه بر فرصت های موجود.

* او را کاندیدای غیرمنتظره می خوانند، یعنی چی این لقب؟

کاندیداتوری در آخرین لحظه و قرار گرفتن در موقعیت هایی که نه خود او گمان می برد و نه دیگران. از لحاظی وضعیت غیرمترقبه بودن او چون وضعیت احمدی نژاد در سال ۸۴ است.

* سعی جلیلی کاندیدای کدام گروه است؟

سعید جلیلی چهره ای حزبی نیست و عملا و قانونا هم بدلیل عضویت در وزارت خارجه نمی توانست باشد. ولی می توانید به دانشگاه امام صادق (ع) به عنوان حزب نامریی او بنگرید که از آن نیرو برخواهد گرفت.

* چرا با پایداری همکاری نکرد؟

برخلاف تصور بسیاری مدل فکری جلیلی با جبهه پایداری نزدیک نیست.

* جلیلی روی چه قشری از مردم برای رای حساب می کند؟

نیروهای انقلابی؛ جبهه رفته ها و نیروهای ولایی به عنوان هسته مرکزی و فعال و نیروهای اصولگرای سیاسی به عنوان بدنه.

* سابقه مدیریتی جلیلی کم است، این نمی تواند برای او فاکتور منفی باشد؟

حتما فاکتوری منفی بشمار خواهد رفت ولی این نقطه ضعف در کنار بعضی نقاط مثبت دیگر باید ملاحظه شود و در نهایت باید دید که چه انتظاری از او در

این نقش جدید می رود. در آن صورت به احتمال زیاد با کمک تیمی مناسب یاری و تقویت خواهد شد.

*امکان دارد تا انتخابات با گروهی ائتلاف کند؟

بعضی از گروهها با او ائتلاف خواهند کرد؛ فعلا او تلاش برای لابی کردن را بر اساس ارزش هایش زشت و در مسیر قدرت پرستی می داند ولی به مرور و در

آینده احتمالا او هم به این روش ها روی خواهد آورد.