به گزارش پارس به نقل از فارس، بعضی از اعمالی که در میان مردم رایج است و عده بی شماری به انجام آنها اهتمام می ورزند بعضاً به تصور اینکه آن عمل صحیح است انجام می دهند اما در حالی که از شیوه درست آن غافل هستند، از این رو بر آن شدیم تا مواردی را که شیوع بیشتری در جامعه دارد از کتاب « عمل های اشتباه، پاسخ های صحیح» اثر حجت الاسلام علی سنجرانی برای علاقه مندان ذکر کنیم.

سؤال: ما مؤمنین اگر در زندگی گناه و خلاف کوچکی از ما سر بزند بلافاصله اتفاقی برای ما می افتد اما افرادی هستند که گناهان بزرگی مرتکب می شوند اما هیچ بلایی بر سرشان نمی آید؟

جواب: از آنجا که خداوند اولیای خود را دوست دارد از این رو اگر خلافی کنند، فوراً آنان را با قهر خود می گیرد تا متذکر شوند، چنانکه خداوند در آیات ۴۴ و ۴۵ سوره مبارکه حاقه می فرماید: « وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَیْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِیلِ، لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْیَمِینِ» ؛ یعنی اگر پیامبر سخنی را که ما نگفته ایم به ما نسبت دهد با قدرت او را به قهر خود می گیریم و همچنین اگر مؤمنین خلافی کنند چند روزی نمی گذرد مگر آنکه گوشمالی می شوند اما اگر نااهلان خلاف کنند خداوند به آنان مهلت می دهد و هرگاه مهلت سرآمد، آنان را هلاک می کند.

خداوند در آیه ۵۹ سوره کهف می فرماید: « وَجَعَلْنَا لِمَهْلِکِهِم مَّوْعِدًا» یعنی برای آنان قرار دادیم مهلت که زمانش فرا رسد آنان را هلاک می کنیم و همچنین خداوند در آیه ۱۷۸ سوره آل عمران می فرماید« إِنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ لِیَزْدَادُواْ إِثْمًا» و اگر امیدی به اصلاحشان نباشد خداوند حسابشان را تا قیامت به تأخیر می اندازد و به انان مهلت می دهد تا پیمانه شان پر شود.

به یک مثال توجه کنید: اگر قطره ای چای روی لباس سفید شما بچکد صبر می کنید تا به منزل بروید و لباس خود را عوض کنید. و اگر قطره ای روی قالی زیر پای شما بچکد، آن را رها می کنید تا مثلاً شب عید به قالی شویی ببرید، خداوند نیز با هرکس به گونه ای رفتار می کند و بر اساس شفّافیت یا تیرگی روحش، کیفر او را به تأخیر می اندازد.

سؤال: خداوند چقدر در حوادث تلخ و شیرین زندگی انسان نقش دارد؟

جواب: در آیه ۷۹ سوره نساء می خوانیم: « مَّا أَصَابَکَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللّهِ وَمَا أَصَابَکَ مِن سَیِّئَةٍ فَمِن نَّفْسِکَ» هر خوبی به تو می رسد از خداوند است ولی هر بدی که به تو می رسد از نفس خودت است. کره زمین به دور خود و خورشید می گردد و همواره بخشی از آن روشن و بخشی دیگر تاریک است، هر کجای آن روشن باشد از خورشید و هر جای آن تاریک باشد از خود زمین است.

خداوند انگور را آفرید، ولی بشر از آن شراب می سازد که مایه بروز هزاران حادثه و بیماری است. خداوند به انسان قدرت داد، ولی عده ای با سوء استفاده از این قدرت، به محرومان ضربه می زنند. خداوند به انسان عقل داد، ولی عده ای از این عقل سوء استفاده کرده و به دنبال مکر و حیله برای مردم هستند. پس آنچه از سوی خداوند است، نیکوست و بدی ها از خود ما سرچشمه می گیرد.

سؤال: دلیل اینکه بسیاری گهنکارند ولی غرق نعمتند و مجازات نمی بینند، چیست؟

جواب: خداوند متعال در آیه ۱۷۸ سوره آل عمران می فرماید: آنها که کافر شدند (و راه طغیان پیش گرفتند) تصور نکنند اگر به آنها مهلت می دهیم به سود آنها است، ما به آنان مهلت می دهیم که بر گناهان خود بیفزایند و عذاب خوارکننده ای برای آنها وجود دارد. قرآن می گوید: اینها افراد غیر قابل اصلاحی هستند که طبق سنت آفرینش و اصل آزادی اراده و اختیار به حال خود واگذار شده اند تا به آخرین مرحله سقوط برسند و مستحق حداکثر مجازات شوند.

علاوه بر این موضوع، از بعضی از آیات قرآن استفاده می شود که خداوند گاهی به اینگونه افراد، نعمت فراوانی می دهد و هنگامی که غرق لذت پیروزی سرور شدند ناگهان همه چیز را از آنان می گیرد تا حداکثر شکنجه را در زندگی همین دنیا ببینند زیرا جدا شدن از چنین زندگی مرفهی، بسیار ناراحت کننده است چنانکه می خوانیم: « فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُکِّرُواْ بِهِ فَتَحْنَا عَلَیْهِمْ أَبْوَابَ کُلِّ شَیْءٍ حَتَّى إِذَا فَرِحُواْ بِمَا أُوتُواْ أَخَذْنَاهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ» ؛ پس چون آنچه را که بدان پند داده شده بودند فراموش کردند درهاى هر چیزى از نعمت ها را بر آنان گشودیم تا هنگامى که به آنچه داده شده بودند شاد شوند ناگهان [گریبان] آنان را گرفتیم و یکباره نومید و ناراحت شدند.

در حقیقت این افراد همانند کسانی هستند که از درختی ظالمانه بالا می روند هر قدر بالاتر می روند خوشحال تر می شوند تا آن هنگام که به قله درخت می رسند ناگهان طوفانی می وزد و از آن بالا چنان سقوط می کنند که تمام استخوان هایشان در هم می شکند.