دولت یازدهم آرامش را به سینما بازگرداند

به گزارش پارس ، برنامه سینمایی هفت شب گذشته ۲۴ خردادماه به گفتگو با مهرداد فرید و الهه حصاری کارگردان و بازیگر فیلم" بی تابی بیتا" و گفتگو با احمد کاوری و لعیا زنگنه کارگردان و بازیگر فیلم" خودزنی" اختصاص داشت.

همچنین میزگرد برنامه نیز به موضوع اقتصاد در سینما با حضور امیرحسین اعلم الهدی و علی سرتیپی می پرداخت.

از" هفت تا ۷" و آمار فروش فیلم ها بخش های ابتدایی برنامه شب گذشته بودند. سپس محمود گبرلو سردبیر و مجری برنامه با اشاره به انتخابات ریاست جمهوری ابراز امیدواری کرد هر فردی که پست ریاست جمهوری را در اختیار می گیرد به سینما هم توجه ویژه ای داشته باشد.

وی عنوان کرد: سینما ابزار گسترده ای است و اگر درک درستی از آن داشته باشیم بهتر می توانیم به نیازهای جامعه و مردم دست یابیم. سینما زبانی برای گفتگو است و از آن برای تعامل اندیشه ها استفاده می شود بنابراین این عرصه، عرصه اندیشه و ابزار مناسبی برای رویارویی با مردم است. بنابراین بهتر است گفتمان فرهنگی مناسبی از طریق سینما برقرار کنیم.

نظرسنجی برنامه به طرح این سئوال اختصاص داشت که به نظر شما کدام عامل در رونق اقتصادی سینمای ایران تاثیر بیشتری دارد که در پایان برنامه از میان گزینه های نقش فعال بخش خصوصی، واگذاری امور به صنف، دخالت دولت در امور اجرایی و تناسب تولید با تقاضا گزینه ۱ بیشترین رای را از آن خود کرد.

در آیتم پلان صنوف قسمت دوم از گفتگو با صدابرداران سینمای ایران پخش شد که در این بخش حسن زاهدی، یدالله نجفی، مهران ملکوتی و جهانگیر میرشکاری به بیان مسائل و مشکلات حرفه شان پرداختند.

گفتگو با احمد کاوری و لعیا زنگنه کارگردان و بازیگر فیلم سینمایی" خودزنی" که اولین مهمانان برنامه شب گذشته بودند، بخش بعدی برنامه بود.

کاوری: تولید فیلم اجتماعی در ایران، تولید ناراحتی است

کاوری در ابتدای این بخش با اشاره به فوت ناگهانی اردشیر ایران نژاد تهیه کننده این فیلم و ابراز تاسف به خاطر درگذشت وی عنوان کرد: قصه این فیلم اقتباس از یک رمان مصری نوشته نجیب محفوظ است و حال و هوایش بسیار به فضای جامعه ما نزدیک بود. اتفاقات این فیلم می توانست در دهه ۵۰ و ۶۰ روی دهد بنابراین آورده این آدم ها در زمان حاضر کار بسیار سختی بود.

وی درباره چگونگی اقتباس در سینمای ایران افزود: به واسطه شرایطی که قصه و داستان نویسی در جامعه ما دارد این داستان ها کمتر به زبان سینما بازگردانده شده اند. البته تلاش هایی در این زمینه توسط مهرجویی و ناصر تقوایی انجام شده اما جای اقتباس در سینمای ایران بسیار پایین است.

کاوری توضیح داد: " خودزنی" یک فیلم اجتماعی است که پس زمینه های بسیاری دارد. تولید یک فیلم اجتماعی اصلا راحت نیست بلکه به نظرم خیلی هم نا راحت است، چون به هر نهاد و سازمانی قرار است نقدی وارد شود باعث بروز عکس العمل های فراوانی می شود. متاسفانه بسیاری از سازمان ها و افراد غیرمتخصص در مورد سینما نظر می دهند و می خواهند نظرشان را هم اعمال کنند. برخی سوء تفاهم ها درباره فیلم های اجتماعی مطرح می شود که درست نیست.

کارگردان" نفوذی" بیان کرد: درباره این فیلم هم بسیاری سوءتعبیرهای سیاسی عنوان شد که می خواستند فیلم را در جهت خراب کردن یا بولد کردن یک جریان سیاسی نشان دهند که درست نیست. از خداوند می خواهم که به همه ما آگاهی دهد چون اگر چرخ این سینما نچرخد بسیاری از افرادِ پایین سینما چرخ زندگی شان نخواهد چرخید اما به بالادستی ها ضربه ای وارد نمی شود پس امیدوارم این جنگ و دعواها را کنار بگذاریم.

لعیا زنگنه نیز درباره چگونگی انتخاب این نقش عنوان کرد: فیلمنامه ای که من خواندم نشان دهنده اهل مطالعه بودن نویسنده آن بود و همین امر باعث شد فیلم را انتخاب کنم. دلیل دوم نیز وجود خود کاوری است و اینکه انسانی بسیار شریف و زحمتکش است.

وی ادامه داد: برای پذیرفتن هر نقش ابتدا باید گروه را دوست داشته باشم، حتی اگر کار هم ضعیف باشد چنانچه ارتباط مناسبی با گروه برقرار کنم حاضرم در فیلم حضور یابم، بنابراین ابتدا متن و بعد کارگردان برایم مهم هستند البته قرارداد هم مهم است اما در درجه بعدی قرار دارد.

زنگنه: منتظرم توسط یک منتقد منصف نقد شوم و زیر سئوال بروم

زنگنه درباره دلایل کم کاری اش در سینما گفت: فیلمنامه برایم از درجه بسیار بالایی برخوردار است و همچنین مدتی هم ایران نبودم بنابراین تعداد فیلم های سینمایی ام محدود است و گزیده کار کردم. امیدوارم در برنامه" هفت" فیلم ها واقعا نقد شوند چون نقدهایی که در سری گذشته برنامه انجام می شد واقعا نقد نبودند. این جمله که فیلم، فیلم نیست و بنابراین هیچ دلیل تکنیکی برای بد بودن ارائه نشود، نقد یک فیلم به حساب نمی آید. به خاطر اینکه به کارگردانان حرمت گذاشته نشد افراد زیادی دیگر این برنامه را دنبال نکردند اما خوشحالم که در حال حاضر انصاف رعایت می شود، من منتظرم که نقد شوم و زیر سئوال بروم تا بدانم کجای کارم خوب یا بد بوده است.

بازیگر" در پناه تو" ادامه داد: من در اولین کار تصویری ام با یک هجوم مواجه بودم که انتظارش را نداشتم بنابراین از آن به بعد بسیار مراقب هستم که در هر فیلمی بهترین کار زندگی ام را ارائه دهم چون مردم از من توقع دارند. بنابراین نقش اول یا مکمل برایم زیاد مهم نیست و مهم این است که نقش مرا درگیر خود کند.

وی در پایان صحبت هایش از همه بازیگران زن پیشکسوتی که در سینمای ایران فعال هستند تشکر کرد و عنوان کرد که من مدیون و قدرشناس بانوان سینماگر قبل از خودم هستم.

بخش نقل قول های هفته که به پخش صحبت های سید رضا میرکریمی، افسانه بایگان، شیرین بینا، ابوالحسن داوودی، نگار فروزنده، فریدون جیرانی، سامان سالور، اسدالله نیک نژاد و… اختصاص داشت بخش بعدی برنامه شب گذشته بود.

در ادامه مهرداد فرید و الهه حصاری کارگردان و بازیگر فیلم تازه اکران شده" بی تابی بیتا" مهمان برنامه شدند.

فرید: مهمترین معضل سینمای ایران انگیزه بخشیدن به تماشاگر است

فرید در ابتدا درباره فیلمش گفت: " بی تابی بیتا" یک فیلم اجتماعی داستان گو و سرگرم کننده است که در عین برقراری ارتباط با اقشار جامعه می تواند بخش هایی از شرایط زمانه را نیز به تصویر بکشد. این فیلم نگاه مشفقانه ای هم به طبقه متوسط و هم طبقه فرودست جامعه دارد و تلاش می کند مسائل امروز جامعه را مطرح کند.

وی ادامه داد: باید دید که چگونه می توان در تماشاگر انگیزه برای دیدن یک اثر سینمایی ایجاد کرد. همین انگیزه بخشیدن مهمترین معضل سینمای ایران است چون اگر تماشاگر را به سینما بکشانیم آن وقت عوامل می توانند با ارائه یک فیلم جذاب، تماشاگر را سرگرم کنند.

الهه حصاری بازیگر این فیلم نیز درباره تجربه حضورش در" قاعده تصادف" و" بی تابی بیتا" گفت: درباره قاعده تصادف همه ما غافلگیر شدیم چون انتظار چنین استقبالی را نداشتیم. خوشحالم که زحمات ما دیده شد و فیلم مورد توجه قرار گرفت. همچنین از فرید به خاطر اعتمادی که به من کرد بسیار سپاسگزارم. تلاش کردم همیشه جایگاه خودم را در سینما بدانم و به پیشکسوتانم احترام بگذارم و از آنها یاد بگیرم.

سکانس دیروز به فیلم سینمایی" از کرخه تا راین" به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا که محصول سال ۱۳۷۱ است اختصاص داشت.

در این بخش بهرام عظیم پور دستیار کارگردان این فیلم در مورد چگونگی تولید اثر صحبت کرد.

میزگرد برنامه نیز به بررسی اقتصاد و اکران در سینمای ایران اختصاص داشت که در این بخش امیر حسین علم الهدی و علی سرتیپی به عنوان کارشناس در برنامه حضور داشتند.

سرتیپی: حوزه توزیع و نمایش در سینمای ایران جدی گرفته نشده است

سرتیپی در ابتدای این بخش عنوان کرد: متاسفانه در کشور ما بخش خصوص به شدت بایکوت شده و پول های بسیاری در تولید هزینه شده است بدون این که این تولیدات در بخش اکران و توزیع مورد توجه قرار گیرد. اما تعداد زیادی از فیلم های دولتی تولید شده بدون آن که توجهی به اکران آنها شود در طول این سال ها ساخته شده است.

امیرحسین علم الهدی نیز در این باره عنوان کرد: بخش خصوصی در ۳۴ سال گذشته توانست برنامه ریزی و سرمایه گذاری را همراه با دولت انجام دهد که مرحوم سیف الله داد در این زمینه پیشتاز بود اما زمانی که وی از دولت رفت چند دستگی در بخش خصوصی به وجود آمد که نشان داد این بخش نتوانسته به یک اتحاد دست پیدا کند. دولت به خاطر ضعف در سیاست گذاری و نداشتن هارمونی در کارهایش نتوانسته است بخش خصوصی را به بلوغ برساند.

این کارشناس سینما ادامه داد: در همه جای دنیا بخش خصوصی نیاز به حمایت و برنامه ریزی دارد. همه دغدغه تولید دارند و هر کسی از خانه اش قهر کرده می خواهد فیلم تولید کند اما دو زنجیره دیگر به نام حوزه توزیع و نمایش داریم که اگر به آنها توجه نشود به نتایج خوبی نمی رسیم. دولت مدعی بود با ۸۰۰ میلیارد دلار پول نفت قرار است به سینما کمک فراوانی کند این دوستان اکنون باید بیایند و توضیح دهند که چه کمک ها و حمایت هایی از سینما کرده اند.

وی یادآور شد: در کشوری که ۸۰ درصد آن دست دولت است نمی توان از نقش آن غافل ماند. ایران در حوزه تولید حرف برای گفتن زیاد دارد، البته در بخش تولیدات فرهنگی و محتوایی اما در عرصه اقتصاد هیچ حرفی برای گفتن ندارند. در حوزه فرهنگ باید ۲۰ سال سرمایه گذاری کرد تا به نتیجه رسید. وقتی هیچ سیاستی حتی در حد ۴ سال پایداری ندارد دیگر نمی توان از بخش خصوصی انتظار داشت که سرمایه اش را وارد سینما کند.

سرتیپی در این زمینه عنوان کرد در طول سال های گذشته هر کس سر کار آمده ما نتوانستیم به بخش توزیع و نمایش بپردازیم و همه تلاش ها در جهت تولید بوده است. برای توزیع و نمایش سیاست های قطره چکانی داشتیم که در ۴ سال گذشته بسیار کمتر شده است.

وی ادامه داد: حمایت از تولید هم حمایت از برخی آثار خاص بوده و هم این مساله بخش خصوصی را به انزوا کشانده است و بسیاری دفاتر سینمایی غیرفعال شده اند. سینماها هم در وضعیت بغرنجی قرار دارند. در چند سال اخیر سیاسی کردن سینما هم یکی از معضلاتی بود که به وجود آمد و باعث خشک شدن سینمای ایران شد.

علم الهدی: رفاه و سرانه مطالعه باعث ترغیب مخاطب به سینما رفتن می شود

علم الهدی در ای زمینه متذکر شد: وجود رفاه و سرانه مطالعه در کشورهای مختلف باعث می شود مردم آن کشورها به سینا رفتن رغبت بیشتری نشان دهند. در کشوری که تیراژ کتاب به هزار نسخه می رسد چگونه می توان انتظار سینمای مناسبی را داشت. هر مدیری که سر کار می آید می خواهد سینما را از نو اختراع کند. به تهران از سال ۸۸ تا امروز ۶۰ سالن سینما اضافه شده است ولی هنوز هیچ اتفاقی در اقتصاد سینما روی نداده است. این طور نیست که هرچه بخش خصوصی بسازد فیلم های خوبی است و هرچه بخش دولتی تولید کند آثار نامناسبی هستند.

سرتیپی در این زمینه توضیح داد: نباید همه چیز را به این سیاهی دید. اگر ما ۱۰ سینما مثل آزادی داشته باشیم و بتوانیم فیلم هایمان را درست معرفی کنیم و در عین حال آثار جذابی تولید شود اقتصاد سینما پیشرفت می کند. باید به تولیدکنندگانمان اعتماد کنیم.

علم الهدی در بخش دیگری از این میزگرد عنوان کرد: امیدوارم دولت یازدهم آرامش را به سینما باز گرداند چون دولت دهم هیچ کمکی به سینما نکرده و با تفرقه افکنی ادامه حیات داده است. همه ماها صدقه بگیر دولت شده ایم پس لطف کنند و پول سینماها را هم بدهند. سال ۸۹ با ۹۰۰ هزار تومان می شد تبلیغات شهری برای یک فیلم گرفت اما در سال ۹۲ با ۶ میلیون تومان می توان یک بیلبورد را در اختیار داشت.

وی افزود: معتقدم اگ ر۳۰ تا ۴۰ درصد سینمای ایران به اکران فیلم های خارجی با هدف تولید فیلم های ایرانی اختصاص یابد برخی از این مشکلات اقتصادی حل خواهد شد. متاسفانه این روزها از ۱۰۰ فیلمی که ساخته می شود ۸۵ فیلم با لابی گری چه در بخش خصوصی و چه دولتی و برای رسیدن به منافع شخصی به نمایش می رسند و تنها ۱۵ فیلم برای سینما ساخته می شود. تنها سینمایی که ۱۰۰ درصد فضای تولیدش در خدمت تولید داخلی قرار دارد یاران است و ضررکننده اصلی این جریان هم سینماداران هستند.

سرتیپی در پایان این بخش عنوان کرد: ساز و کار ما اشتباه و غلط است، اگر ۳۰-۴۰ درصد سینمای مان را به فیلم های خارجی بدهیم دیگر چیزی از سینمای ایران باقی نمی ماند. ما ابتدا باید تولید ملی خودمان را تقویت کنیم بعد شرایط اکران آثار خارجی فراهم شود. اگر یک عقل سلیم بتواند مدیریت کند مشکلات حل خواهد شد و می توانیم فیلم خارجی هم اکران کنیم اما در حال حاضر در شرایط بحرانی قرار گرفته ایم.

گفتگو با برخی سینماداران درباره شرایط اکران فیلم ها و وضعیت اقتصادی سینماها در میانه این بخش پخش شد.

منبع: مهرنیوز