به گزارش پارس به نقل از فارس،   برگزاری مناظرات انتخاباتی در ایران شاید سابقه کمی نداشته باشد، اما برگزاری چنین برنامه هایی از سال ۸۸ به یکباره اهمیت بالایی یافت. برگزاری مناظره میان کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری نه تنها منجر به حضور بالای مردم در انتخابات شد، بلکه توانست در ویترینی شفاف و شیشه ای نمای حقیقی سیاست ها و تفکرات کاندیداها را به مردم نشان بدهد. هرچند که انتقاداتی به برگزاری این مناظرات نیز وارد شد و برخی معتقد بودند که در برخی موارد نامزدها پا را فراتر گذاشته و پرده دری هایی صورت گرفت. البته همین نکته و موارد مشابه شاید باعث شد تا صداوسیما امسال در برگزاری مناظرات دست به عصاتر حرکت کند.

البته نمی توان منکر برنامه ریزی دقیق رسانه ملی برای برنامه های انتخاباتی شد. برنامه ای که درست از فردای اعلام اسامی نامزدها کلید خورد و به قدری دقیق و ظریف بود که تا به حال قید پخش تراکت و انتخابات خیابانی را بزنند و همان برنامه هایشان در رادیو و تلویزیون را برای شناساندن خود و برنامه هایشان به مردم کافی بدانند.

**مناظره چیز دیگری است!

اما در کنار همه این برنامه ریزی های دقیق، به قول خیلی از مردم کوچه و خیابان مناظره چیز دیگری است! نمی توان این همه برنامه دید، اما مناظره ندید. صداوسیما هم که هم مزه و بازتاب مخاطبان میلیونی مناظرات را چشیده بود هم ترکه انتقادات آن را، در این میان نه راه پس داشت و نه راه پیش. مطالبات مردمی از یک سو و همچنین هراس از برخی اتفاقات ناخوشایند روی آنتن زنده دو روی سکه برگزاری مناظرات امسال بود.

در نهایت رسانه ملی دل را به دریا زد و علی رغم تعداد بالای کاندیداها تصمیم به برگزاری مناظرات گرفت. امکان برگزاری این برنامه به صورت چهره به چهره نبود و ۴۸ برنامه را می طلبید؛ همین موضوع جریان را به سمت دیگری هدایت کرد و روی برگزاری مناظره به صورت جمعی هدایت شد.

در نهایت هم قرار شد مناظرات در سه بخش اقتصادی، فرهنگی و سیاسی برگزار شوند.

**مناظره یا مسابقه هفته!

مناظره اول وقتی به روی آنتن رفت، بازار نقدها داغ شد. خیلی ها این برنامه را با مسابقات هفتگی مرحوم نوذری مقایسه کردند و به سرعت لطیفه هایی درباره برگزاری مناظره اقتصادی فضای مجازی را در بر گرفت.

خوشبختانه در این مرحله رسانه ملی در مقابل این نقدها که گاهی رنگ توهین به خود می گرفت، پا پس نکشید و عزم خود را برای بهتر شدن مناظرات بعدی جزم کرد. در نهایت با تغییر در شیوه برگزاری مناظرات دوم و سوم، به آنچه نقطه هدف بود نزدیک شد.

روز گذشته مناظره سوم با موضوع مسائل سیاسی در حالی برگزار شد که هشت کاندیدا علی رغم رقابت با هم در کنار هم ایستادند و با یکدیگر به چالش پرداختند.

چالشی که علاوه بر روشنگری، با ادب و اخلاق همراه بود و هیچ کدام از کاندیداها ضمن ارائه نقدهای خود خدشه ای به رقبای خود و جایگاه آنها وارد نکرد.

**مناظره با طعم ادب!

شاید اگر رسانه ملی ظرفیت نقدپذیری خود را افزایش نمی داد و در مقابل هجمه ها به مناظره نخست درصدد ایجاد تغییر برنمی آمد، میلیون ها ایرانی فرصت تماشای یک مناظره جمعی جذاب را از دست داده بودند. هرچند که برگزاری چنین مناظره هایی پیش از این در کشورهای دیگری تجربه شده بود و نتایج قابل قبولی از خود ارائه داده بود. به نظر می رسد دست به عصا بودن کاندیداها در اولین مناظره و عدم حرکت به سمت چالش نیز از جمله مواردی بود که از سوی خود نامزدها به وقوع پیوسته بود و شاید ربطی به نحوه برگزاری مناظره ها نداشت.

الگوسازی موفق رسانه ملی در برگزاری سه مناظره انتخاباتی نشان داد که ۸ دولت مرد می توانند در کنار هم به نقد یکدیگر بپردازند آن هم بدون تخریب. در حقیقت خاطره اندک تلخ مناظرات سال ۸۸ این بار و در مناظرات سال ۹۲ به خاطره شیرینی بدل شد.

در نهایت معاونت سیما که خلاف گذشته که معاونت سیاسی عهده دار برگزاری مناظرات بود، توانست این کار را برای اولین بار به نحو احسن انجام دهد و نمره ای درخشان در کارنامه خود به ثبت برساند. حالا که صداوسیما توانسته به این جایگاه برسد، بد نیست از کنار پیشنهاد برگزاری مناظره چهارم سرسری عبور نکند.