به گزارش پارس نیوز، 

چای مزبور که تفاله رنگ شده چای معمولی بود، در محل انبار یک شرکت چای، با چای معمولی مخلوط می شد و در تهران و شهرستان ها تحت نام ها و نشانه های مختلف عرضه می شد.

روزنامه اطلاعات روز 17 مهرماه سال 1342 می نویسد: روز گذشته تلفنی به آقای[احمد] نفیسی شهردار تهران و دکتر هدایت مدیر کل بهداری شهرداری اطلاع داده می شود که درانتهای بازار نوروز خان سرای شاه چای تقلبی می سازند. به دستور شهردارتهران یک گروه از بازرسان مواد غذایی بهداری شهرداری در معیت نماینده دادستان در محل حضور می یابند. سه نفر سازندگان چای تقلبی به محض اطلاع از ورود بازرسان فرار می کنند و تنها یک نفر از آنان به نام احمدعلی امیر بیگلو دستگیر می شود. سردر انباری که 145 کیسه چای تقلبی در آن انبار شده بود این جمله به چشم می خورد «ورود اکیداً ممنوع» ولى حضور نماینده دادستان مشکل را حل می کند و ورود به داخل انبار میسر می گردد. در این انبار145 کیسه چای که هر کدام محتوی 40 تا50 کیلو چای می باشد کشف گردید. از چای های موجود نمونه برداری شده و به آزمایشگاه ارسال گردید. اولین آزمایشی که روی چای های مزبور صورت گرفت در همان محل و به روش ساده انجام شد. به این ترتیب که در یک لیوان محتوی آب سرد مقداری از این چای ریختند، بلافاصله چای ته نشین شد و رنگ پس داد، رنگی شبیه پرمنگنات. در آزمایش های بعدی معلوم شد که رنگی که از آن استفاده شده پرمنگنات نیست و نوعی رنگ صنعتی می باشد. رنگی که از آن برای رنگ کردن تفاله های چای استفاده شده بنابر نظر کارشناسان و متخصصین مواد غذایی و شیمیست ها نوعی رنگ صنعتی است و در آن ترکیبات مازو برای گس کردن مزه چای نیز استفاده شده است. رنگ های صنعتی که در بازار ارزان است مسموم کننده می باشد.

چای خوشرنگ!

روی بسته مقوایی که مخلوطی از این چای و چای معمولی بسته بندی شده بود، کلمه های «خوش رنگ» «خوش طعم» و «خوشمزه» دیده می شد! این چای تحت مارک های مخلوط «چای فرمان»، «چای ممتاز»، «چای زیبا» و «چای کبوترنشان» در بازار عرضه می شد. احمد امیرعلی بیگلو یکی از سه نفر شرکای شرکت سازنده چای تقلبی، پس از احراز جرم، توسط نماینده دادستان تحویل مقامات قضایی شد. دادستان تهران برای اولین بار دستور داد این شخص به عنوان سازنده مواد غذایی تقلبی بازداشت شود. سابق براین سازندگان مواد تقلبی بعد از کشف با سپردن ضمانت آزاد می شدند.