علائم اختلال دوقطبی

اختلال دوقطبی یکی از اختلالات مهم روانشناسی است که متاسفانه اینروزها بیشتر از قبل شاهد بروز آن هستیم. این علائم نشانه اختلال دوقطبی است که می توانید آن را بشناسید.

نکاتی درباره علائم دوقطبی

علامت معرف اختلال دو قطبی وجود نوسانات شدید خلقی است. بین احساس خوب و احساس بد یک وقفه زمانی وجود دارد که افسردگی را نیز شامل می شود. زمان در اوج بودن، یک فرد با علائم دوقطبی ممکن است احساس کند در “در بالاترین نقطه ی جهان،” قرار دارد و قادر به انجام هر آنچه که در ذهنش است می باشد ، می تواند چندین کار در یک زمان انجام دهد ( هیچ یک از آنها را تمام نمی کند) . گاهی اوقات این برتری به جای خلق و خوی بالا باعث کج خلقی بیشتر در شخص می شود. در مراحل اولیه آن، نشانه های اختلال دوقطبی ممکن است به جای بیماری روانی با یک مشکل خودش را نشان دهد. به عنوان مثال، ابتدا ممکن است با اعتیاد به الکل یا مواد مخدر، یا عملکرد ضعیف در مدرسه یا محل کار ظاهر شود. علائم دوقطبی به طور کلی به سرعت نه به وجود می آیند و نه از بین می روند – آنها پایدار می باشند و به طور قابل توجهی زندگی فرد را مختل می کنند. گاهی اوقات این وضعیت را با افسردگی اشتباه می گیرند، چرا که فرد هیپومانی را، به جای مانیا تجربه می کند،. ( اگر هیپومانی به دقت توسط یک متخصص سلامت روانی ارزیابی نشود ممکن است  با حالت طبیعی برای فعالیت های هدفدار اشتباه گرفته شود).

مهمترین ویژگی اختلال دوقطبی

ویژگی اساسی اختلال دو قطبی نوع یک این است که فرد یک دوره شیدایی کامل را تجربه می کند (هر چند ممکن است شیدایی مقدم باشد و هم چنین ممکن است دوره ی هیپومانی یا دوره ی افسردگی را به دنبال داشته باشد).

اختلال دوقطبی نوع 1

شیدایی یا مانیا یک دوره ی متمایز است که در طی آن یک خلق و خوی غیر طبیعی، با نشاط، گسترده، و یا تحریک پذیر وجود دارد و فرد مداوم افزایش فعالیت دارد و یا انرژی ای دارد که در طول روز پا بر جاست و تقریبا هر روز و به مدت حداقل یک هفته ادامه دارد ( و یا هر مدت زمانی که نیاز به بستری شدن در بیمارستان باشد). این علائم به همراه حداقل سه نشانه ی دیگر از شیدایی وجود دارند. وقوع حمله های شیدایی و افسردگی عمدهنباید با اختلال اسکیزوافکتیو، اسکیزوفرنی، اختلال اسکیزوفرنیفرم، اختلال هذیانی، و یا دیگر طیف های اسکیزوفرنی قابل توجیه باشند.

اختلال دوقطبی نوع2

اختلال دوقطبی نوع دو به وقوع (یاسابقه) یک یا چند حمله ی افسردگی اساسی و حداقل یکدوره هیپومانی نیاز دارد . علاوه بر این، هرگز دوره کامل شیدایی را به همراه ندارد. در هر دواختلال دوقطبی نوع یک و دو، فرد می تواند یک دوره خلقی( ابتدا شیدایی یا افسردگی) با ویژگی های مشترک داشته باشد، که در آن یک حمله ی مانیا یا هیپومانی خفیف با علائم اصلی افسردگی وجود دارد، و یا یک حمله ی افسردگی که برخی علائم شیدایی یا هیپومانی را دارد.

این علائم را بشناسید

در طول یک دوره هیپومانی، علائم اختلال دو قطبی عبارتند از:

– خود بزرگ انگاری

– چشم انداز اغراق آمیز مثبت

– کاهش قابل توجه نیاز به خواب

– بی اشتهایی و کاهش وزن

– تکلم سریع، ایده ها ی رویایی، تکانشگری یا نیروی آنی

– ایده های جدید با موضوعات زودگذر

– تمرکز ضعیف یابه راحتی مختل شونده

– افزایش سطح فعالیت

– درگیر شدن بیش از معمول در فعالیت های لذت بخش

– تصمیمات مالی غلط، هزینه زیاد برای خوشگذرانی

– تحریک پذیری بیش از حد، رفتار پرخاشگرانه

– در طول یک مرحله ی افسردگی علائم دوقطبی عبارتند از:

– احساس غم و اندوه یا ناامیدی

– از دست دادن علاقه به فعالیت های لذت بخش یا معمول

– دشواری در خوابیدن. بیداری صبح زود

– از دست دادن انرژی و بی حالی مداوم

– احساس گناه و یا عزت نفس پایین

– مشکل در تمرکز

– افکار منفی در مورد آینده

– افزایش وزن یا کاهش وزن

– صحبت درباره خودکشی یا مرگ

این دوفاز دوقطبی را بشناسید

در طول فاز مانیک یا شیدایی، مبتلایان به اختلال دوقطبی یک یا بیش‌تر از این ۱۵ احساس و رفتار مختلف را تجربه خواهند کرد:

احساس سرخوشی و هیجان‌زدگی

احساس خستگی ناپذیر بودن

رفتار خشونت آمیز

حساس شدن

سریع صحبت کردن

شرکت در فعالیت‌های خطرناک

افزایش تمایلات جنسی

وجود افکار مختلف و زیاد

عدم تمرکز

میزان انرژی بالا

صرف پول فراوان در موارد بی‌ارزش

کم شدن نیاز به خواب

احساس خودمحوری

تحلیل قوه قضاوت

سوء مصرف مواد و الکل

افسردگی

فاز افسردگی ممکن است شامل ۱ یا بیش‌تر از ۱۲ احساس و رفتار زیر شود:

عدم جذابیت زندگی

ناامیدی

تغییر اشتها

احساس خلاء

عذاب وجدان

تمایل به خودکشی

احساس بی‌ارزش بودن

خستگی مزمن

فراموش‌کاری

اختلالات خواب یا خوابیدن زیاد

افزایش یا کاهش وزن

اختلال در تمرکز