به گزارش پارس ، دکتر مصطفی قانعی در گفتگو با مهر، تعداد مصدمان شیمیایی را ثابت دانست و افزود: ۵۰ هزار مصدوم شیمیایی در کشور داریم که تحت درمان قرار دارند.

معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، به تحقیقات انجام شده بر روی درمان مصدومان شیمیایی اشاره کرد و اظهار داشت: در این راستا تحقیقات وسیعی در زمینه عوامل بیماری زا در مصدومان شیمیایی انجام شد.

وی با تاکید بر اینکه در حال حاضر هیچ سوال بدون پاسخی در خصوص مصدومان شیمیایی در کشور وجود ندارد، خاطر نشان کرد: این تحقیقات موجب شد تا دغدغه های ما در زمینه درمان بیماری سرطان در مصدومان شیمیایی رفع شود.

تحقیقات چشم در مصدومان شیمیایی

قانعی درمان کوری مصدومان شیمیایی را از جمله زمینه های تحقیقاتی محققان در این حوزه ذکر کرد و در این باره توضیح داد: آسیب های چشمی در مصدومان شیمیایی نوعی سوختگی قرنیه است و علاوه بر آن بر اثر انتشار گازهای شیمیایی در چشم مصدومان ایجاد رگ در قرنیه و پس از آن موجب کدروت در دید و نابینایی در فرد مصدوم می شود.

وی با اشاره به تحقیقات انجام شده در این زمینه خاطر نشان کرد: برای درمان نابینایی در این افراد از پیوند سلول های بنیادی استفاده شد.

قانعی با بیان اینکه در این تحقیقات از سلول بنیادی لیمبوس استفاده شد، اضافه کرد: نتایج بالینی به دست آمده از این تحقیقات نشان داد که پیوند سلول بنیادی لیمبوس نابینایی این افراد را در حد ۳۰ درصد بهبود می دهد و برای انجام کارهای روزمره خود به فرد دیگری وابسته نیستند.

ارائه راهکار برای مشکلات ریوی

معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، به بیان تحقیقات انجام شده در زمینه ریه مصدومان شیمیایی پرداخت و یادآور شد: در این تحقیقات موفق به توقف پیشرفت روند بیماری های ریویی در مصدومان شیمیایی شدیم.

قانعی، اضافه کرد: راهکارهایی که برای درمان ضایعات ریوی برای مصدومان شیمیایی ارائه شده بسیار موثر بوده است به جز مصدومان بسیار شدید که تعداد آنها کمتر از ۱۰ درصد است.

خارش در مصدومان شیمیایی

قانعی با تاکید بر اینکه در این زمینه از ابتدا هم مشکلات زیادی نداشتیم، گفت: این عارضه نیز با تجویز دارویی هایی قابل کنترل است.

وی با تاکید بر اینکه در حال حاضر با مشکلاتی در درمان مصدومان شیمیایی مواجه نستیم، اظهار داشت: چنانچه مشکلی در این زمینه موجود باشد به دلیل آن نیست که به درمان های ما پاسخ نمی دهند.

قانعی عدم دسترسی آنها به دارو را یکی از علل محتمل دانست و ادامه داد: مشکلات در دسترسی به پزشک متبحر از دیگر دلایل می تواند باشد.