رقص دختران در برج میلاد از سوی مشاور نجفی + فیلم

گروه تحلیلی خبری" پارس"_مهرماه 96 بود که خبرها حاکی از این بود که فاطمع راکعی فعال فتنه 88 به سمت مشاور شهردار تهران در امور بانوان منصوب شد، خبری که موج نگرانی را ایجاد کرد چراکه  شاید آقای شهردار و حامیان آنان فراموش کرده باشند اما اظهارات و مواضع جنجالی راکعی و همکارانش چون فاطمه حقیقت جو در مجلس ششم در زیر سوال بردن ارکان و نهادهای نظام و دهن کجی به ارزش های انقلابی هنوز از یادها نرفته است.

در هفته اخیر همایشی تحت عنوان «همایش بزرگ بانوان شاغل شهرداری تهران» با حضور و سخنرانی محمدعلی نجفی، در سالن همایش‌های برج میلاد برگزار شد که با اجرای کنسرت  زنان خواننده و رقص دختران نوجوان در حضور شهردار تهران و همکاران مرد او همراه بود؛ اقدامی که اگرچه خلاف شئونات اسلامی بود و نجفی هم در این باره به آنان تذکر داد اما راکعی مشاور آقای شهردار با بیان اینکه دختران به سن تکلیف نرسیده‌اند و از نظر شرعی این مساله مشکلی ندارد به توجیه این مساله پرداخت.

اقدام مشاور بانوان شهردار در حالی صورت گرفته است که اصلاح‌طلبان در جریان طرح شهردار سابق تهران برای سالم‌سازی محیط‌های کار شهری برای بانوان و تفکیک جنسیتی، حملات گسترده ای را علیه شهردار سابق تهران شکل داده بودند اما در برابر چنین اقداماتی سکوت پیشه کرده‌اند.

اقدامات سیاسی شهردار تهران در حالی صورت گرفته است که نجفی، از اعضای ارشد حزب کارگزاران، وقتی هنوز رسما کلیددار ساختمان بهشت نشده بود، در جلسات معرفی برنامه در شورای شهر اولویت خود را «خلع لباس سیاست» از تن شهرداری پایتخت و پوشیدن «لباس خدمت» خوانده بود.

در این جا این پرسش به وجود می آید که خود جناب نجفی، در دوران مسئولیت خود در شهرداری تهران، چه اندازه توانست بر این ادعای خود پایبند باشد و اگر انتصاب راکعی در شهرداری به معنای سیاسی کاری نیست، چه معنایی دارد؟

راکعی یکی از اعضای شورای مرکزی حزب منحله مشارکت و یکی از افراطی ترین عناصر این حزب بوده و هست. او به عنوان یکی از نمایندگان فراکسیون مشارکت در مجلس ششم، جزو فعال ترین نمایندگان آن مجلس جنجالی و هنجارشکن در پیگیری مطالبات سیاسی ناهمسو با نظام بود و اظهارات و مواضع جنجالی او و همکارانش چون فاطمه حقیقت جو در زیر سوال بردن ارکان و نهادهای نظام و دهن کجی به ارزش های انقلابی هنوز از یادها نرفته است. راکعی جزو سازمان‌دهنگان تحصن کذایی و استعفای دسته جمعی  مجلس ششم بوده است.

او یکی از فعال ترین چهره های حامی فتنه و سران فتنه بوده است، به نحوی که در بیشتر رویدادهایی که به نوعی محل گردهمایی اصلاح طلبان افراطی و ساختارشکن بوده، او نیز یکی از سخنرانان بوده است. حال باید از آقای نجفی پرسید که انتخاب یک عنصر افراطی مشارکتی به عنوان مشاور چه سنخیتی با وعده های وی مبنی بر غیرسیاسی کردن شهرداری دارد؟

و البته سیاسی کاری نجفی به همین جا ختم نمی شود. برای نمونه، نجفی در ۱۸ مرداد در جلسه معرفی برنامه ها در شورای شهر تهران، با کنایه به مدیریت قبلی شهرداری، درباره مجموعه رسانه‌ای وابسته به شهرداری (روزنامه همشهری) گفت: چه ضرورتی دارد که شهرداری یک روزنامه سیاسی داشته باشد؟ در کجای دنیا این را می‌بینید؟ البته این به این معنا نیست که همین فردا همشهری را تعطیل کنیم. اتفاقا اگر دنبال کار سیاسی بودیم مثل برخی‌ها، این روزنامه ابزار خوبی است."

ولی وقتی پای انتخاب مدیرعامل جدید برای موسسه همشهری به میان می آید، یکی از سیاسی‌ترین عناصر اصلاح طلب، مرتضی حاجی، به این کار گمارده می شود. حاجی از بنیانگذاران حزب مشارکت بوده و جزو وزرای دولت اصلاحات بود که با سیدمحمد خاتمی بنیاد باران را تشکیل دادند و خود چند سالی رییس این موسسه بود.

از آثار انتخاب‌های کاملا سیاسی شهردار تهران این که بلافاصله دستور پایان انتشار ۴ نشریه از این موسسه از سوی مدیریت جدید صادر شد که با خطوط سیاسی اصلاح طلبان همخوانی نداشتند. برای مثال، آخرین شماره نشریه «همشهری ماه» که به مدافعان حرم و شهید حججی اختصاص داشت و کاملا اماده انتشار بود که حتی اجازه انتشار این شماره را به عنوان شماره خداحافظی به تیم مدیریتی آن ندادند.

حال اگر «خلع لباس سیاست» از تن شهرداری به مفهوم گماردن افراطیون مشارکتی و حامیان فعال فتنه در شهرداری است، شاید لازم است از جناب شهردار بخواهیم که تا مسایل پیچیده مدیریت کلانشهری مثل تهران در چنبره بده و بستان های این چنینی گرفتار نشده، پروژه «سیاست-زدایی» خود را متوقف کنند، چرا که اهالی پایتخت ثمره مدیریت مشارکتی-کارگزارانی را در شورای شهر اول به خوبی چشیده اند و به نظر نمی رسد که چندان تمایلی به تکرار آن فجایع مدیریتی داشته باشند.