مهدی زروندی درباره تدابیر تغذیه‌ای دیابت در طب رایج و سنتی اظهار داشت: از منظر طب رایج، دیابت شیرین شامل گروهی از اختلالات متابولیک شایع است که وجه مشترک آن ها در فنوتیپ، هیپرگلیسمی است.

به گفته وی میزان شیوع جهانی دیابت طی دو دهه گذشته به نحو چشمگیری افزایش یافته و بر اساس پیش بینی فدراسیون بین المللی دیابت تا سال 2030 بیش از 438 میلیون نفر به دیابت مبتلا خواهند شد. این بیماری یکی از علل اصلی مرگ و میر است و تشخیص و تدبیر آن از نظر اقتصادی و طبی اثرات عمیقی در زندگی فرد به جا می‌گذارد.

این دانشجوی دکترای طب سنتی افزود: اهداف کلی درمان شامل ازبین بردن نشانه‌های مربوط به هیپرگلیسمی،کاهش یا از بین بردن عوارض و فراهم کردن امکان زندگی هرچه طبیعی تر برای بیمار است.

زروندی ادامه داد: به طور کلی همانند مردم معمولی رژیم غذایی که به بیماران توصیه می‌شود باید شامل میوه‌ها، سبزیجات، غذاهای حاوی فیبر و کم چرب باشد.

وی عنوان کرد: تغییرات اساسی در شیوه زندگی  شامل رژیم غذایی و ورزش به مدت 30 دقیقه در روز 5 بار در هفته به میزان قابل توجعی (58 درصد) از بروز دیابت جلوگیری و یا بروز آن را به تاخیر می‌اندازد.

این دانشجوی دکترای طب سنتی بیان کرد: از منظر طب سنتی اگر چه برخی به لحاظ نشانه شناسی، تطبیق« ذیابطس» را قرین دیابت شیرین دانسته اند. به نظر می‌رسد اگر تطبیقی هم بخواهد صورت پذیرد؛ ارجح دیابت بی مزه نفروژنیک باشد چرا که در تعریف ذیابطس آمده است؛ « خروج آب به همان حالت که فرد آشامیده است، در زمان کوتاه و بدون تغییر اما با اراده» که این تعریف با تعریف طب رایج از « دیابت بی مزه» هم خوان‌تر است.