به   گزارش  پارس   به نقل از آرمان، معلولان و مسافران با شرایط خاص افرادی هستند که برای طی مسافت های طولانی نمی توانند از حمل ونقل زمینی استفاده کنند و احتیاج به استفاده از خدمات هوایی مناسب دارند. طبق استانداردهای انجمن بین المللی حمل ونقل هوایی (یاتا) که بسیاری از شرکت های هواپیمایی در ایران نیز در آن عضویت دارند، مسافران با شرایط خاص و معلولیت باید به خدماتی که دیگر افراد دسترسی دارند به طور برابر دسترسی داشته باشند.

شرکت های هواپیمایی بین المللی تنها در موارد کمک های فیزیکی نیست که باید استانداردهایی را رعایت کنند بلکه در رابطه با فروش بلیت، باید بخشی وجود داشته باشد برای فروش بلیت به افراد با نیازهای ویژه. از این رو، مسافران می توانند با حقوق خود آشنا شوند و اطلاعات مورد نیاز برای سفر را به دست آورند. امروزه این خدمات توسط اکثر شرکت های هواپیمایی ارائه می شود. در اختیار قراردادن ویلچر از خدمات ابتدایی هر شرکت هواپیمایی است. در برخی هواپیماها صندلی های ویژه ای برای این افراد در نظر گرفته شده است؛ صندلی هایی که دسترسی آسان به درب ورود و خروج دارند و دارای جای ویژه ای برای قرار دادن پا هستند. نیاز افراد با شرایط خاص برای حمل و نقل هوایی تنها مربوط به طول مدت پرواز نمی شود. واضح است که فرودگاه ها باید خدمات ویژه ای را برای معلولان فراهم کنند. در اتحادیه اروپا، وظیفه فرودگاه است تا به مسافران معلول خدمات دهد و به آنها کمک کند. در داخل ساختمان فرودگاه افرادی هستند که شخصا به این افراد خدمات می دهند. این افراد به محض ورود معلولان به فرودگاه نزد آنها می روند و از این رو معلولان می توانند مستقیما از گیت عبور کنند و بار آنها را خدمات دهندگان تحویل می دهند.

* تجربه معلولان از برخی شرکت های هواپیمایی

شرایط حمل ونقل هوایی در ایران برای معلولان مطلوب نیست و با استانداردهای بین المللی فاصله دارد. به گفته مدیرعامل انجمن ندای معلولان ایران، چندی پیش هیاتی از مهندسان که به خرم آباد اعزام شده بودند، ساعت ۱۷: ۵۰ از خرم آباد به تهران پرواز داشتند که متاسفانه هواپیمایی ماهان این معلولان را سوار نمی کند. آن هم به این دلیل که ویلچر داشته اند و گفته اند که امکان ارائه خدمات به معلولان را نداریم. از این رو این معلولان تا صبح را در فرودگاه سرد و با شرایط سخت سپری کردند.

محمود کاری گفت: در فرودگاه خرم آباد حتی به مسئولان پیشنهاد شد که با دریافت مبلغی معلولان را با دست بلند کنند و بر صندلی بنشانند اما، متاسفانه این کار را هم انجام ندادند. یک مسئول فروش بلیت شرکت ماهان در گفت وگو با آرمان می گوید: تنها پرواز های نوع ایر باس هستند که به معلولان خدمات می دهند و هنگام خرید بلیت آژانس های هوایی باید این اطلاعات را در اختیار معلولان قرار دهند. او با بیان اینکه از پروازهای ایرباس تنها در شهرهای بزرگ استفاده می شود، عنوان می کند: پروازهای نوع BAE که هواپیماهای کوچک هستند به معلولان خدمات نمی دهند. این مسئول فروش بلیت ادامه می دهد: اگر در بلیت قید شده باشد که به افراد با نیازهای ویژه خدمات داده می شود و چنین اتفاقی نیفتد، این افراد می توانند خسارت دریافت کنند. گفتنی است، به رغم پیگیری خبرنگار آرمان، شرکت هواپیمایی کشوری در زمینه سیاست های این سازمان در رابطه با حمل و نقل هوایی و نیازهای معلولان پاسخگو نبود.

* با استانداردهای بین المللی فاصله داریم

در این زمینه رئیس انجمن باور در گفت وگو با آرمان با بیان اینکه خدمات حمل ونقل هوایی برای معلولان شامل دو بخش می شود، می گوید: در رابطه با بحث اقتصادی این مساله، تنها شرکت هواپیمایی ایران ایر است که بلیت نیم بها در اختیار معلولان قرار می د هد. به گفته سهیل معینی، اکنون با روندی رو به رو هستیم که عمده پروازها به شرکت های دیگر واگذار می شود درحالی که این شرکت ها خدمات مطلوبی به معلولان ارائه نمی دهند.

او با بیان اینکه شرکت های هواپیمایی دیگر به جز ایران ایر تنها به شرطی به معلولان خدمات می دهند که برای ارائه خدمات ما به التفاوتی را دریافت کنند و به این دلیل که قراردادی میان این شرکت ها و دولت وجود ندارد، مسافران این هزینه را پرداخت می کنند. معینی با تاکید بر اینکه این مساله نیاز به سیاستگذاری دارد، عنوان می کند: باید تفاهم نامه ای میان دولت و شرکت های هواپیمایی انجام شود تا این مابه التفاوت را دولت به گونه ای پرداخت کند. رئیس انجمن باور در رابطه با خدماتی که در فرودگاه ها به معلولان ارائه می شود، بیان می کند: در مقایسه با استانداردهای یاتا این خدمات در ایران کیفیت لازم را ندارد. به گفته او در بسیاری از فرودگاه ها وسایل حمل ونقل برای معلولان پیش بینی نشده است، آنها یا ویلچر ندارند و یا ویلچر مناسب ندارند.

معینی ادامه می دهد: بسیاری از کارکنان بخش خدمات ویژه، آموزش های لازم با ریزه کاری و کیفیت لازم را ندیده اند و این بخش از خدمات به بخش های خصوصی واگذار شده است. رئیس انجمن باور می افزاید: برخی از شرکت ها از پیمانکاران برای ارائه خدمات به معلولان در فرودگاه استفاده می کنند و برای ارائه این خدمات از معلولان هزینه دریافت می کنند.

معینی می افزاید: شرکت های پیمانکاری که بخش ارائه خدمات را بر عهده گرفته اند از نیروهای ارزان و آموزش ندیده استفاده می کنند. این نیروها در ابتدا باید آموزش ببینند با معلولان چطور برخورد کنند و سپس باید دانش فنی در این زمینه از جمله جابه جایی معلولان چگونگی انتقال آنها از ویلچر به صندلی را داشته باشند. او با اشاره به دو شکایت مشخص از شرکت هواپیمایی ماهان، می گوید: گزارشاتی دریافت کردیم که ماهان از افراد معلول تا ۴۰ هزار تومان کارت شارژ خدمات ویژه درخواست کرده بود.

معینی می افزاید: هنگامی که مساله را پیگیری کردیم، آنها گفتند که به این دلیل که آن افراد کارت ویژه معلولیت نداشتند، از آنها هزینه دریافت شده است. اما در واقع چنین نبوده و بدون درخواست کارت معلولیت از آنها هزینه دریافت کرده اند. او بر این مساله تاکید می کند که فردی که معلولیت او مشخص است، نباید برای دریافت خدمات حتما کارت ویژه معلولیت داشته باشد. رئیس انجمن باور با بیان اینکه در مواردی که این تخلفات به ما ارجاع شده و ما به واحد بازرسی و شکایت هواپیمایی کشوری آن را ارجاع دادیم، آنها رسیدگی و پیگیری کرده اند.

معینی بر ضرورت نظارت، ابلاغ دستورالعمل و آموزش در رابطه با خدمات برای معلولان از جانب سازمان هواپیمایی کشوری تاکید می کند و می افزاید: استاندارهای بین المللی خدمات ویژه در همه جا یکسان است و سازمان های هواپیمایی کشور موظف به اجرا و تبعیت از آنها هستند زیرا، آنها عضو اتحادیه بین المللی یاتا هستند. او معتقد است با خصوصی سازی پی درپی و مرحله ای، این قوانین زیر پا گذاشته می شود، هیچ شرکتی برای ارائه خدمات حق دریافت وجه از معلولان ندارد و حق ندارند از ارائه خدمات خودداری کنند.