به گزارش پارس به نقل از ایسنا، علی مرادخانی در بخشی از مصاحبه خود می گوید: سعی می کنیم کاری کنیم که چیزی به اسم هنر زیرزمینی وجود نداشته باشد که تبدیل به موضوع مجرمانه شود؛ وقتی همه از زیر زمین به روی زمین آمدند، در چارچوب قانون کار می کنند.

یک بخشی را هر کاری هم بکنید در جامعه امام زمانی هم باشد از منحنی نرمال خارج می شوند. در هر صورت ۷۵درصد اصل منحنی مورد بررسی قرار می گیرد و از پنج درصدی که در انتها می ماند، باید عبور کنید.

بالاخره در جامعه ای که همه کار می کنند، ممکن است کسی دست به کارهایی بزند که خود هنرمندان راضی نباشند که نامش به عنوان هنرمند مطرح شود و ممکن است برخوردی هم با او بکنند.

یادم است حسین علیزاده می گفت مدعی اول خیلی از این افرادی که زیرزمینی کار می کنند ما هستیم چون قبول نداریم که موسیقی به هر صورتی باشد. این هم نیست که چون یک نفر جوری عمل می کند، حذفش کرد.

شاید اگر بستر مناسبی برای ارایه خوب آثارش داشته باشند ما نباید مانعی برایش باشیم. شرط و شروط ساده ای هم هست که به یکسری اصول کلی پایبند باشند. مثلا در موسیقی شوون اجتماعی را باید رعایت کنید. در این زمینه باز برمی گردم به این نکته که اساسا موضوع نظارت چالش برانگیز است و درمورد چگونگی آن باید صحبت شود.

در یک دولتی موضوع نبودن آدم ها را نداریم. از اینجا به بعد در چگونه بودنش باید صحبت کنیم و بعد به قول شما اگر استاندارد شود وارد بحث قانونی بودنش شویم. به زودی گروه هایی که در حوزه برنامه ریزی هستند مستقر می شوند تا ذهن ما روشن شود که در کجا قرار داریم.

مرادخانی ضمن دادن وعده حل کردن موضوع ممنوع الکارها در ادامه می گوید: طبیعی است که وقتی یک قراری گذاشته می شود و در این حوزه موارد رعایت نشود باید با آن فرد برخورد شود. من از این به بعد می خواهم کار دیگری بکنم. مثل فوتبال، جلسه شورای انضباطی بگذاریم و به جای حذف هنرمندان و پیچیده کردن موضوع و محرمانه کردن، همه چیز را شفاف روی میز بگذاریم و بگوییم طبق این اصول باید این کارها را انجام می دادی و انجام ندادی.