به گزارش پارس به نقل از کیهان، داریل کیمبل تحلیلگر آمریکایی با انتشار این تحلیل در نشریه « کنترل تسلیحات امروز» نوشت: مطرح کردن این درخواست - چنانکه برخی محافل آمریکایی و اسرائیل مسلح به سلاح هسته ای پیشنهاد می کنند - که ایران بطور دائم تمام کارهای غنی سازی را متوقف و تاسیسات هسته ای مهم خود را برچیند، نتیجه معکوس خواهد داشت. درخواست « غنی سازی صفر» که یک حالت ایده آل است، ممکن است یک دهه پیش که برنامه هسته ای ایران در مراحل اولیه قرار داشت قابل دستیابی می بود اما امروز چنین درخواستی واقع بینانه نیست و تاکید روی آن تنها نسخه ای برای شکست است.

مدیر اندیشکده انجمن کنترل تسلیحات می افزاید: تحریم های بیشتر موجب توقف یا از بین رفتن توان بالقوه تسلیحاتی هسته ای ایران نمی شود. حمله نظامی نیز تنها برنامه هسته ای ایران را به تاخیر می اندازد اما آن را متوقف نمی کند و احتمالا موجب می شود که رهبران ایران آشکارا به دنبال بمب هسته ای باشند. مذاکره درباره یک توافق هسته ای بی عیب و نقص دشوار است اما آشکارا بهترین مسیر عمل است. وی در عین حال نوشت: اولویت اول باید توقف تولید اورانیوم غنی شده ۲۰ درصدی ایران، و از بین بردن قابل تائید یا کاهش سطح غنای ذخایر کنونی اورانیوم ۲۰ درصدی در ازای تامین سوخت برای راکتور تحقیقاتی تهران یا ارائه منابع جایگزین ایزوتوپ های پزشکی تولیدی این راکتور، باشد.

کیمبل معتقد است: کنگره آمریکا باید از دنبال کردن تحریم های بیشتر علیه ایران خودداری کند چرا که این کار دورنمای راه حل مذاکراتی را به شدت مخدوش و احتمال ظهور یک ایران مسلح به سلاح هسته ای را افزایش می دهد. چنانچه امیدی به کاهش جدی تحریم ها وجود نداشته باشد، ایران احتمالاً با محدودیت بر برنامه هسته ای خود موافقت نخواهد کرد. برای تضمین یک توافق، گروه ۵+۱ همچنین باید حق ایران در چارچوب ماده چهارم پیمان ان پی تی برای دنبال کردن فعالیت های هسته ای صلح آمیز تحت شرایط خاص را به رسمیت بشناسد.