«کسانی می‌پرسند که آیا ایالات متحده آمریکا می‌تواند به ایران اعتماد کند؟ »

به گزارش پارس به نقل از کیهان، نشریه آنتی کریگ در تبیین این ارزیابی خود نوشت: دولت آمریکا از سال ۱۹۷۹ جنگی مخفی و نیابتی علیه ایران انجام داده است. هدف این جنگ تغییر حکومت و ایجاد دولتی بوده که وفادارانه در خدمت اهداف آمریکا باشد. این جنگ با سقوط دست پرورده آمریکا، محمدرضاشاه پهلوی شروع شد که حکومت سرکوبگرش را دولت آیزنهاور و سازمان سیا برپا نگه داشته بودند؛ به این شکل که نخست وزیر محبوب ایران محمد مصدق را در سال ۱۹۵۳ با کودتا از کار برکنار کردند. اگر دولت آمریکا از شاه و پلیس مخفی اش حمایت نمی کرد، نه انقلاب اسلامی سال ۱۹۷۹ به وقوع می پیوست و نه کار به گروگان گیری ۴۴۴ روزه دیپلمات های آمریکایی در سفارت این کشور در تهران می کشید.

این نشریه آلمانی می افزاید: دولت آمریکا جنگ خود را علیه ایران به شکل های مختلف انجام داد. وقتی ارتش صدام حسین در سال ۱۹۸۰ به ایران حمله کرد، دولت ریگان به صدام اطلاعات و مواد لازم برای ساخت سلاح های شیمیایی داد. صدام با کمک این اطلاعات، گاز سمی علیه نیروهای ایرانی به کار بست. در جنگ عراق و ایران، نیروی دریایی آمریکا یک هواپیمای مسافربری ایران را در آسمان این کشور سرنگون کرد و به این ترتیب ۲۹۰ مسافر و خدمه پرواز را کشت.

شلدون ریچمن نویسنده این تحلیل خاطر نشان می کند: دولت آمریکا و نزدیک ترین متحد آن در خاور نزدیک یعنی اسرائیل به شورشیان تجزیه طلب کمک کردند تا به دولت ایران حمله کنند. برخی از گروه هایی که آمریکا آن ها را تحریک کرده مانند جندالله و مجاهدین خلق، در فهرست سازمان های تروریستی وزارت خارجه آمریکا قرار دارند. جنگ مخفی به شکل قتل دانشمندان ایرانی و نیز جنگ سایبری انجام شد. (نمی توان فرض کرد که اسرائیلی که سالانه میلیاردها دلار کمک نظامی از آمریکا دریافت می کند بدون آگاهی این دولت کاری انجام دهد. )

آنتی کریگ افزود: سپس موضوع مجازات های اقتصادی پیش آمد. طبق حقوق بین الملل، مجازات ها نوعی اقدام جنگی است. چگونه می تواند جز این باشد؟ هدف این مجازات ها جلوگیری از دسترسی مردم به غذا و دارو و دیگر کالاهاست که به انسان های بی گناه و از همه بیشتر به کودکان و سالخوردگان و بیماران آسیب می زند. این اقدام وحشتناک و وقیحانه است. باید تحریم ها متوقف شود اما برخی در کنگره آمریکا می خواهند که بر شدت آن بیافزایند.

این نشریه معتقد است: ایرانی ها دلایل موجهی دارند که نسبت به صداقت حرف های آشتی جویانه اخیر تردید روا دارند؛ به ویژه وقتی رئیس جمهور آمریکا همچنان می گوید: « تمام گزینه ها روی میز قرار دارد» که منطقا حمله نظامی و حتی اتمی را نیز دربر دارد. اوباما باید حرف های آشتی جویانه اش را عملی کند اما عده ای خواهند گفت که ایران در حال ساخت بمب اتمی است. مشکل این حرف این است که درست نیست. دو بار مجموعه دستگاه های اطلاعاتی آمریکا (بیش از ده) به این نتیجه رسید که ایران هرگونه برنامه سلاح اتمی را، در صورتی که داشته بود، در سال ۲۰۰۳ متوقف کرده. در واقع رهبر عالی ایران آیت الله علی خامنه ای نیز سال ها پیش با صدور فتوایی، سلاح های اتمی را خلاف شرع اعلام و پیوسته به آن اشاره کرده است.

آنتی کریگ تاکید کرد: این درست است که ایران، اورانیوم را تا غلظت بیست درصد غنی سازی کرده است (که به لحاظ قانونی مجاز به آن است) اما این اورانیوم را به میله های سوختی تبدیل کرده که برای اهداف پزشکی و نه تولید بمب (اورانیوم برای مصرف نظامی به غلظت نود درصد نیاز دارد) مناسب است. افزون بر این ایران، به عنوان عضو پیمان جلوگیری از گسترش سلاح اتمی، تن به بازرسی های آژانس بین المللی انرژی اتمی داده که بارها تأیید کرده که ایران از اورانیوم موجود برای امور نظامی استفاده نکرده است. البته اسرائیل که (همراه با گروه های طرفدار خود در آمریکا) تحریک کننده جنگ بین آمریکا و ایران است عضو این پیمان نیست.