رضا سوخته سرایی درگذشت | کشتی‌گیر نامدار ایران را بیشتر بشناسید
رضا سوخته‌سرایی، کشتی‌گیر نامدار ایران و دارنده مدال‌های ارزشمند جهانی و آسیایی درگذشت.
رضا سوخته سرایی کیست ؟
رضا سوخته‌سرایی (زادهٔ ۱۱ بهمن ۱۳۲۸ در دارکلاته، رامیان) کشتی‌گیر بازنشسته و مربی کشتی ایرانی است که در دستهٔ فوق‌سنگین در هر دو رشتهٔ آزاد و فرنگی رقابت کرده و افتخاراتی را کسب کرد. وی با کسب سه مدال طلای بازی‌های آسیایی در دوره‌های ۱۹۸۲، ۱۹۸۶ و ۱۹۹۰ و یک مدال نقره در ۱۹۷۴ از موفق‌ترین ورزشکاران ایرانی تاریخ این مسابقات در کنار اسکندر فیلابی و احسان حدادی است.
او در اوج دوران قهرمانی در دههٔ ۱۳۶۰، به دلیل عدم حضور ایران در رقابت‌های بین‌المللی، شانس حضور در بازی‌های المپیک و قهرمانی جهان را از دست داد که به عقیده بسیاری در صورت شرکت در این مسابقات می‌توانست از پرافتخارترین ورزشکاران ایرانی باشد.
اولین مربی رضا سوخته سرایی منوچهر شمشیری افسر ورزش نیرو زمینی خراسان در دهه ۴۰ شمسی قهرمان کشتی خراسان و دومیدانی ایران و آسیا و ارتش های جهان میباشد.
سوخته‌سرایی یکی از بهترین کشتی‌گیران دستهٔ فوق سنگین تاریخ کشتی ایران به‌شمار می‌رود، با این‌که رشتهٔ تخصصی او کشتی آزاد بود اما در کشتی فرنگی نیز سابقهٔ قهرمانی بازی‌های آسیایی را دارد. اوج دوران ورزش قهرمانی او در دههٔ ۱۳۶۰ بود که ایران کمتر در رقابت‌های بین‌المللی حاضر می‌شد و سوخته‌سرایی به همین دلیل رقابت‌های قهرمانی جهان متعدد (۱۹۷۹، ۱۹۸۳، ۱۹۸۶ و ۱۹۸۷)، و دو المپیک ۱۹۸۰ مسکو و ۱۹۸۴ لس آنجلس را از دست داد.
وی یک رقیب داخلی قدرتمند به نام علیرضا سلیمانی داشت. از نقاط عطف دوران ورزشی او بازی‌های آسیائی سئول ۱۹۸۶ بود که سوخته‌سرایی تصمیم گرفت در رشته کشتی فرنگی شرکت کند تا سلیمانی در ترکیب تیم آزاد قرار گیرد و هر دو نیز مدال طلای بازی‌های آسیایی را کسب کردند.
سوخته‌سرایی کاپیتان و باتجربه‌ترین کشتی‌گیر تیم ملی در دههٔ ۱۹۸۰ و پرچم‌دار کاروان ورزشی ایران در ۳ دورهٔ بازی‌های آسیایی ۱۹۸۲، ۱۹۸۶ و ۱۹۹۰ بود که در هر سه دوره نیز به مدال طلا رسید. وی در سال‌های پس از انقلاب ایران به عنوان پهلوان پایتخت دست یافت و کمتر رقیبی در ایران یارای رقابت با وی را داشت. سوخته‌سرایی جزو بهترین سنگین‌وزن‌های جهان به شما می‌رود و بعضی از کارشناسان کشتی از او به عنوان بهترین سنگین‌وزن تاریخ ایران نام می‌برند.
دوران اوج قهرمانی سوخته‌سرایی در دهه ۱۳۶۰ بود؛ زمانی که ایران به دلیل جنگ تحمیلی کمتر در رقابت‌های بین‌المللی حاضر می‌شد و او بسیاری از مسابقات جهانی و المپیک (۱۹۷۹، ۱۹۸۳، ۱۹۸۶، ۱۹۸۷ و المپیک ۱۹۸۰ مسکو و ۱۹۸۴ لس آنجلس) را از دست داد.
سوخته‌سرایی همچنین در کشتی پهلوانی تبحر داشت و یک دوره به عنوان پهلوان پایتخت انتخاب شد. او رقیب و دوست صمیمی مرحوم علیرضا سلیمانی بود و همواره نماد شرافت، تعهد و اتحاد در کشتی ایران باقی ماند.
با درگذشت رضا سوخته‌سرایی و همچنین امامعلی حبیبی، اولین طلایی ورزش ایران در المپیک، یکشنبه گذشته روزی سیاه برای کشتی ایران رقم خورد.
ارسال نظر