دوگانه واقعی

شاید در زندگی فردی خود تجربه کرده باشید که بحران‌های زندگی، چه در بعد انسانی و چه در بعد مالی و به‌صورت عام، تنگناها و گرفتاری‌ها موجب رشد سریع‌تر و فهم بی‌پیرایه از مفاهیم اساسی زندگی می‌شوند. گویا در هنگامه بحران همه‌چیز روی دور تند می‌افتد و آن رشد و فهمی که باید در یک دهه به دست می‌آمد در چند روز و چند هفته حاصل می‌شود. همین نکته برای جوامع هم صدق می‌کند. جنگ‌ها سراسر خسارت‌اند اما عبرت‌هایی به همراه دارند که گویا چرخ رشد و اعتلای فهم جامعه را روی دور تند می‌اندازند.
جنگ تحمیلی دوازده‌روزه، بزرگان و عزیزانی را از ما گرفت که هرکدام در سپهر علمی و نظامی جامعه ما ستارگانی کم نظیر بودند. این جنگ، دقیقا علیه مردم بود و از میان اقشار مختلف آن‌ها هم قربانی گرفت. از رایان ۲ ماهه تا زن باردار، تا دست‌فروش‌های میدان تجریش و بسیاری دیگر، شهید شدند و نامشان در تاریخ اقتدار ایران جاودانه ماند. البته ما انتقام سخت و محکمی از دشمن گرفتیم و فرزندان سلحشور ملت ایران در پاسخ به اسرائیل غاصب و آمریکای جنایتکار چیزی کم نگذاشتند. ما قدردان و دست‌بوس نیروهای مسلحیم اما به‌واقع و اگر معادلات عقلی را کنار بگذاریم و پای سفره دل بنشینیم، حتی هلاکت نتانیاهو و تمام فرماندهان و امرای ارتش غاصب و دولت جعلی‌اش، تقاص خون شهید رایان قاسمیان دوماهه ما نمی‌شود.
یکی از جلوه‌های بی‌نظیر دفاع مقدس ملت ایران از غدیر تا محرم، رنگ باختن دوگانه‌های بی‌اهمیت و یا برساخته اذهان و قلم‌های مزدور است. ما خیلی زود یاد گرفتیم که مسلمان و غیرمسلمان بودن در جغرافیای ایران کهن دوگانه نمی‌سازد و منشأ اختلاف نیست، همان‌طور که در زمان پیغمبر
 اکرم (ص) هم دین منشأ اختلاف نبود. تفاوت‌های مذهبی و قومی هم همین‌طور. تفاوت سلایق سیاسی کم‌اهمیت‌تر از آن است که ریشه دوگانگی در جامعه ما باشد. اصولگرا و اصلاح‌طلب، راست و چپ، شیعه و سنی و هر چه ازاین‌دست رنگ‌باخته است. حتی برخی برخوردها و موضع‌گیری‌ها در مورد اتباع هم باید تعدیل شود و به‌یقین چنین خواهد شد. امروز تنها یک دوگانه وجود دارد و آن دوگانه شرافت و رذالت است. 
هر که با سلاح، سخن، قلم و حتی به دل مدافع ایران با تمام اجزای آن یعنی سرزمین، دولت و ملت آن است در سمت درست و شرافتمندانه تاریخ ایستاده حتی اگر ایرانی هم نباشد. در سوی مقابل هر کس با سلاح، سخن، قلم یا حتی به دل بدخواه ایران و ایرانی است بازنده ابدی تاریخ است. ذلتی که امروز برخی فارسی‌زبانان مزدور دشمن تجربه می‌کنند، در برابر شدت بدنامی که در تاریخ برایشان خواهد ماند هیچ است.
آن چوپان خائنی که با همکاری اسکندر، نقشه شکست سردار ایرانی آریوبرزن را کشید، خود به دست اسکندر کشته شد. هر که در تاریخ ایران خیانت ورزیده، روسیاه تاریخ خواهد بود و اندک خائنان امروز نیز نامشان در کنار خائنان به آریوبرزن افشین و قاتلان میرزا کوچک خان ثبت خواهد شد.
همدلی امروز را حفظ کنیم. دشمنی که در میدان نبرد طرفی نبسته و عقب نشسته، در جنگ روانی بیکار نخواهد ماند و سلاحش اختلاف‌افکنی و شبهه و فتنه است. هرچند دشمن ما تا به اینجا بازنده بوده و تیرش به سنگ خورده است. ما به فضل خدا در داخل منسجم‌تر و در خارج از ایران مستحکم‌تر شده‌ایم و این مسیر ادامه خواهد یافت، ان‌شاءالله.