عاشوره یکی از غذاهای قدیمی و خوشمزه کشور ترکیه می باشد. عاشوره طرفداران زیادی دارد. عاشوره معمولا برای مراسم های مذهبی و نذری پخت می شود.

مواد لازم برای ۶-۸ نفر
گندم حلیم یک و نیم لیوان
نخود ۱ استکان
لوبیا سفید ۱ استکان
برنج ریز یا نشاسته ۳ قاشق غذاخوری
قیسی ۱۵ عدد
انجیر خشک ۱۱ عدد
کشمش زرد ۱ استکان
کشمش ریز سیاه ۱ استکان
شکر ۳ و نیم استکان
پرتقال ۱ عدد
پودر پسته برای تزئین ۱ استکان
بادام بدون پوست یک و نیم لیوان
فندق بدون پوست یک لیوان
چوب دارچین به مقدار دلخواه

طرز تهیه عاشوره

عاشوره

مرحله اول

ابتدا نخود و لوبیا را که از شب قبل خیس کرده‌اید تا موجب نفخ نشود و سریع‌تر پخته شوند، آبکشی کنید و در قابلمه بریزید و با مقداری آب بگذارید تا خوب بپزند.

نکته: بهتر است چند بار آب نخود و لوبیا را وقتی که گذاشته‌اید خیس بخورند، عوض کنید. همچنین اگر علاقه دارید میتوانید مقاله خواص اعجاز انگیز لوبیای سیاه/جلوگیری از سرطان/درمان دیابت و... را مشاهده نمایید.

مرحله دوم تهیه عاشوره

بعد گندم را که از دو تا سه ساعت قبل در آب خیس کرده‌اید، آبکشی کنید و در یک قابلمه با مقداری آب روی حرارت متوسط قرار دهید تا خوب پخته شود و دانه‌های گندم شکفته شوند.

مرحله سوم

برنج را هم که از چند ساعت قبل در آب خیس کرده اید، آبکشی کنید و به گندم اضافه کنید، نخود و لوبیا را هم روی گندم بریزید و با مقداری آب روی حرارت ملایم قرار دهید.

عاشوره

مرحله چهارم

همه مواد را با هم مخلوط کنید، بعد یک پرتقال را تمیز بشورید و پوست نارنجی آن را با رنده ریز رنده کنید و به مواد اضافه کنید و آب پرتقال را هم بگیرید و روی مواد بریزید.

مرحله پنجم تهیه عاشوره

کشمش‌ها را که یک ساعت در آب خیسانده‌اید به مواد اضافه کنید و هم بزنید، بعد قیسی را بشورید و خرد کنید و روی ترکیب مواد بریزید، انجیر‌ها را هم خرد کنید و اضافه کنید.

نکته: برای خوشمزه‌تر شدن عاشوره از ترکیب کشمش زرد و کشمش ریز سیاه استفاده کنید.

مرحله ششم

حالا با سلیقه و دلخواه خودتان دو عدد سیب را پوست بگیرید و مکعبی و ریز خرد کنید و به مخلوط مواد اضافه کنید، با توجه به ذائقه خودتان می‌توانید دو عدد میخک هم در قابلمه بیاندازید.

عاشوره

مرحله هفتم تهیه عاشوره

بعد مغز فندق و مغز بادام و به دلخواه خودتان مقداری چوب دارچین را هم به ترکیب مواد اضافه کنید و خوب همه مواد را با هم ترکیب کنید و روی حرارت ملایم اجازه دهید تا بپزند.

نکته: برای خوشمزه‌تر شدن آش مقداری مغز گردو هم به مخلوط مواد اضافه کنید.

مرحله هشتم

اگر مقدار آب کم بود و هنوز مواد خوب پخته نشده بودند مقداری آب جوش اضافه کنید و اجازه دهید تا باز با هم بپزند، بعد مقداری شکر را با توجه به ذائقه خودتان اضافه کنید و هم بزنید.

عاشوره

مرحله نهم

دوباره بگذارید تا نیم ساعت دیگر روی حرارت ملایم با هم بپزند و در این مدت مدام مخلوط را به هم بزنید بعد از اینکه آش به شکل و غلظت حلیم رسید از روی حرارت بردارید. در آخر آش عاشوره را در ظرف مناسب بکشید و با پودر پسته، خلال بادام، خرده‌های گردو و پودر دارچین تزئین و میل کنید.

عاشوره چیست؟

عاشوره نوعی آش است که باید مواد اولیه آن از 12 ماده غذایی از قبیل بلغور گندم، نخود، عدس، لوبیا، کشمش، قیسی، بادام، فندق و انواع ادویه تشکیل شود، که معمولا علویان آن مواد را به صورت نذری هدیه می کنند. خانه های جم علویان دارای دیگ های بسیار بزرگی برای پخت عاشوره است، که پس از قرار گرفتن بر روی اجاق، مواد اولیه با دعاها و ذکر سلام و صلوات بر پیامبر عظیم الشان اسلام (ص) و ائمه معصومین (ع) به داخل دیگ ریخته می شود و بعد آب به آن اضافه می شود. پس از پخته شدن عاشوره و زمانی که برای توزیع آماده می شود، ریش سفیدان علوی هر یک به ترتیب سلسله مراتب و جایگاه دینی با قاشق های بزرگ چوبی، عاشوره را هم می زنند و هنگام هم زدن معمولا بر پیامبر اسلام و اهل بیت آن حضرت سلام و صلوات فرستاده می شود و دعاهای مخصوصی نیز برای شفای بیماران و بهروزی و موفقیت مسلمانان می خوانند. بعد از پایان مراسم هم زنی، عاشوره در میان افرادی که در خانه گرد آمده اند توزیع می شود. همچنین اگر علاقه دارید میتوانید مقاله ادام بجاى آسپیرین را مشاهده نمایید.

بخشی از این آش نیز در خانواده های علوی قرار می گیرد که افطار روز 12 محرم با این آش گشوده می شود.

عاشوره

پختن عاشوره در میان اهل سنت ترکیه نیز رواج دارد، که معمولا در بین 10 محرم تا 15 محرم در خانه ها توسط مردم پخته و به عنوان نذری در میان همسایگان توزیع می شود. به اعتقاد اهل سنت ترکیه، کشتی حضرت نوح (ع) در 10 محرم به خشکی رسید، خانواده و پیروان آن حضرت از باقیمانده مواد غذایی که در کشتی داشتند آشی را پخته و در بین سرنشینان کشتی توزیع کردند. گرچه این سنت به طوفان بزرگ نوح نسبت داده می شود ولی با توجه به نام آش " عاشوره" و تقارن آن به ایام شهادت سالروز شهیدان و سرور آزادگان عالم و یاران با وفای آن حضرت، چنین بر می آید که این سنت بیشتر در ارتباط با واقعه کربلا در میان مردم آناتولی رواج یافته است.