انتظار و چشم‌به‌راهی بالاخره سرآمد و سید ابراهیم رئیسی که تبر بر اندام ناموزون فساد زده است، راهی خیابان «شهدای گمنام» میدان فاطمی شد تا با ثبت‌نام در انتخابات 1400 گام اول تشکیل دولتِ «برای مردم» را به‌منظور «ایجاد تحول در مدیریت اجرایی کشور»  و «مبارزه بی‌امان با فقر و فساد، تحقیر و تبعیض» بردارد؛ گامی که در طلیعه «گام دوم انقلاب» برداشته‌شده است و باهمت مردم برای نهایی شدن، می‌رود تا ان‌شاءالله «فصل جدید زندگی جمهوری اسلامی» را رقم بزند و انقلاب را به آرمان بزرگش که «ایجاد تمدن نوین اسلامی» و «آمادگی برای طلوع خورشید حضرت قائم ارواحنافداه  هست» نزدیک کند.
تقریبا از ماه‌ها قبل زمزمه‌های حضور رئیسی در کارزار انتخابات ۱۴۰۰ مطرح بود، اما هرگز تأیید یا تکذیب نمی‌شد چراکه موضوعی نبود که سبک‌سنگین کردن آن به‌راحتی امکان‌پذیر باشد؛ ازیک‌طرف این تحلیل وجود داشت که موفقیت رئیسی در دستگاه قضا موجب افزایش امید در مردم و کاهش ضریب فساد و «احساس فساد» شده است پس لازم است همین مسیر را ادامه دهد و با گروه سالاری (الیگارشی) عده‌ای که خود را ذی‌نفعان سفره انقلاب می‌دانند و هر فسادی از منظر آن‌ها مباح است، برخورد شود. در طرف دیگر، این تحلیل وجود داشت ازآنجایی‌که طبق قانون اساسی، رئیس‌جمهور مهم‌ترین مقام اجرایی کشور بوده و از همه مدیریت‌های کشور پُرمشغله‌تر و پرمسئولیت‌تر است پس باید به دست کسی سپرده شود که تحرک و پویایی قوه قضائیه را به قوه مجریه منتقل کند. اهمیت جایگاه رئیس‌جمهور تا حدی است که رهبر حکیم انقلاب در سخنرانی نوروزی امسال فرمودند: «تقریبا همه مراکز مدیریتی کشور در اختیار رئیس‌جمهور است؛ یعنی فرض کنید که قوه قضائیه یا دستگاه‌های نظامی خب مدیریت‌هایی دارند؛ این‌ها در قبال مدیریت‌هایی که در قوه مجریه هست یک اندکی بالاتر از صفرند یا چند درصد مختصرند.»
این دو دیدگاه و طبعا موافقان و مخالفان آن در حال بحث و بررسی بودند که نهایتا دیدگاه دوم تأیید شد تاحجت‌الاسلام رئیسی در کارزار انتخابات حضور یابد. او خود درباره علت حضورش در بیانیه‌ای که قبل از ثبت‌نام صادر کرد، گفته است «در طول چند ماه گذشته، گروه‌ها و اقشار و اصناف مختلف، این‌جانب را دعوت به نامزدی در انتخابات می‌کردند و البته برخی دلسوزان نیز با دلایل مختلف، خیرخواهانه، می‌خواستند در برابر این مطالبه مقاومت کنم. آنچه من را با این استدلال همراه می‌ساخت، مسئولیت سنگین قوه قضائیه و برنامه‌های تحولی بود که به پشتوانه تجربه و آشنایی به مسائل و چالش‌های دستگاه قضائی و     
 به یاری طیف وسیعی از نخبگان  و همراهی و امیدآفرینی قاطبه مردم، با جدیت دنبال می‌کردم و بحمدالله ارکان استقرار مسیر تحول فراهم‌شده بود؛ اما لطف مردم به این خدمتگزار و سیاست‌گذار کوچک تا سر حد مطالبه‌ای فراگیر و عمومی گسترش یافت. اگر این خواست عمومی نبود، برای ادامه مسیر تحول در قوه قضائیه، آسوده‌خاطر بودم اما مقاومت بیشتر در برابر این موج گسترده، بیش از هر چیز، بی‌اعتنایی به اراده مردم بزرگوار سرزمینم  و گمان راحت‌طلبی در میدان نبرد با رنج‌های مشترکمان را ایجاد می‌نمود. انبوه بدهی‌های دولتی، رشد سرسام‌آور نقدینگی، نظام بانکی غیر مولد، تورم کمرشکن، به‌هم‌ریختگی بازار مسکن و خودرو، مشکلات کارگران قراردادی و شرکتی، کارخانه‌ها و کارگاه‌های تعطیل‌شده، بیکاری جوانان تحصیلکرده، تبعیض آزاردهنده در حقوق و دستمزد و هزاران زخم مزمن دیگر، تنها گوشه‌ای از این دردهای مردم است.»
رئیسی در همین بیانیه که چرایی و چگونگی حضور در انتخابات ریاست جمهوری را تشریح کرده، آورده است «این‌جانب فرزند ملت بزرگ ایران و سرباز کوچک انقلاب اسلامی، با استعانت از خداوند قادر متعال و توسل به امام عصر (عج) و ارواح طیبه شهیدان برای ایجاد تحول در مدیریت اجرایی کشور  و مبارزه بی‌امان با فقر و فساد، تحقیر و تبعیض، با احترام به همه نامزدها و گروه‌های سیاسی، به‌صورت مستقل به صحنه آمده‌ام و تنها در برابر ذات اقدس الهی و پیشگاه ملت ایران، خود را متعهد و مسئول می‌دانم.»
این بیانیه تصریح دارد «با شناختی که از چالش‌ها، ظرفیت‌ها، استعدادها و سرمایه‌های این کشور کسب کرده‌ام، آمده‌ام تا با کمک همه مردم ایران و در طلیعه گام دوم، «دولتی مردمی برای ایرانی قوی» تشکیل دهم: «دولتی که ارکان و مسئولیت‌های اصلی آن بر دوش جوانان شجاع، تحول‌خواه، متخصص، پاک و ضد فساد خواهد بود که هرکجا به آن‌ها اعتماد شد، قدرت و افتخار برای ایران آفریده‌اند»، «دولتی که توجه به محرومان و مستضعفان و طبقات پایین جامعه از مهم‌ترین اولویت‌هایش خواهد بود و اجازه نخواهد داد که عزت و شرافت و کرامت آن‌ها خدشه‌دار شود»، «دولتی که با اجماع ملی و دیپلماسی هوشمند و مبتکر، حتی یک‌لحظه را برای رفع تحریم‌های ظالمانه از دست نخواهد داد. با دیپلماسی برآمده از قدرت و توانایی‌های داخلی، تعامل و رابطه دوستانه و مقتدرانه با دنیا، مخصوصا با همسایگان را، با سرعت پیگیری می‌کند»، «دولتی که پاسدار آزادی بیان و قلم، و حقوق اساسی همه شهروندان ایرانی و متعلق به همه مردم ایران است. باید راه‌ها و بسترها برای نقش‌آفرینی مردم در تحقق عدالت باز شود و ملت ایران، زنان و مردان، با قومیت‌های مختلف، با زبان‌های متنوع و با سلایق و باورهای فرهنگی و سیاسی متفاوت، باید به یک نسبت به دولت احساس تعلق کنند و «ایرانی بودن» برای تضمین همه حقوق شهروندی آن‌ها کفایت کند»، «دولتی که دیوارهای برافراشته در مقابل شفافیت عملکرد و قراردادهای پرحاشیه را فرو خواهد ریخت و خود را در اتاق شیشه‌ای در منظر ارزیابی و قضاوت مردم قرار خواهد داد»، «دولتی که تأمین اشتغال پایدار را تکلیف قطعی خود می‌داند و اجازه بیکاری و اخراج ظالمانه کارگران را نخواهد داد»، «دولتی که خود را موظف به رشد و بالندگی فکری، علمی، فرهنگی و اخلاقی جامعه می‌داند و به پشتوانه فرهنگ غنی اسلامی و ایرانی خود  و با نقش‌آفرینی اصحاب فرهنگ و اندیشه، امکان بالندگی و تبلور بیشتر فضائل اخلاقی آحاد مردم ایران را فراهم خواهد کرد.»
رئیس دستگاه قضا در فراز پایانی بیانیه خود، تأکید کرده است  «خدایا تو شاهدی که هیچ‌گاه دنبال مقام و قدرت‌طلبی نبوده‌ام و در این مرحله نیز برخلاف میل و مصلحت شخصی و تنها به‌منظور انجام‌وظیفه در جهت اجابت توده مردم و جوامع نخبگان و رعایت مصالح اجتماعی و رفع رنج مردم و ایجاد امید پا به عرصه گذارده‌ام و در این مسیر از تو و اولیاءات استمداد می‌طلبم تا خدمتگزاری شایسته برای این مردم قدرشناس و رنج‌کشیده باشم. ان‌شاء الله.
 بعونه و کرمه.»
رئیسی پس از ثبت‌نام در انتخابات سیزدهمین دوره ریاست جمهوری، با حضور در جمع خبرنگاران مستقر در وزارت کشور، گفت: «من خود را رقیب فساد، ناکارآمدی و اشرافی گری می‌دانم، من رقیب جناح‌های سیاسی و رقیب این گروه و آن گروه نیستم. من رقیب ناکارآمدی هستم.» 
او همچنین تأکید کرد: «باور دارم که بانیان و شرکای وضع موجود نمی‌توانند تغییردهنده وضع موجود باشند. باید کسانی باشند که حقیقتا به تحول و تغییر عقیده‌مند باشند لذا از مردم عزیزمان می‌خواهم در این میدان هرکدام خانه خود را یک ستاد انتخاباتی کنند. من نه بنای ستادهای انتخاباتی آن‌چنان دارم و نه امکان مالی دارم که در این رابطه بخواهم خرج کنم؛ به‌هیچ‌وجه.» 
رئیسی درباره این سؤال که اگر شکست بخورید به دستگاه قضائی برمی‌گردید، نیز گفت: «برای کسی که برای انجام‌وظیفه‌اش به میدان می‌آید، هرگز شکست معناندارد و انجام‌وظیفه به‌هرحال پیروزی است.»
حال باید منتظر ماند و دید که آیا مردم به ادامه دولت سوم روحانی یعنی روی کار آمدن همفکران او  رأی خواهند داد یا راه دیگری را برمی گزینند که رفاه و احترام به ملت هدف غایی آن است.