آزمایش اجزای فضاپیما قبل از پرواز یک امر حیاتی برای موفقیت ماموریت است. به ندرت پس از پرتاب یک سفینه فضایی روی آن کاری انجام می‌شود، مخصوصا آن‌هایی که به یک سیاره دیگر پرتاب می‌شوند بنابراین شرکت‌ها باید هر کاری که ممکن است را انجام دهند تا پس از پرتاب و فرود مشکلی در سفینه پیش نیاید.

سه مأموریت موشکی موفق از تاسیسات پرواز ناسا در ویرجینیا، در سال ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ و حالا ۲۰۲۱ با انجام موفقیت آمیز مأموریت استقامت در مریخ، ارزش خود را ثابت کردند. پس از طی مسیری ۲۰۳ روزه در ۲۹۳ میلیون مایل پیمایش، چتر‌های مافوق صوت که برای کاهش سرعت فرود مریخ نورد به سطح سیاره مریخ طراحی شده اند، با موفقیت مستقر شدند.

ایان کلارک، مسئول فنی آزمایش آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا در جنوب کالیفرنیا، گفت: این مأموریت ما را ملزم به طراحی و ساخت یک چتر نجات ۷۲ فوتی کرد که بتواند در مدت زمان حدود نیم ثانیه ۲ ماخ باد شود و همچنین سالم بماند. این یک چالش فوق العاده مهندسی است، اما برای انجام مأموریت کاملاً ضروری است.

برای اطمینان از اینکه آن‌ها در مریخ تحت آن شرایط سخت کار می‌کنند، ما مجبور شدیم ابتدا چتر‌های خود را در زمین آزمایش کنیم. تیم ناسا با استفاده از موشک‌های Black Brant IX سه بار چتر را در شرایط مربوط به مریخ آزمایش کرد. آخرین پرواز آزمایشی شاتر را در معرض بار ۶۷۰۰۰ پوندی (۳۰۰۰۰۰ نیوتن) قرار داد.

بزرگترین چالش ناسا برای فرود روی مریخ چه بود؟

آزمایش چتر نجات برای فرود در مریخ

جیووانی روزانوا، رئیس دفتر برنامه موشک‌های صدادار ناسا، نیز گفت: هنگامی که فضاپیما هفته گذشته با موفقیت ماموریت خود را انجام داد، یک موفقیت بزرگ برای تیم آزمایش چتر رقم خورد. ما افتخار می‌کنیم که بخشی از این مأموریت بوده ایم.