تمام کارکنان مشمول قانون کار که طبق تعریف این قانون « کارگر » شناخته می‌شوند، مشمول عیدی و پاداش پایان سال هستند. در این میان مطابق‌ قانون کار، کارگرانی که به هر دلیلی شغل خود را از دست داده‌اند، کارگران آزمایشی، ساعتی، نیمه وقت و فصلی مشمول دریافت عیدی هستند و کارفرما موظف به پرداخت این مولفه است. در بررسی این موضوع «پارس‌نیوز» به گفت‌وگو با فرامرز توفیقی،‌ مشاور مجمع عالی نمایندگان کارگران ایران پرداخت.

نرخ عیدی کارگران در سال 99

فرامرز توفیقی،‌ مشاور مجمع عالی نمایندگان کارگران ایران در تشریح میزان نرخ عیدی کارگران در سال ۹۹ به خبرنگار «پارس‌نیوز» گفت: «عیدی کارگران از سال ۶۹ مصوب شده و تاکنون نیز در دل قانون کار باقی مانده است. با تصویب میزان حقوق کارگر در طی یک سال،‌ نرخ عیدی نیز مبرهن می‌گردد و کارگر‌ خود می‌تواند محاسبه کند که در پایان سال‌ تا‌ چه میزان عیدی دریافت می‌کند.»

عیدی کارگران در سال 99

قانون کار درباره عیدی کارگران چه می گوید؟

وی افزود: «در قانون کار آمده؛ عیدی کارگر عبارت است از سه برابر حداقل دستمزد و مصوبه همان سال به علاوه‌ی کارکرد ۱۲ ماهه به شرط آن‌که پیش از ۲ برابر حقوق دستمزدی یک کارگر را نگیرد. بدین ترتیب مبنای پرداخت عیدی پایه مزدی فرد بوده و کارفرمایان باید حداقل دو ماه پایه حقوق و حداکثر سه ماه پایه حقوق را به عنوان عیدی و پاداش آخر سال به کارگران خود بدهند که به این ترتیب کف عیدی امسال ۳ میلیون و ۸۲۲ هزار تومان و سقف آن ۵ میلیون و ۷۳۱ هزار تومان است.»

*کارگران نیمه وقت، آزمایشی،‌اخراجی‌ و فصلی مشمول دریافت عیدی هستند

توفیقی تصریح کرد: «کارگران نیمه وقت، فصلی و ساعتی‌ نیز تناسب مدت زمان کارکرد خود عیدی دریافت خواهند کرد. مبلغ پرداختی بابت عیدی و پاداش به کارگران کارگاه‌های فصلی مشمول قانون کار و همچنین کارگران سایر کارگاه‌های مشمول که کمتر از یک سال در کارگاه کار کردند، باید بر مأخذ ۶۰ روز و به نسبت ایام کارکردشان در سال محاسبه شود.»

مشاور مجمع عالی نمایندگان کارگران ایران در پایان این گفت‌‌وگو همچنین خاطرنشان کرد: «بر اساس ماده ۱۱ قانون کار و تبصره آن، کارگران آزمایشی‌ و حتی اخراجی نیز ملزم به دریافت عیدی خواهند بود. مطابق با آنچه که در قانون کار آمده، این دسته از افراد به نسبت مدت کارکردشان، عیدی و پاداش سالانه را دریافت می‌کنند؛ به عنوان مثال کارگری که پس از ۴ ماه کار کردن، بیکار شده باید به تناسب همان ۴ ماه کارکرد، عیدی دریافت کند و کارفرما موظف به پرداخت این مبلغ است. همچنین مبنای عیدی کارگران ساعتی  که حقوق ماهانه ثابت نداشتند و دستمزد آنان در هر ماه متغیر بود، محاسبه حقوق سه ماه آخر آن‌هاست. بر این اساس مبنای محاسبه عیدی و پاداش سالیانه‌شان، میانگین سه ماه آخر خدمت خواهد بود.»