دو سه هفته ای هست که دسترسی ام به اینترنت کم شده و کمتر آنلاینم
از صبح دیروز نتوانستم به اینستاگرام مراجعه کنم
به همین خاطر دیرتر از بقیه مینویسم
خیلی بالا و پائین کردم تا چند جمله بنویسم
اما طولانی اش نمیکنم
چند سالی میشود که حاج عبدالرضا هلالی را میشناسم،
از اواخر دهه ی ۷۰ همان زمان که در مشهد بودم و در کنار نوار کاست مراسمات حاج نریمان پناهی مراسم های او را هم گوش میکردم ، تهران هم که آمدم جسته و گریخته مسجد ابوذر و بعد هم حسینیه قهرودیها آن گوشه و کنار پای مراسماتش میرفتم،
راستش چند سالی هم در دلم با او مسئله پیدا کردم ، مثل خیلی ها که قضاوتش کردند،
و تا با او مصاحبت و همنشینی نکردم ، خوب نشناختمش و نفهمیدم اشتباه میکنم!
وقتی با او همسفر مسیر عشق کربلای معلا شدم ، کامل شناختمش
در سفر باید شناخت
خدا به او عزت داد ، تعز من تشاء خیلی ها تلاش کردند زمینش بزنند اما چون نان دل ، صداقت و مهربانی اش را میخورد ، باز هم خدا به او عزت داد
و در روزهایی که باید خالی از انگیزه و حال می بود سراغ محرومین و مستمندان رفت و دستگیر آنها شد،
دیروز روز تولدش بود
با تاخیر حاج عبدالرضا تولدت مبارک
و عزتت روز افزون