مرا شبیه #درخت همیشه #بهار آفریده اند ، که شب ها و زمستان های سردی پشت سر گذاشته ،
آنکه هر شب میان #زمستانِ درد، خشکیده ، و هر صبح ، در بهار امید ، جوانه زده .
مرا شبیه همان درخت #افسانه ای آفریده اند که هر غروب ، می میرد و هر طلوع ، با شکوه تر از روزهای قبل ، متولد می شود .
جای ترک ها و شکستگی های من ، محکم ترین بخش های وجود من است. #امید_نمی میرد