چشم راست، کلید جهت یابی پرندگان

محققان دریافتند اگر چشم راست پرنده را ببندند، این پرنده نمی تواند جهت یابی درستی داشته باشد، اما اگر چشم چپ او را بپوشانند مشکلی برایش ایجاد نمی شود.

تحقیقات پیشین حاکی از آن بود که پرندگان می توانند میدان مغناطیسی زمین را درک کنند و از این توانایی برای جهت یابی به ویژه هنگامی که در زمستان به سمت جنوب مهاجرت می کنند، استفاده کنند.

اما تحقیقات جدید نشان می دهد که پرنده در واقع میدان مغناطیسی را با چشم راست خود مشاهده می کند و اطلاعات بدست آمده را به سمت چپ مغزش انتقال می دهد.

این ادراک مغناطیسی، دید طبیعی را تحت تاثیر قرار می دهد؛ بطوری که میدانهای مغناطیسی سایه های روشن یا تیره ای نسبت به آنچه که پرنده در وضعیت معمولی می بیند ایجاد می کند.

همانطور که پرنده سر خود را می چرخاند این سایه ها تغییر می کند؛ این کار موجب می شود پرنده با استفاده از الگوهای سایه، جهت یابی بصری داشته باشد.

دانشمندان معتقدند، پرنده ها مولکول هایی در شبکیه خود دارند که وقتی نور آبی به آنها می رسد ، فعال می شود.

در این حالت هر مولکول یک تک الکترون جفت نشده دارد و یک جفت رادیکال ایجاد می کند.

وجود میدان مغناطیسی بر مدت زمانی که طول می کشد مولکول های رادیکال جفت غیر فعال شوند، تاثیر می گذارد.