خدا را شاکرم بخاطر محبتی که لایِ هزاران سختی و روزگار سختِ آن سالها از پدرم آموختم و حالا با هامونم تجربه شان میکنم . خدا را شاکرم که کمکم کرد که بدانم داشتن شادی، آرامش ،قدرت و امید به آینده برای او از هزاران ترس و نگرانی ذاتیِ منِ پدر مهم تر است. خدا را شکر کنیم و از او بخواهیم مثل همیشه کمکمان کند که خنده ها و فردایِ بچه هایمان را بیشتر از خودمان و عشق و وابستگی مان به آنها دوست داشته باشیم.
پ.ن: این عکس را بسیار دوست دارم و راستش هر وقت می بینمش به هامون حسادت میکنم
پ.ن ۲: کاش میشد تمام پدران جهان را از شرمندگیِ کودکانشان و کودکانِ جهان را از جنگ ، گرسنگی ، کار و کابوس نجات داد.