خواهری دارم من که دلش به اندازه پر‌های صداقت آبی‌ست. خواهری دارم من که نگاهش مواج و پر از دریا‌هاست. دلش از جنس صدف‌های قشنگ و همه مروارید. خواهری دارم من که پری‌رخساریست که ندارد مانند. خواهری دارم من که به مهربانی ابرهای خداست. خواهری دارم من که گلی هست و جداست از همه گل‌های دگر. خواهری دارم من که از همه بهتر است. خواهری دارم من که دوستش دارم. می‌گویند قلب هر کس به اندازه مشت بسته اوست اما من قلب تو را دیده‌ام که به اندازه یک دشت مهربانی وسعت دارد؛ من مدیونم به قلب مهربون تو، به دل پاک تو، من عاشق مهربانی تو هستم. دنیایی که در آن تو هستی و من، اوقاتی که کنار تو راه می‌روم، کنار تو می‌خندم، شیطنت می‌کنم برای من دنیایی متفاوت از دنیای بقیه است. من گاهی خطا می‌کنم و تو آرام و صبور به من نگاه می‌کنی و به روی من نمی‌آوری اما من همیشه شرمنده این از خود گذشتگی تو هستم، من مدیون توام خواهر جان. من در کنار تو محکم و مقاومم چون تو را در قلبم دارم و حاضر نیستم تو را از دست بدهم. خواهرجانم با من که باشی دیگر از خدا هیچ‌چیز نمی‌خواهم. دنیا را بی‌تو اصلاً نمی‌خواهم و قبول ندارم. وقتی تو هستی قلبم آرام آرام آرام است. وقتی که هستی من محکم و استوارم. وقتی می‌دانم که هوای مرا داری، شاد و پرقدرتم. بی تو من می‌میرم و فقط با عشق توست که من زنده‌ام. دوستت دارم همه زندگی من ،نادیای عزیزم ، خواهر مهربانم تولدت مبارک، بدون که همیشه کنارتم و مثل کوه پشتت هستم و خوشحالم و بهت افتخار میکنم که امروز مدیر موفقی هستی .
ممنونم از عباس جان بغدادی که در جشن خانه سینما این لحظه رو ثبت کرد .