“فروید” یک تحلیلِ خیلی جالبی دارد راجع به از دست دادنِ پدر و مادر ، و کلاً کسی که در نسبت انقدر به ما نزدیک است ، که به نظرم یکی از زیباترین حرف‌هاست و مثل شعر می‌ماند ؛ اینکه وقتی پدر یا مادر می‌میرد، سایه‌اش روی فرزند ،کسی که در جهان مانده، می‌افتد و تا مدت‌ها خودش را عین آنها می‌بیند و عین آنها زندگی می‌کند.. این یک تحلیل روانکاوانه‌ست که اگر کمی به آن فکر کنیم می‌فهمیم.. ایده‌ی فیلم “نگار” را هم تقریباً از روی همین مسئله الهام گرفتیم و به مرور بسط دادیم. پی‌نوشت: جلسه‌ی پرسش و پاسخ فیلم نگار ( آبان ۹۶) عکس : @samanaghvami #admin #fanpage