شعر دست های سوخته مژده لواسانی
مژده لواسانی با انتشار این عکس نوشت:
نهایت همین است
ما با دست های سوخته
به هم سلام میکنیم
و صبح روز بعد
در خیابانی که نامش را نمیدانیم
بیدار میشویم و باز
یادمان میرود
وقتی نیستیم
چیزی در خبر ها کم است
چیزی در اوقات زمین کم است
و چیزی در بغض های ما
مدام فراموش میکند
که اگر نبود این همه بمباران
ما بالاخره میتوانستیم
جایی شاید فقط برای یک لحظه
از کنار هم بگذریم
و آن پیراهن های جنگ زده را به یاد نیاوریم...
#محسن_بوالحسنى
ارسال نظر