امروزه همه میدانند که تحمل انتقاد نشانه ی بارز فرهنگ است؛حتی بعضی ها میدانند که مردان برجسته خواهان و تحریک کننده ی این انتقاد هستند زیرا این انتقاد به آنها نشان میدهد که بی عدالتی آنها در کجاست و اگر این نشانه وجود نداشته باشد آنها از بی عدالتی خود مطلع نمیشوند. اما «توان انتقاد کردن و حفظ وجدان صادق» در مخالفت با آنچه همیشگی، سنتی و مقدس است هنری والاتر از تحمل و تحریک انتقاد است و این هنر در فرهنگ ما حقیقتا بزرگ،نو و شگفت آور است.این هنر گامی نهایی در آزاد اندیشی است،اما این موضوع را چه کسی میداند؟ ((فریدریش نیچه))