قشنگ‌ترین بخش جشن حافظ تقدیر از گلاب آدینه بود. زیرا آدینه دو جمله گفت که خلاف‌آمد روند فرهنگ در اکنون سرزمین ماست.

او گفت: بدون شکسته‌نفسی، خودم را هنوز یک هنرآموز می‌دانم و باید تشکر و قدردانی کنم از استادانم، و آنان که حقی بزرگ بر من دارند، اگر بزرگانی مثل مهدی هاشمی عزیز و ... نبودند، من الان اینجا نبودم.

یاد حرف تاریخی گلوریا سوانسن افتادم، مهم نیست که سینمای ما دیگر آن سینمای سابق نیست، مهم این است که گلاب آدینه همان است که بود؛ تبلوری از بزرگی و دلنشینی