هر چقدر که در بُعد زمان سفر کنی و حالت از آدمهای رفته زندگیت بد شود در عوض آدمهای هستند که همه گذشته را با یه لبخندشان پشت سر می گذاری،

حضورشان بوی خوش عطر یاس،

اصلا خود دوست داشتنند..

آدمهای خوب زندگی که محبت را طَبَق طَبَق ارزانیت می کنند

و کلامشان اکسیری از مهر و محبت است،

ناآرام که باشی فقط آن آدمها می توانند با نگاه و لبخندشان گَردِ آرامش را به رویت بپاشند.. عجیب کنج دلت را می گیرند ،ناخدا و سکان گیر قلبت می شونند..

آنقدر دوستیشان برایت عمیق و بااحترام هست که ‌کلی توفیر دارد با دوست داشتنهای سرد و به ظاهر گرم امروزی که جایی دیگر برای آنها نیست.. دوربرت هر چقدر هم آدمهای خوب احاطه کرده باشد اما بودن آنها جور دیگری به دل می نشینند

اصلا آمده اند که قانون کائنات را بر هم ریزند

تا با دیدن آنها به خالقشان احسنت گفت نه آفرینش هستی

عجیب دوست داشتنی اند و شیرین و به دل می چسبند..

خالق محله گل و بلبل محمد جان درویشعلیپور ، دوست و برادر من تولدت مبارک ،بهترینهارو برات آرزو دارم .