به گزارش پارس نیوز، در سلامت کاری هیچ حرفه‌ای نمی‌توان حکم کلی داد. حتما در حوزه خبر هم مثل حوزه‌های دیگر خبرنگارانی هستند که یا کارشان را بلد نیستند و یا از لحاظ مالی، کارنامه سالمی ندارند. روی سخن ما با این اقلیت نیست. ممکن است خبرنگارانی از این اقلیت هم در روزهای جشنواره حضور داشته باشند اما اکثریت این جماعت زحمتکش و کاربلد هستند.

 

مجری «ادابازی»، مجری نشست «مسخره‌باز»

احسان کرمی که در برنامه خندوانه، مجری بخش «ادابازی» بود، مجری نشست خبری روز چهارم جشنواره بود. او در نشست خبری فیلم «مسخره‌باز» با انتخاب گزینشی سوالات، از کیفیت پرسشهای خبرنگاران انتقاد کرد. مجری برای خواندن هر سوال چند بار تپق ‌زد و یا سوال‌ها را یکی یکی کنار می گذاشت و هر کدام را دوست داشت می‌پرسید. اما اینکه پرسشها در نقد فیلم دوست او بوده، چقدر در این انتقاد تاثیر داشته است؟

 

 آموزش خبرنگاری توسط رامبد

رامبد جوان که در این دوره از جشنواره به عنوان تهیه‌کننده فیلم «طلا» حضور دارد، در نشست خبری این فیلم از سوالات اهالی رسانه انتقاد کرد و آنها را بسیار ساده دانست. از سوی دیگر پرویز شهبازی، کارگردان این فیلم در واکنش به برخی از سوالات یادآور شد که برای شنیدن نقد فیلمش به جشنواره نیامده و نقدهایی که به فیلم هست را باید در قالب یادداشت در آینده منتشر کرد.

جوان این انتقادات را در برنامه «مدیا» هم ادامه داد و از رویه سوالات برخی از خبرنگاران در نشست خبری گله کرد و گفت: ما در یک جشنواره معتبر مملکت‎مان هستیم و در نشست‎های خبری تعداد زیادی سوال مطرح می‎شود که متاسفانه برخی از آنها بسیار دم دستی و باعث عصبانیت عوامل فیلم می‎شوند.

وی در این خصوص ادامه داد:متاسفانه برخی از سوالاتی که مطرح می‌شوند ناشی از کم‌هوشی است و سبب کلافه شدن همه و به خصوص عوامل در نشست خبری می‎شود؛ روندی که در نشست فیلم طلا رخ داد و سبب شد تا آقای شهبازی کمی عصبی شوند.

 

خبرنگار، سلبریتی یا ساختار

برخی خبرنگاران معتقدند زمان اندک بین اکران فیلم و برگزاری نشست خبری، مانع از تحلیل درست و در نتیجه بوجود آمدن سوالات صحیح و عمیق می‌شود و برخی دیگر معتقدند جشنواره فیلم فجر اصلا جای سوالات عمیق و فنی نیست. فارغ از اینکه کدام یک از این نظرات صحیح است، اما نمی‌توان منکر بعضی از مسائل شد؛ اینکه برخی سلبریتی‌ها فقط دوست دارند تعریف بشنوند و آنها از دیگران سوال کنند و خودشان در مقام شنونده قرار نگیرند و اکثرا وقتی در فضای مجازی نیز به آنها نقدی شده است، آشفته شده‌اند و عصبانی.

مساله دیگر شاید ساختار غلط اجرای این نشست‌ها باشد. هنوز معلوم نیست این نشست‌ها با چه اهدافی برگزار می‌شود و اگر برگزار نشود چه اتفاقی می‌افتد؟ به ویژه اگر سوالات را مجری برنامه نیز دستچین ‌کند و سانسور هم به آن اضافه شود.

 

با همه این حرفها اما دوباره دیواری کوتاه‌تر از خبرنگاران پیدا نشد و برخی چهره‌ها شمشیر نقد خود را به روی خبرنگاران کشیدند و انگار همه جای سینمای ایران گل و بلبل است.