به گزارش پارس نیوز، فاطمه معتمد آریا می گوید: لازمه کار فرهنگی این است که مسئولان فرهنگی حامی‌اش باشند، چون وظیفه من یا عوامل سینما نیست که ذهنیت ‌ها و اطلاعات غلط نهادهای غیرسینمایی را پاک کنیم تا به بازیگری حمله نکنند یا سردر سینمایی را پایین نیاورند یا به توهین ‌ها در رسانه‌ ها جواب دهند، اینها وظیفه ارشاد است.
 
بخشی از گفتگوی روزنامه شرق با فاطمه(سیمین) معتمدآریا:

معتمدآریا: ارشاد جلوی تیغ حملات بایستد

* ‌‌امسال در جشنواره از شما تقدیر به عمل آمد و برایتان بزرگداشت گرفتند. این اتفاق که به نوعی فلش ‌بکی به همه سال‌های فعالیتتان هم بوده و قدردانی و پاسداشت همه این سال‌ هایی که زحمت کشیدید، برایتان چطور بود و موضع خودتان نسبت به آن چگونه است؟

نمی‌خواهم به کسی که به من محبت و توجه کرده، بی‌احترامی کنم و ممنونم از همه، به ‌خصوص دوستان و همکاران و همه کسانی که با حرف‌های دلنشین واقعا مفتخر و شرمنده‌ام کردند، ولی خیلی سال است که همه‌جوره در مورد سینما و من که جزئی از این سینما بودم بی‌انصافی و توهین شده و هر کس از هرجا و به هر شکلی که توانسته آن را مورد هجوم قرار داده است؛ ضعف ‌هایش را بزرگ و موفقیت ‌ها و افتخارات بسیار بزرگش را حقیر و گاه سیاه نشان داده‌اند. انتظار و بزرگداشت این است که زمانی که سینما مورد حمله قرار می‌گیرد، وقتی تیغ تیز حمله غیرسینمایی‌ها به طرف سینما می‌آید، وزارت ارشاد اولین جایی باشد که جلویش را بگیرد؛ وزارت ارشادی که حواسش به یک تار موی بازیگر تا فلان جمله در فیلم‌هاست باید پشت سینما بایستد و اصلا وظیفه ‌اش این است که به اتکای همه افتخاراتی که سینما برای این سرزمین به دست آورده، پشتیبان آن باشد. متأسفانه این حمایت از سینما در وزارت ارشاد به‌عنوان متولیان سینما، آن‌گونه که شایسته این سینماست نبوده است.

‌‌** بنابراین ظاهرا دلخوری ‌ها آن‌قدر است که این تقدیرها به جان شما ننشیند؟

نه، من فقط چیزهایی را یادآوری می‌کنم که لازمه یک کار فرهنگی هستند. لازمه کار فرهنگی این است که مسئولان فرهنگی حامی‌اش باشند، چون وظیفه من یا عوامل سینما نیست که ذهنیت ‌ها و اطلاعات غلط مسئولان و نهادهای غیرسینمایی را پاک کنیم تا به بازیگری حمله نکنند یا سردر سینمایی را پایین نیاورند یا به توهین ‌ها در رسانه‌ ها جواب دهند، اینها وظیفه ارشاد است. من دلخوری ‌ای از هیچ‌ کس ندارم، فقط فکر می‌کنم چطور ممکن است عده‌ای وظایف خودشان را نشناسند و مسئولیت داشته باشند یا بشناسند و عمل نکنند؟

** حالا با توجه به اینکه این ایام ایامی است که ما می‌توانیم بیشتر از همیشه به سینما فکر کنیم، وضعیت و حال ‌و روز سینمای این دوران و این سال‌ ها را شما چطور ارزیابی و تحلیل می‌کنید؟

به نظرم سینمای ما شاید چندسالی در کما بود و نمی‌توانست چشمانش را باز کند و به اتفاقاتی که دور و بر یا درونش می‌افتاد، واکنش نشان دهد. انگار کم ‌کم دارد از کما بیرون می‌آید و متوجه اطراف، به ‌خصوص مشکلات درون خودش می‌شود. بخشی از این هوشیاری به دلیل خطراتی است که سینما را از درون تهدید می‌کند و بخش دیگر انرژی و نیروی جوانی است که وارد سینما شده‌اند و شاید مهم‌تر از اینها امیدوارم که دیگر نمی‌شود سینماگران را مورد حملات منکوب ‌کننده قرار داد و آنها را تحقیر و به آنها توهین کرد یا با زور و تحکم با آنها برخورد کرد. انگار کم‌ کم همه دارند سایه رفتارهای خیلی بد و خشن و ناپسند را پس می‌زنند. هر چه هست، دارد از روی سینما لایه‌ برداری می‌شود و از زیرش همین‌ طور مدام شکوفه‌های جوان دانه‌ دانه در حال بیرون ‌آمدن است که امیدوارم به ‌جای پیرهای سینما در هوایی پاک‌ تر و با اندیشه ‌ای عمیق ‌تر رشد کنند.