وقتی سلبریتی‌ها تبلیغ‌گر غیرقانونی آمپول می‌شوند

هفته گذشته یکی از بازیگران سینما که به تبلیغ یک آمپول اقدام کرده بود، به دادسرا احضار شد و در نهایت از اقدام خود عذرخواهی کرد. در متن عذرخواهی وی آمده است که: «من از این‌که نمی‌دونستم تبلیغ دارو جرم محسوب می‌شود، بسیار متاسفم و بابتش هر مجازات قانونی را می‌پذیرم و احترام می‌گذارم! ولی از نیت خیرم آگاهم و پای آن ایستاده‌ام، اما یک چیزی که متوجه شدم این بود که کاش در آن ویدیو (که تبلیغ دارو بود) یک پزشک و متخصص همراه من بود.

اشتباه خودم را برای ندانستن قانون می‌پذیرم، اما برای اثبات نیت و اطلاعات در مورد احیای معتاد هنگام اوردوز همچنان از اطلاع‌رسانی که کردم، دفاع می‌کنم، فقط کاش دقیق‌تر و تخصصی‌تر منتشر می‌کردم.»

در درجه نخست باید گفت که عذرخواهی از عمل اشتباه را به اما و اگر نباید مشروط کرد، هرچه صریح و روشن باشد، به نفع فرد است، به علاوه نباید بعد از حضور در دادسرا اظهار شود، همان لحظه که همه گفتند این کار غیرقانونی است، باید فورا عذرخواهی می‌شد. همچنین انگیزه‌های فرد در ارتکاب یک تخلف گرچه مهم است، ولی در بسیاری از موارد موضوعی فرعی محسوب می‌شود.

این‌که ایشان با هدف کمک به معتادان و جلوگیری از مرگ آنان دست به این تبلیغ زده یا آن‌که هدف مادی انگیزه اصلی بوده است، در اصل ماجرا تغییر چندانی ایجاد نمی‌کند. اتفاقا اگر با انگیزه خیر تبلیغ کرده، نشان‌دهنده آن است که حرمت این انگیزه را نگه نداشته‌ و خیلی سرسری و براساس توصیه کسان دیگری که طبعا انگیزه مالی داشته‌اند، عامل چنین تبلیغی شده است‌.

بخش منفی ماجرا اینجاست که ایشان مدعی است از منع تبلیغ دارو و جرم‌بودن آن اطلاعی نداشته است. فرض می‌کنیم که این ادعا درست باشد، ولی آیا نباید سوال کرد هنگامی که هیچ‌گونه تبلیغ دارو را در رسانه‌های رسمی نمی‌بیند، چرا این فقدان آگهی برای ایشان به‌عنوان پرسش مطرح نشده است؟ از خود نپرسیده‌ که چرا چنین تبلیغاتی فقط منحصر به رسانه‌های غیررسمی و فرامرزی است؟ صداوسیمایی که از تبلیغ پفک و چیپس نمی‌گذرد، چرا وارد تبلیغ دارو نمی‌شود؟

به علاوه مگر مردم می‌توانند خودشان خودسر دارو مصرف کنند که او تبلیغ آن دارو را کرده است؟ مگر ایشان بدون تجویز پزشک برای خودش دارو تجویز می‌کند که حالا دارد برای مردم دارو تبلیغ و تجویز می‌کند؟ این حد از بی‌اطلاعی از سوی هنرمندی که می‌خواهد در نقش سلبریتی وارد عرصه عمومی شود و خیر مردم را بخواهد، چیز عجیبی است و نشان می‌دهد که این افراد ابتدا باید دانش خود را تقویت کنند، سپس افرادی را به‌عنوان مشاور در کنار خود داشته باشند که هیچ کاری را بدون مشورت آنان انجام ندهند.

شاید ایشان توجه نداشته باشد که اگر یک سلبریتی در غرب چنین حکمی و تبلیغی را صادر کند و مردم به واسطه آن، از آن دارو استفاده کنند و دچار مشکل شوند، به راحتی از سوی همان مردم «سو» می‌شود و خسارات دریافت می‌کند. در دنیای جدید خیرخواهی امری ساده و شخصی نیست. سلبریتی‌های غربی که وارد فعالیت‌های خیرخواهانه می‌شوند، در ابتدای کار اقدام به راه‌اندازی نهادی مدنی می‌کنند و کارهای خیر خود را از طریق کارشناسان و به صورت نهادی پیش می‌برند.

این مشکلی است که در قضیه کمک به زلزله‌زدگان نیز شاهد بودیم. سلبریتی‌ها باید فراتر از کمک به زلزله‌زدگان اقدام کنند. آنان می‌توانند از طریق تاسیس نهادهای خیریه و با رعایت اصول علمی و کارشناسی اقدام به کمک کنند، ولی اگر قرار باشد همه اقدامات آنان فردی و براساس فهم و درک شخصی خودشان انجام شود، نتیجه‌ای بهتر از این نصیب جامعه نمی‌شود که تبلیغ‌گر غیرقانونی آمپول شوند و سپس چاره‌ای جز عذرخواهی برای فرار از مجازات نداشته باشند.

انتهای پیام/