به گزارش پارس نیوز، کارلوس کی‌روش هر وقت صحبتی از توقع نتیجه گرفتن از تیم ملی شده، تأکید کرده که در فوتبال ضمانتی وجود ندارد. با این حال سرمربی پرتغالی تیم ملی فوتبال ایران حضور ژاپن، استرالیا و کره‌جنوبی در نیمه نهایی جام ملت‌های آسیا را تضمین شده می‌داند. بگذریم از اینکه گویا کارلوس کی‌روش اصلاً از برنامه و جدول مسابقات جام ملت‌ها خبر ندارد. چون اگر ژاپن و استرالیا که جزو قدرت‌های آسیا محسوب می‌شوند به عنوان صدرنشین گروه‌های خود صعود کنند، پس از مرحله یک هشتم نهایی باید رو در روی هم قرار بگیرند و یکی از آنها فرصت حضور در نیمه نهایی جام ملت‌ها را از دست می‌دهد.


با این حال کارلوس کی‌روش برای اینکه به صحبت‌های خود در خصوص ضمانت حضور تیم‌هایی چون ژاپن، استرالیا و کره‌جنوبی در نیمه نهایی جام ملت‌ها سندیت ببخشد، گفته است: «این سه کشور به دلیل سرمایه‌گذاری در گذشته، تاریخچه فوتبالی و کارهای فنی‌ای که انجام داده‌اند، در نیمه نهایی حضور خواهند داشت. ما تلاش می‌کنیم به عنوان یک تیم باقیمانده به جمع سه تیم دیگر بپیوندیم». بر کسی پوشیده نیست که ژاپن، استرالیا و کره‌جنوبی سه تیم موفق قاره آسیا هستند و نتایج آنها نیز برای همه محرز است. همچنین به خوبی می‌دانیم که سرمایه‌گذاری آنها روی فوتبال‌شان بیشتر بوده و نه فقط آنها، بلکه کشورهایی چون امارات، قطر، چین، عربستان و... هم به خوبی روی فوتبال‌شان سرمایه‌گذاری کرده‌اند. با این حال همه از مشکلات اقتصادی ایران با خبر هستند که این موضوع بارها مورد بحث قرار گرفته و می‌گیرد. آنچه در صحبت‌های کی‌روش نهفته و گویا او قصد نادیده گرفتن تاریخچه و افتخارات فوتبال ایران است، اشاره نکردن به نام ایران کنار تیم‌های پرافتخار آسیاست.

سرمربی تیم ملی در حالی اعتقاد دارد که ژاپن، استرالیا و کره‌جنوبی تاریخچه فوتبالی دارند که گویی نمی‌داند فوتبال ایران تاکنون سه بار موفق به قهرمانی در جام ملت‌های آسیا شده است. یک بار کمتر از ژاپن، یک بار بیشتر از کره‌جنوبی و البته دو بار بیشتر از استرالیا. البته با توجه به اینکه استرالیا از جام ملت‌های 2007 به قاره آسیا اضافه شده، آنها را در قیاس با افتخارات ایران قرار نمی‌دهیم. با این حال ایران پس از ژاپن (4 قهرمانی یک عنوان چهارمی) و عربستان (3 قهرمانی، 3 نایب قهرمانی) با سه قهرمانی، چهار عنوان سومی و یک عنوان چهارمی سومین تیم پرافتخار قاره آسیا در جام ملت‌هاست. با این حساب کی‌روش در حالی حضور در نیمه نهایی جام ملت‌های آسیا را رؤیای فوتبال ایران می‌داند که از 16 دوره برگزار شده، ایران 8 بار حضور در نیمه نهایی را تجربه کرده است. یعنی نیمی از حضورهای ایران در جام ملت‌ها به حضور در نیمه نهایی همراه بوده و مسلماً نمی‌توان این را یک افتخار و رؤیا دانست.

اگر بازهم به تاریخ رجوع کنیم، از بین سه تیمی که کی‌روش نام برده، یک تیم حسرتش برای قهرمان شدن بیشتر از فوتبال ایران بوده است. آخرین قهرمانی استرالیا مربوط به دوره قبلی است که میزبان جام ملت‌ها بود، ژاپن در جام ملت‌های 2011 قطر به قهرمانی رسید و آخرین قهرمانی کره‌جنوبی مربوط به سال 1960 است. یعنی کره‌ای‌ها با احتساب این دوره 59 سال است که حسرت قهرمانی دارند، اما فوتبال ایران با قهرمانی جام ملت‌های 1976 حسرتش برای قهرمان شدن 43 سه ساله شده است.

از طرفی کره‌جنوبی در تمام این سال‌ها مقابل فوتبال ایران مغلوب بوده و در جام ملت‌های 2007 و 2011 هم در ضربات پنالتی و وقت اضافه موفق به شکست ایران در جام ملت‌ها شد. این در حالی است که آخرین تقابل ایران و کره‌جنوبی در جام ملت‌ها که بازی در 90 دقیقه به اتمام رسید، پیروزی 4 بر 3 ایران و صعود به نیمه نهایی در سال 2004 با حضور برانکو ایوانکوویچ روی نیمکت تیم ملی رقم خورد. از زمان حضور کارلوس کی‌روش روی نیمکت تیم ملی هم ایران هیچ‌گاه مقابل کره‌جنوبی شکست نخورده و این تیم حتی پس از ایران و به عنوان تیم دوم راهی جام جهانی شد. حالا چگونه می‌شود که کی‌روش می‌خواهد تاریخچه فوتبال کره‌جنوبی را پرافتخارتر از ایران جلوه بدهد؟ تیمی که در کارنامه‌اش شکست 6 بر 2 مقابل ایران در جام ملت‌های 1996 امارات را دارد.

تمام اینها را کنار بگذاریم. سرمربی تیم ملی یک دلیل دیگر را تضمین حضور سه تیم ژاپن، استرالیا و کره‌جنوبی در نیمه نهایی جام ملت‌های آسیا می‌داند. «کارهای فنی‌ای که انجام داده‌اند». آیا اشاره به این برتری سه قدرت دیگر نسبت به فوتبال ایران ضعف یا کم کاری کارلوس کی‌روش نیست؟ هیچ‌کدام از این تیم‌ها ثبات نیمکت تیم ملی ایران را نداشته‌اند و اگر بازهم این مورد را نادیده بگیریم، چه کسی مسئول امور فنی تیم ملی است؟ آیا کارهای فنی‌ای که سه تیم ژاپن، استرالیا و کره‌جنوبی انجام داده‌اند را فردی خارج از کادرفنی تیم ملی‌شان انجام داده یا وزیر ورزش آن کشور انجام داده است؟ مسلماً سرمربی تیم ملی وظیفه کارهای فنی را دارد و مسئول صفر تا صد امور فنی تیم ملی کارلوس کی‌روش است که 8 سال از حضورش روی نیمکت این تیم می‌گذرد. با این حال اگر امور فنی را به فوتبال کشور یا همان لیگ هم ارتباط دهیم، فوتبال ایران در دو سال گذشته در رده باشگاهی نیز به موفقیت دست یافته است. پرسپولیس دو حضور در نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا و یک بار حضور در فینال را تجربه کرده است. استقلال تا مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان صعود کرد و شاید اگر با اخراج روزبه چشمی 10 نفره نمی‌شد، می‌توانست به جای السد، رقیب پرسپولیس برای حضور در فینال باشد.

وقتی چنین مسائلی از سوی کارلوس کی‌روش مطرح می‌شود، می‌توان این تصور را کرد که سرمربی تیم ملی به دنبال کم کردن توقعات از تیم ملی است. آن هم تیمی که با ثبات‌ترین نیمکت را در اختیار داشته، اردوی بسیار مناسبی در قطر دارد، بازی‌های دوستانه مدنظر سرمربی تیم ملی تأمین شده، هر زمانی که خواسته بازیکنان در اختیارش بوده‌اند، برنامه‌ریزی لیگ برتر با هماهنگی او صورت گرفته و از همه مهم‌تر گران‌ترین مربی فوتبال آسیاست. کی‌روش همچنین پاداش‌های ویژه‌ای برای بازی‌های رسمی و دوستانه دریافت می‌کند و از این نظر هم نسبت به بسیاری از مربیان برتری دارد. پس کم کردن توقعات و رؤیا خواندن حضور در نیمه نهایی در شرایطی که هدف رقبا قهرمانی است، نمی‌تواند چندان برای سرمربی تیم ملی خوشایند باشد.