به گزارش پارس نیوز، 

بعد از تساوی ۰-۰ خانگی مقابل پرتغال، مانچینی در صحبت هایش در کنفرانس خبری گفت: «باید اعتراف کنم که قدری متعجب هستم.» به تعبیری باید هم حق را به مانچینی داد. تیم او حدود یک ساعت بر قهرمان اروپا مسلط بود و در نیمه نخست بازی تقریباً ۷۲ درصد تملک توپ داشت ولی در نهایت نتوانست به برتری برسد. این عملکرد در مقایسه با نمایش تیم در مسابقات اخیر ملی، چشم های زیادی را به خود خیره کرد.

مسابقه شنبه ایتالیا مقابل پرتغال، فرصتی بود برای آن که هواداران تیم ملی به یک اتحاد و همصدایی درباره لاجوردی ها برسند. هر چند این نتیجه به مذاق پرتغال خوش امد و حکم به صعود رقیب به نیمه نهایی لیگ ملت های اروپا داد ولی ورزشگاه مملو از جمعیت سن سیرو و حمایت هواداران از تیم ملی، نشان می داد که مانچینی توانسته دل هواداران پر شور آتزوری را به دست آورد و امید را در دل آن ها زنده کند.

مانچینی در بخش دیگری از صحبت هایش گفت: «راستش را بخواهید، یک یا دو قدم از آن چه که تصورش را می کردم، جلوتر هستیم. فکر می کردم زمان بیشتری برای پیشرفت می خواستیم ولی از بچه ها متشکرم که به این پیشرفت سرعت بخشیدند.»

یک سال قبل در چنین روزهایی بدترین اتفاق ممکن برای ایتالیا رقم خورد و آن ها در همین ورزشگاه، با یک تساوی ۰-۰، مقابل سوئد از رسیدن به روسیه بازماندند. حالا یک سال گذشته ولی تفاوت اوضاع و روحیه تیم به خوبی مشخص است. کیلینی در توصیف وضعیت کنونی تیم ملی می گوید: « من مطمئن هستم. کیفیت لازم و انگیزه و اشتیاق در تیم ملی دیده می شود تا دوباره در ماه مارچ بازگردیم و اوضاع را درست کنیم. ما با اراده ای راسخ به مصاف بازی های مقدماتی یورو می رویم.»

حالا ذهنیت مناسب به ترکیب تیمی بازگشته که با توجه به پیشینه اش، کمتر از این نیز از آن انتظار نمی رود. مانچینی از زمان به دست گرفتن سکان هدایت تیم ملی ایتالیا در تابستان، توانسته تغییرات خوبی نسبت به دوران ونتورا ایجاد کند. هر چند او اعتقاد دارد تیم ملی ایتالیا اصلاً مریض نبوده که حالا بخواهد تحت نظر وی شفا پیدا کند و به روزهای سلامتش بازگردد. در هر صورت آتزوری تحت نظر مانچینی در حال بازگرداندن حس غرور ملی به مردم این کشور است. در عین حال او توانسته طراوتی در ترکیب تیم ملی ایجاد کند و با سبکی جدید، روح تازه ای به تیم ملی بدمد.

خط هافبک تیم ملی که در دیدار مقابل پرتغال، خوش درخشید به نظر می رسد به خوبی در حال جا افتادن و ثابت شدن است. ایتالیایی ها مدت زیادی صبر کردند تا وراتی واقعی را در ترکیب تیم ملی ببینند. به همان شکل که او را در پاریسن ژرمن دیده اند. مصدومیت ها بارها مانع درخشش وراتی در ترکیب تیم ملی شد و باید اذعان کرد نه ونتورا و نه کونته از سیستمی استفاده نکردند که بتواند بهترین بهره را از وراتی بگیرد.

حالا تحت نظر مانچینی، وراتی واقعی را در ترکیب تیم ملی می بینیم. اکنون بازیکنانی در پیرامون وراتی حضور دارند که به نظر تاثیر مهمی در گرفتن بهترین خروجی از وی دارند. خواه تاثیر حضور اینسینیه در کنار وی در خط هافبک باشد یا نقش حمایتی جورجینیو. در هر صورت وراتی این روزها، همان وراتی پاریس به نظر می آید.

اوضاع در خط دفاع هم خوب به نظر می رسید. بونوچی هر چند دقایق زیادی از بازی مجبور بود سوت کرکننده هواداران میلانی را بشنود ولی عملکرد بدی نداشت و رفته رفته خودش را بهتر در زمین پیدا کرد. به طوری که به ندرت شاهد خطر روی دروازه ایتالیا بودیم. دوناروما نیز که در سال ۲۰۱۸ حاشیه های زیادی داشته و پرفراز و نشیب بوده و همین چند هفته قبل در دربی دلامدونینا اشتباه مهلکی داشت، در مجموع عملکرد خوبی داشته و می توان حضور او را در درون دروازه به عنوان جانشین بوفون، در کل مثبت ارزیابی کرد.

شاید تنها موضوع مورد بحث، فعلاً در خط حمله و مهاجم نوک تیم باشد. ایتالیا در سال ۲۰۱۸ فقط یک بار در یک بازی بیش از یک گل زده است، آن هم در مقابل تیم عربستان بوده است. البته مانچینی فعلاً خیلی نگران این موضوع نیست و تصور می کند زمان حلال این مسئله خواهد بود: «مسئله بر سر دقت شوتزنی است، ۵ سانتی متر راست تر، چپ تر، ده سانتی متر پایین تر. همین. درستش خواهیم کرد.» چنان که ایموبیله نیز می گوید؛ «پیش تر بیشتر نگران بودم زیرا در خلق موقعیت خیلی موفق نبودیم.»

سال ناراحت کننده ۲۰۱۸، حالا با یک لبخند برای ایتالیا پایان می یابد. اکنون حسی از امید در قلب آتزوری ها وجود دارد.

انتخای پیام/