به گزارش پارس نیوز، 

روزی با اعلام وقوع حریق در منزلی مسکونی مأموریت یافتیم تا این حادثه Incident را مرتفع کنیم. در میانه های مسیر بودیم که اعلام شد کودک در این منزل مسکونی در میان شعله های سرکش و بی رحم آتش گرفتار شده اند و هیچ بزرگ تری هم در منزل نیست. همین موضوع حساسیت ماجرا را دوچندان کرد به نحوی که ترافیک روان خیابان هم به ما دهان کجی می کرد. نمی توانستیم دست روی دست بگذاریم و فرصت را به همین راحتی از دست بدهیم. باید تدبیری می کردیم. این حادثه در شهرک حجت رخ داده بود و ما باید از سمت میدان معراج خودمان را به این محل می رساندیم. بولوار توس ترافیک سنگینی داشت به طوری که آژیر ما هم نمی توانست راه را باز کند.من راننده خودرو بودم، همان طور که اسیر پنجه ترافیک بودم، چشم چرخاندم و یک پیاده روی وسیع به چشمم خورد. در یک لحظه بدون درنگ فرمان خودرو را به سمت این پیاده رو چرخاندم و با احتیاط و آژیرکشان ادامه مسیر را از این پیاده روی خلوت رفتم و توانستم به نوعی ترافیک را دور بزنیم.براساس گفته همسایه ها، پدر و مادر این کودکان در منزل نبودند و تلاش شهروندان برای ورود به خانه نیز راه به جایی نبرده بود. ما درست زمانی به محل رسیده بودیم که بر اثر آتش شیشه های پنجره های این خانه شکسته بود و آتش از پنجره ها زبانه می کشید. همه نگران ٢پسربچه محبوس در آتش بودند. مادر هنگام خروج از منزل در را قفل کرده و همین مسئله مشکل اصلی بود. ما از بالای دیوار همسایه کناری توانستیم وارد ساختمان شویم و عملیات اطفا را آغاز کنیم.

گروهی از همکاران عملیات جست وجو در دود را برای نجات کودکان آغاز کردند اما موفق به یافتن کودکان نشدند. آتش که مهار شد، برای یافتن ٢پسربچه آن ها را صدا زدیم که ناگهان صدای تقه ای از کابینت ما را به سمت آشپزخانه کشید و پس از گشودن در کابینت با ٢پسربچه بازیگوش مواجه شدیم که از ترس آتش در کابینت مخفی شده بودند و همین اقدام کودکانه شان موجب نجاتشان شده بود. به محض باز کردن در های ورودی ساختمان برای تخلیه دود فوری اقدام لازم را انجام دادیم. بعد از پایان عملیات مادر بچه ها آمد و از دیدن صحنه حریق شوکه شد. اما با دیدن بچه ها چهره اش از هم گشوده شد.