رئیس مرکز تحقیقات نورولوژی بالینی در دانشگاه علوم پزشکی شیراز، با اشاره به اینکه سالانه 17 میلیون نفر در جهان دچار سکته مغزی می‌شوند، گفت: هر سال 6 میلیون و 500 هزار نفر از متبلایان به سکته مغزی جان می‌بازند.

دکتر افشین برهانی‌حقیقی با تاکید براینکه می‌توان با رعایت نکاتی ساده، از وقوع حداقل 50 درصد موارد ابتلا به سکته مغزی پیشگیری کرد.

متخصص بیماری های مغز و اعصاب و فلوشیپ نورولوژی عروقی مداخله ای با ارائه تعریفی از سکته مغزی، گفت: اختلال در خون‌رسانی به سلول‌های مغزی به دلیل ایجاد لخته در عروق، باعث توقف در اکسیژن‌رسانی و مرگ سلول‌های مغزی یا آسیب شدید این سلول‌ها می‌شود.

این پزشک فوق تخصص یادآور شد که آسیب‌های وارده به فرد مبتلا متناسب با منطقه‌ای که سلول‌های آن آسیب دیده، در قالب اخلال در تکلم، تحرک، حتی تفکر و احساسات دیده شده و بروز می‌کند.

او با معرفی سکته مغزی به عنوان دومین علت مرگ و میر و نخستین دلیل معلولیت در جهان که بار فراوان عاطفی و مالی را نه تنها به بیماران و خانوده های آنان، بلکه به جامعه نیز تحمیل می کند، از آمار ناتوانی های ناشی از این بیماری می گوید که از هر 6 نفر‌یک نفر دچار سکته مغزی می‌شود و هر شخصی در هر سنی‌ در خطر بروز سکته ی مغزی است‌.

برهانی حقیقی با اشاره به اینکه طور متوسط، سالانه دو هزار بیمار مبتلا به سکته مغزی به بیمارستان نمازی شیراز مراجعه می کنند که حدود 15درصد این افراد، زیر 45 سال و یک سوم بیماران نیز زیر 65 سال هستند، گفت: سکته مغزی قابل پیشگیری است؛ بر اساس نتایج تحقیقات، سن سکته مغزی در ایران 10 سال کمتر از سایر کشورها است که این موضوع به شیوه زندگی آنان مربوط می شود، تحقیقات همچنین نشانگر آن است که سکته مغزی در مردان شایع تر از بانوان است و این موضوع با شیوه زندگی، تغذیه، کار و مباحث ژنتیک مرتبط است‌.

رئیس مرکز تحقیقات نورولوژی بالینی در دانشگاه علوم پزشکی شیراز، کنترل قند خون، فشار خون و چربی های مضر و کلسترول خون را موجب کاهش خطر بروز سکته مغزی دانست و اضافه کرد: مصرف دخانیات نیز عاملی موثر در بروز سکته های مغزی است که با کاهش و عدم مصرف آن می توان تا حد زیادی از بروز سکته ی مغزی جلوگیری کرد‌.

سکته مغزی قابل درمان است

برهانی‌حقیقی افزود: سکته مغزی، یکی از معضلات عمده علم پزشکی است، اما راهکارهایی برای کاهش چشمگیر عوارض و مشکلات ناشی از آن وجود دارد، تشخیص سریع و به هنگام نشانه‌های سکته و مراجعه هرچه سریع تر به مراکز تخصصی و پیشرفته درمانی، تاثیر بسزایی در بهبود نتایج حاصل از درمان دارند و فراموش نکنیم که به محض مشاهده علائم سکته مغزی، تنها چهار و نیم ساعت برای بازگشایی رگ و برقراری مجدد جریان خون به مغز و کاهش پیامدهای ناشی از سکته فرصت داریم و هر یک ساعت زمانی که از بروز سکته مغزی بدون اقدامات درمانی می‌گذرد، بیمار را پنج سال پیرتر می‌کند‌.

این متخصص بیماری ‌های مغز و اعصاب، مراقبت مناسب از بیمار پس از بروز سکته مغزی را نیز دارای تاثیر چشمگیری در بازیابی سلامتی فرد مبتلا دانست و با اشاره به تجارب خود، گفت: بسیاری از بیماران، اقدامات درمانی لازم را به موقع دریافت نمی کنند و تلاش‌های تیم درمانی، از اقدامات موثر در بازیابی توانایی فرد پس از بروز سکته مغزی است‌.

صدای سکته ‌مغزی را بشنویم!

برهانی حقیقی با تاکید بر اینکه دانستن علائم سکته مغزی و درمان سریع بیماران می‌تواند موجب حفظ حیات بیمار شده و به روند بهبود و بازتوانی‌شان کمک کند، گفت: افراد باید در صورت مشاهده نشانه‌های بروز سکته مغزی، پیش از هر اقدامی، به اورژانس مراجعه کنند تا زمان طلایی درمان این بیماران از دست نرود؛ سرگیجه ناگهانی، کاهش هوشیاری، اختلال در تعادل، اختلال در میدان دید به صورت ناگهانی، سردرد شدید همراه با تهوع و استفراغ شدید و سفتی گردن، اختلال در بلع و مولفه‌های اساسی یعنی اختلال در تکلم، فلجی صورت، افتادگی کناره دهان، بی حسی و فلج اندام‌ها، نشانه‌هایی هستند که باید به افراد جامعه معرفی شود و در صورت بروز، به سرعت مورد پیگیری قرار گیرد‌.

رئیس مرکز تحقیقات نورولوژی بالینی در دانشگاه علوم پزشکی شیراز، به راه‌های اطمینان از بروز سکته مغزی اشاره و خاطرنشان کرد: باید براساس اینکه آیا بیمار دچار بی حسی، ضعف و ناتوانی یا افتادگی یک سمت از بدن خود شده، یا یک سمت از بدن وی ضعیف شده است؟ آیا شخص قادر به تکلم هست یا کلمات او به هم ریخته بوده و توانایی صحبت ندارد؟ متوجه بروز سکته شد.

برهانی‌حقیقی با تاکید براینکه افراد باید در صورت مواجه با بیماری که یک یا چند علامت گفته شده را دارند، سریع با اورژانس تماس گرفته و بیمار را به اولین مرکز درمانی برسانند و از اقدامات خود سرانه درمانی کاملا پرهیز کنند.

در رساندن بیماران مبتلا به سکته مغزی حتی ثانیه‌ها هم با ارزش است؛ ثانیه‌هایی که می‌تواند جان یک بیمار را نجات دهد یا مانع گرفتار شدن دائم او به انواع معلولیت و محدودیت‌ها باشد.