به گزارش پارس به نقل از مهر، مراسم بزرگداشت علیرضا قزوه شب گذشته دوشنبه ۲۶ فروردین در تالار سوره حوزه هنری و با حضور جمع کثیری از شاعران و مدیران فرهنگی برگزار شد.

در این مراسم و پس از سخنرانی محسن مومنی شریف، رئیس حوزه هنری، حسین اسرافیلی که به دلیل کسالت با واکر در این مراسم حاضر شده بود در سخنانی اظهار داشت: در طول سال های گذشته آنچه از قزوه دیدم جز صداقت نبوده است. خیلی ها را دیدم که دلسوز هستند و کتاب منتشر می کنند، اما علیرضا قزوه در میان آنها از حیث دلسوزی که برای کار در مسیر اعتلای زبان و ادبیات فارسی دارد، بدون شک سرآمد است.

وی با اشاره به اینکه بسیاری از شاعران جوان کشور وامدار قزوه هستند، افزود: من بدون هیچ اغراقی قزوه را به عنوان استاد خودم قبول دارم؛ چون از او بسیار آموخته ام و خواهم آموخت و باور دارم معرفت و فتوت او نسبت به ادبیات بسیار زبانزد است.

اسرافیلی همچنین تاکید کرد: قزوه اگرچه شاعری است که اعتراض می کند، اما این اعتراض از حنجره خودی است و از سر دلسوزی برای کم رنگ شدن ارزش ها بیان می شود.

قزوه؛ یکی از چهار شاعر متفاوت ایران

در ادامه این مراسم محمد رضا عبدالملکیان نیز به سخنرانی پرداخت.

وی با اشاره به شان و شخصیت علیرضا قزوه گفت: قزوه به دلیل خلاقیت، تفاوت و اثرگذاری در کارش از شاعران برجسته ایران در چند دهه اخیر و یکی از چهار شاعر متفاوت ایران است. جدا از این او قلم روانی دارد و بر خلاف بسیاری از شاعران که در لحظاتی از زندگی خود شاعرند در بیشتر لحظات زندگی اش شاعر بوده است.

عبدالملکیان افزود: قزوه به راحتی می نویسد و متن های او کمتر نیازی به ویرایش دارند. در کنار این موضوع، متن های او نیز زبانی متفاوت دارد.

وی در ادامه به شخصیت فرهنگی قزوه اشاره کرد و گفت: از حیث دارا بودن شخصیت فرهنگی قزوه تنها شاعری است که در سال های پس از انقلاب می توان به او چنین لقبی دارد. از سویی در سال های دفاع مقدس به همراه زنده یاد احمد زارعی توانستند بین جماعت دانشگاهی و شاعر و نویسنده با جبهه و فرهنگ آن پیوند بزند و در سال های پس از آن نیز مجموعه ۱۵۰ دفتر شعر را در نشر تکا منتشر کرد که اگر بخواهیم ۹۰ درصد از شعر معاصر ایران را یکجا داشته باشیم می توانیم در میان آنها بجوییم شان.

عبدالملکیان همچنین از تلاش های قزوه در دوران حضور به عنوان رایزن و فعال فرهنگی در تاجیکستان و هند تقدیرکرد و فعالیت های ادبی قزوه در نشریاتی مانند روزنامه اطلاعات را اتفاقی ادبی معرفی کرد که بسیاری از شاعران گمنام و کمتر شناخته شده کشور را به جامعه معرفی کرد.

مانند قزوه دلسوزی برای ادبیات انقلاب وجود ندارد

در ادامه این مراسم کریم نجفی برزگر رایزن فرهنگی سابق ایران در هند و معاون فعلی معاون امور بین الملل سازمان فرهنگ و ارتباطات نیز به سخنرانی پرداخت.

وی با اشاره به دوران چهارساله حضورش در هند گفت: در آن سال ها قزوه را شخصیتی دیدم که همه زندگی اش را صرف معرفی ادبیات انقلاب اسلامی کرد. در موارد فراوانی شاهد بودم که تا پاسی از شب و گاه تا اذان صبح در دفترش کار می کرد و تعطیلی برای خودش متصور نبود و اینگونه همه زندگی خودش را صرف ادبیات انقلاب کرد.

نجفی ادامه داد: یکی از خوشحالی های من حضور متعدد شاعران انقلاب در هند به واسطه حضور قزوه در این کشور بود که منجر به معرفی آثار آنها در این کشور شد و ارتباط خوبی میان دانشگاهیان هند با آنها به وجود آمد و من به جرات می گویم که از ابتدای انقلاب اسلامی تا به امروز ندیدم که فردی بتواند در جایگاه یک مدیر فرهنگی اینچنین منشاء اثرگذاری باشد.

معاون امور بین الملل سازمان فرهنگ و ارتباطات افزود: تا پیش از حضور قزوه در هند شخصیت بیدل دهلوی در هندوستان شناخته شده نبود و حتی در محل ولادتش در عظیم آباد پتنا هم او را نمی شناختند، اما قزوه توانست با ایجاد انجمن ادبی بیدل در شهرهایی چون بنارس، لکنو، علیگر، کلکته و… بار دیگر این شاعر را معرفی کند و به قول معروف شوری بیافریند که علامه اقبال همیشه عنوان می کرد به دنبال آن است.

نجفی همچنین تلاش های قزوه برای برگزاری مراسم تجلیل از شاعران برجسته شبه قاره و تلاش برای انتشار آثار شاعران انقلاب در هند و نیز بازنشر آثاری چون نسخه های ممتاز از بیدل دهلوی را ستودنی عنوان کرد و گفت: او به دانشجویان زبان فارسی در هند روحیه داد که بتوانند به فارسی شعر بگویند و شاعر شوند و به نظرم این همان مصداق عینی تحقق کلام رهبری است که فرمودند باید زبان هنر را در خدمت انقلاب قرار دارد.