به گزارش پارس به نقل از مشرق، متنی که احتمالا امشب تحت عنوان بیانیه سیاسی از سوی ایران و 1+5 منتشر خواهد شد، باید بر اساس چارچوبی مورد داوری قرار گیرد که متضمن منافع ملی کشور و بویژه خطوط قرمزی باشد که پیش از این به صراحت برای تیم مذاکره کننده معین شده است.

بایدها و نبایدهای زیر الزاماتی است که هرگونه توافق سیاسی –در قالب بیانیه مطبوعاتی منتشر شود یا هر قالب دیگر- باید به آن متعهد باشد.

این باید ها و نبایدها از دل آن خطوط قرمز و دیگر الزامات رسمی استخراج شده است. 


باید ها

1- همه تحریم ها باید بلافاصله پس از اجرای تعهدات ایران در چارجوب گام نهایی لغو شود.
2- باید همه زمان بندی ها در متن فیکس، صریح و غیر مشروط باشد.
3- متن باید بر برداشته همه محدودیت های اعمال شده بر برنامه هسته ای ایران پس از طی دوره نهایی تصریح کند.
4- متن باید بر امکان آغاز غنی سازی صنعتی در ایران پس از گام نهایی بدون قید و شرط تصریح کند.
5- مجازات نقض تعهدات از سوی امریکا یادیگر اعضای گروه 1+5 باید در متن مشخص باشد.
6- همه تعهدات ایران باید به طور تکنیکی وفنی کاملا بازگشت پذیر باشد.
7- مصادیق آنچه نقش توافق دانسته می شود باید دقیقا در متن روشن شود.
8- غنی سازی توافق شده در متن باید غنی سازی واقعی (با امکان انباشت مواد به صورت گاز باشد.)
9- انجام هر تعهد ایران باید منوط و شمروز به انجام یک تعهد هم وزن از سوی طرف مقابل شده باشد.
10- ظرفیت غنی سازی ایران باید در طول دوران توافق با هدف رسیدن به 190 هزار سو، رشد کند.
11- متن باید در یک مرحله حاوی همه جزئیات مورد نیاز باشد.


نباید ها

1- متن نباید هیچ محدودیتی را درباره برنامه تحقیق و توسعه غنی سازی ایران به رسمیت شناخته باشد.
2- متن نباید هیچ ورودی به بخش دفاعی متعارف ایران داشته باشد.
3- هیچ محدودیتی –مثلا درباره بازرسی ها- در متن نباید، دائمی باشد.
4- مدت زمان بازطراحی راکتور اراک نباید چنان طولانی مدت باشد که این راکتور  عملا از دست برود.
5- ظرفیت غنی سازی توافق شده در متن نباید در هیچ مرحله ای کمتر از نیاز کشور باشد.
6- متن نباید ایران را از هیچ حقی مطابق NPT به طور دائم محروم کرده باشد.
7- مکانیسم نظارت بر اجرای تعهدات طرفین در متن نباید سلیقه ای و به نفع امریکا باشد.
8- عبارات متن در موضوعات کلیدی نباید مبهم و تفسیر پذیر باشد.
9- تاسیسات فردو نباید به یک تاسیسات غیر غنی سازی تبدیل شده باشد.
10- عمل طرف مقابل به تعهداتش نباید به مفاهیم کلی و بی پایه ای مانند «جلب اعتماد طرف مقابل» مشروط شده باشد.