استعفای جلال‌الدین تهرانی بعد از ملاقات با امام خمینی (ره)

 پس از فرار شاه معدوم از خاک کشور و با گذشت فراز و نشیب های نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی (رحمه الله علیه)، کم کم فجر و ظفر ملت ایران پدیدار شد.  

 

شاه خائن، پس از جنایت‌های بیشمار حکومت پهلوی و به خاک و خون کشیدن خیل عظیمی از مردمی که پشت سر ولی فقیه زمان خود ایستاده بودند، زمانی که دید حتی حمایت بیگانگان هم نتوانست این  حکومت نامشروع را حفظ کند، از کشور گریخت.  

 

 

دو روز بعد از رفتن شاه سید جلال‌الدین تهرانی برای ملاقات با امام خمینی(ره ) عازم پاریس شد. تهرانی که  ستاره‌شناس، ریاضی‌دان، دولت مرد، دانشمند و فقیه ایرانی دوران پهلوی بود.

 

او چند بار وزیر و سناتور شد و در آستانه انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷ به ریاست شورای سلطنت منصوب شد. امام(ره)، ملاقات با سید جلال‌الدین تهرانی را موکول به استعفا از شورای سلطنت و اعلام غیر قانونی بودن آن کرد.

 

استعفای او پس از ملاقات با امام خمینی (ره) در نوفل لوشاتو ضربه مهمی به نظام پادشاهی در ایران بود.

 

در روز 30 دی 1357، مسعود رجوی از اعضای سازمان مجاهدین خلق بعد از خیانت تاریخی و فراموش ناشدنی به بنیانگذاران سازمان، لو دادن و به کشتن دادن حنیف و یارانش، در اوج قصاوت، بی رحمی و خیانت حداکثر توانست همراه دیگر زندانیان سیاسی، آزاد شود. 

 

آن روزها مردم ایران از پشت پرده خیانت و ضربه ای که رجوی بر پیکر سازمان مجاهدین زده بود و بهایی که برای جستن و گریختن از طناب دار اعدام پرداخته بود، چیزی نشنیده و نمی دانستند. از اینرو جا داشت که جمعی از عوام ساده لوح و ظاهربین که اولین دسته از فریب خوردگان رجوی بودند، او را در آغوش گیرند و در وصفش شعر و ترانه بسرایند.

 

اگر مردم تهران می دانستند که رجوی عضو مجاهدین به همکار ساواک آریامهری تبدیل شده و سالها در هتل زندان نمای قصر نام و نشان زندانی سیاسی را یدک کشیده است؛ بی شک و تردید همان روز به محض دیدنش او را تیکه پاره کرده و چون شکنجه گران ساواک به سزای اعمال و پرونده سیاهش می رساندند.

 

ولی افسوس که افشاگری ها دیر صورت گرفت و نوچه ی ارتشبد نصیری رئیس ساواک توانست از فرصت بدست آمده و پیروزی انقلاب سوءِ استفاده کند و هرآنچه طرح و ترفند آموخته بود و در ذهن داشت به اجرا بگذارد. دیدیم که خیلی زود دامنه فعالیت ضد مردمی اش در سراسر ایران گسترش یافت.

 

خوی و خصلت مسعود رجوی بر اساس خیانت و جنایت است، چه قبل از انقلاب 57 و یا از اوایل دهه 60 تا کنون، از ترور 17 هزار شهروند ایرانی تا فرار به فرانسه و پیوستن به صدام؛ رجوی پیوسته خائن و خیانتکار بوده و خواهد بود.