به گزارش پارس به نقل از کیهان، فریدون احمدی از عناصر ضد انقلاب خارج نشین و فعال در طیف موسوم به « اتحاد برای دموکراسی» ضمن بیان این مطلب در مصاحبه با « اخبار روز» می گوید: امید به تغییر خوب است اما اگر کاذب باشد به یأس و شکست های بزرگ تر می انجامد. روحانی اصلاح طلب نیست و از اعتدال و تعادل سخن می گوید. اینکه ما از جنبش سبز به زرد و بنفش تنزل کنیم، تأسف بار است، عقبگرد و نشانه استیصال است.


وی درباره به حاشیه رفتن سران فتنه سبز می گوید: دولت روحانی خواهد کوشید جنبش سبز و سران نمادین آن را به حاشیه رانده و در اذهان به فراموشی بسپارد. مواضعی که توسط روحانی تحت نام افراط طرد شده و اعتدال در برابر آن نهاده می شود در یک سوی آن همان جنبش سبز را مدنظر دارد. این موضع نظام است و با تاسف شاهد آن هستیم که نیروهایی در صفوف اپوزیسیون نیز به جد می کوشند همین سیاست را پیش برند و وضعیت کنونی را ناشی از افراط گرایی و جنبش سبز جلوه دهند.


علی کشتگر از سران گروهک منحله فدائیان خلق نیز گفته است: روحانی حتی اصلاح طلب هم نیست.
او می افزاید: توهم امروز نسبت به روحانی ناامیدی فردا را به دنبال خواهد داشت. و هرکس که بیشتر به این توهم دامن زده باشد، مسئولیت بیشتری در خلع سلاح و ناامیدی مخالفان ایفا کرده است. خواسته های اپوزیسیون اساسا امکان تحقق در جمهوری اسلامی و هیچ نظام دینی دیگری ندارد.


با این حال فواد تابان سردبیر پایگاه اینترنتی اخبار روز درباره غافلگیری اپوزیسیون از حماسه مشارکت ۷۳درصدی مردم می گوید: غالبا اپوزیسیون به ندیدن و نفهمیدن روندها و وضعیت ها محکوم می شود. بخشی از این ندیدن و نفهمیدن طبیعی است. ما تحلیلگر هستیم، جادوگر نیستم، غیبگو هم نیستیم. براساس آن چه که دیده می شود می توانیم قضاوت و ارزیابی کنیم. از این رو مواقعی پیش می آید که غافلگیر می شویم. این را نمی توان فقط به حساب ضعف اپوزیسیون گذاشت. بخشی از آن، حاصل وضعیت به شدت غیردموکراتیک و « زرنگی های» حکومت در استفاده از این وضعیت است که به منظور غافلگیر کردن اپوزیسیون صورت می گیرد.


او پیش بینی کرده که جنبش (فتنه) سبز تبدیل به زائده ای در حاشیه شود. تابان می گوید: خطر تبدیل اصلاح طلبان و اپوزیسیون به بخشی از زائده حکومت وجود دارد. اکنون ما می بینیم که بخش بزرگی از اپوزیسیون موضوع انتخابات آزاد را فراموش کرده و غرق در ابراز رضایت از وضعیت موجود است. سیاست قواعد خود را دارد. نمی شود در اوج یک انتخابات، شعار « انتخابات آزاد» را فراموش کرد و کنار گذاشت، از نتایج یک انتخابات غیرآزاد و ضددموکراتیک احساس رضایت کرد و آن را پیروزی خواند و در عین حال مدعی شد که ما طرفدار انتخابات آزاد هستیم.