پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- امیر حمزه نژاد- این روزها فضای مجلس شورای اسلامی دهم متاثر از انتخاب هیئت رئیسه سال دوم خود است و در این میان اصلاحطلبان متوهمانه به فکر تقویت نیرویهای خود در هیئت رئیسه هستند و دراین جهت با علی اردشیر لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی نیز بر سر نیروهای خود وارد چالش شدهاند.

ماجرا از این قرار است که بعد از انتخابات اخیر امر بر اصلاحطلبان مشتبه شد که وزن بیشتری در فضای سیاسی کشور دارند و همین موضوع سبب شد تا فشارشان را بر نیروهای مستقل در مجلس بیشتر کنند تا سهم افزونتری از هیئت رئیسه کسب نمایند اما این زیادهخواهی فراکسیون امید به مذاق لاریجانی و مستقلین خوش نیامد و اینک اصلاحطلبان در این تنگنا قرار گرفتهاند که خود مستقلین را به دامن اصولگرایان هل دادهاند. واقعیت این است که ورای بدمستی اصلاح طلبان پس از پیروزیهای اخیر اوزان فراکسیونها در مجلس شورای اسلامی طور دیگری است و درواقع سه فراکسیونی که تشکیل شده است تقریباً وزن متناسب با یکدیگر دارد و ائتلاف فراکسیونها جای اکثریت مطلق را در مجلس گرفته و تعیین کننده شده است.

اما نکته قابل تامل در اتفاقاتی که حول سهم خواهی اصلاحطلبان از مستقلین شکل گرفته، پروژه عبور از علی لاریجانی است. لاریجانی یکی از شخصیت های سیاسی است که این روزها متمایل به جریان اعتدال شده است و در جریان انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم نیز به عنوان یار دوازدهم دولت به کمک آمد و در مورد وعده های انتخاباتی برخی از کاندیداها اظهار نظر منفی کرد و به قول معروف پنبه وعده های دو رقیب مطرح روحانی را زد.

در این راستا رئیس مجلس، وعده افزایش یارانه های قالیباف را نشدنی قلمداد کرد و به وعده افزایش وام ازدواج از سوی رئیسی هم اشاره کرد و گفت: «حقیقت این است؛ تا زمانی که اقتصاد کشور شکوفا و ثروت ایجاد نشود، امکان افزایش وامهای ازدواج، یارانه، وام مسکن و سایر خدمات وجود ندارد.»

این کمک رسانی لاریجانی در انتخابات ریاست جمهوری به کاندیدای اصلاحطلبان درحالی است که اینک فراکسیون امید مزد زحماتاش را با عبور از وی میدهند. درواقع اصلاح طلبان به خوبی خوی قدرتطلبی و انحصارگرایی قدرت خود را زمانی که متوهمانه فکر میکردند که نتایج انتخابات شورای شهر تهران و ریاست جمهوری در وزن سیاسی آنان در مجلس شورای اسلامی تأثیری هم دارد، به خوبی نشان دادند.

نگاه ابزاری اصلاح طلبان به علی لاریجانی درحالی قابل توجه است که این روزها حملات شدیدی علیه لاریجانی و مستقلین توسط اصلاحطلبان شکل گرفته و درصدد تخریب وجهه لاریجانی با عنوان شخصیتی فریبکار و متمایل به افراطگرایی هستند. رسانههای زنجیرهای اصلاحطلب که وظیفه وجهه بخشی و همچنین ترور شخصیت رقیب را بر عهده دارند در این چند روز با پروپاگاندای شدید رسانه ای علیه رئیس مجلس و مستقلین دست به کار شده اند.

تعیین تکلیف اصلاحطلبان برای رئیس مجلس

کار به جایی رسیده است که فراکسیون امید تهدید کرده که اگر مستقلین مجلس وارد مذاکره با آنان نشوند خود لیست ۱۲ نفرهای جدا برای هئیت رئیسه مجلس شورای اسلامی ارائه میکند. عتاب و خطاب اصلاح طلبان در مقابل لاریجانی تا جایی است که حتی سعی دارند وجهه مستقل وی به عنوان ریاست قوه مقننه را نیز دستخوش تغییر قرار داده و وی را به عنوان نیروی در خدمت اهداف خود قرار دهند. از این روست که اعضای فراکسیون امید مجلس نسبت به لاریجانی مطرح میکنند که چرا بایستی با اصولگرایان جلسه بگذارد و همین موضوع سبب اختلاف میان رئیس مجلس و فراکسیون امید شد.

این درحالی است که رئیس مجلس شورای اسلامی ورای فعالیت جناحی و سیاسی بایستی نقطه نظرات گروههای مختلف سیاسی داخل مجلس را اخذ کند و وجهه مستقلی در این حوزه داشته باشد. تعیین تکلیف اینکه نباید لاریجانی و مستقلین با اصولگرایان جلسه بگذارند از نکات قابل توجه رفتار زیادهخواهانه اصلاحطلبان بعد از انتخابات ۲۹ اردیبهشت ماه است.

به نظر میرسد که همین رفتار انحصارطلبانه اصلاح طلبان مجلس بوده که لاریجانی را وادار کرده که با جریان اصولگرا در مجلس به توافق برسد تا ضربه شستی به این جریان نشان دهد اما به نظر میرسد که با وجود این حملات رسانهای اصلاحطلبان به لاریجانی برای کنار نهادن وی از ساختار قدرت به نفع نیروی خود شروع شده است و هنوز انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم توسط شورای نگهبان تایید نشده علی لاریجانی با همه مساعدتهای خود در انتخابات به نفع حسن روحانی مزد زحمات خود را در این راستا به خوبی گرفت. از نکات قابل تامل این حادثه سیاسی میتوان به بازگشت رئیس قوه مقننه به سمت اصولگرایان مجلس شورای اسلامی که نتیجه ائتلاف شکست خورده و خلف وعده اصلاح طلبان در شراکت سیاسی است، اشاره کرد.