شاگرد فراری منتظری (مهدی خلج) در نوشته ای بدون در نظر گرفتن زبان خاص گفتمان های مختلف و بدون اشاره به خدمات افتخار آمیز مفاخر ایران زمین اهانت های ناصواب و ناروایی را نثار آنان نموده است.

بنا بر این گزارش این جاسوس سرویس های بیگانه بدون اشاره به روح لطیف ابوعلی سینا و سایر بزرگان دین در نوشته خود آورده است که: " زبانِ فیلسوفانِ اسلامی، هم در سنجش فلسفی هم برای گفت‌وگو، کُند و کاهل است و از مدارِ بسته‌اش راه برون‌شد نمی‌داند. از گذشتگان دور به ابن سینا بنگرید که در شفا و اشارات، از یورش و خروش بر خصمان، هیچ خش و خستگی بر قلم‌اش نمی‌نشیند. سرفصل‌هایی از این دست نه اندک‌اند: «وهم و تنبیه» (=پندار و بیدارگری)؛ که یعنی اگر چون من نیندیشی در ظلماتِ اوهام گرفتاری...

وی سپس در خصوص ملاصدرا این فیلسوف بزرگ اسلامی آورده است که: " یا اسفار اربعه‌ی ملاصدرا را ببینید که چه سان یکایک کلمات‌اش چون طبق‌های یقین و طبله‌هایی سنگین‌اند. در آغاز کتابی که در «حکمتِ متعالیه» است، مخالفان را «کورانی ناتوان از دیدنِ انوار و اسرار حکمت» لقب می‌نهد و خفاشانی خفیف و خوار می‌خواند... "

اینکه خلجی مباحثی اینچنین تخصصی را بدون اینکه محفلش فراهم باشد در یک رسانه عمومی مطرح می کند فقط نشان از درماندگی وی از رویارویی با عالمان دینی و ورود به مباحث تخصصی می باشد و مهمتر از آن اینکه وی هیچ چیزی در چنته برای ارائه در کلاس درس ندارد.

و مطلب دوم اینکه معلوم نیست چنین حقد و کینه ای که وی در درون خود دارد از کجا سرچشمه می گیرد که حاضر است مفاخر ایران زمین را چنین ناجوانمردان آماج تهمت های بچه گانه خود قرار داده است اما یک چیز مشخص است و آن اینکه دشمن از وی برای پشت کردن به بزرگان خود دارد استفاده می نماید.