به گزارش پارس ، ناصر صابری در گفت وگو با ایسنا، اظهار کرد: استفاده از لارو مگس‎ ها در درمان زخم‎ ها سابقه طولانی دارد. قرن‎ ها قبل اقوامی در استرالیا، برمه و قوم‎ های آمریکای مرکزی از مگس درمانی استفاده می‏ کردند و در سال‎ های اخیر با توجه به مقاومت میکروب‎ ها به آنتی بیوتیک‎ ها مجددا رجعت خوبی به این علم پیدا شده است.

وی افزود: در ایران نیز از حدود ۴ سال پیش به همراه تیمی از کارشناسان حشره شناس کار تحقیقی بر روی این نوع درمان صورت گرفته است. مگس درمانی علاوه بر این که برای دیابتی‎ ها مفید است برای معالجه زخم بستر، مقابله با آبسه، زخم‎ های پوستی، زخم‎ های سرطانی، عفونت استخوان و زخم‎ های حاصل از سوختگی استفاده می شود.

صابری تصریح کرد: در قرآن نیز به درمان با لارو مگس اشاره شده است که مربوط به حضرت ایوب می‎ باشد. در مگس درمانی از لارو مگس‎ هایی که ایجاد نیاز اختیاری می‎ کنند استفاده می شود و مطلقاً مجاز به استفاده از گونه‎ هایی که ایجاد نیاز اجباری می‎ کنند نیستیم؛ چرا که می‎ توانند به بافت سالم بدن صدمه زده و باعث مرگ شوند.

این پزشک طب سنتی تأکید کرد: موردی که سبب شناسایی نسبتاً راحت آن می شود دارا بودن رنگ سبز متابولیک است و دارای سه مرحله لاروی است. این لاروها با ترشح آنزیم خاصی بافت‎ های مرده را به حالت نیمه مایع یا سوپی شکل درآورده و سپس آن را می‎ مکند. این لاروها ترشحات آمونیاکی دارند و PH زخم را به حدود ۸ الی ۸.۵ می‎ رسانند که در این PH بهبود زخم سریعتر است.

صابری درخصوص نحوه درمان با لارو مگس، عنوان کرد: بسته به اندازه زخم، و عمق زخم تعداد لارو متغیر است. برای زخم‎ های یک سانتی متر ۵ تا ۱۰ عدد و برای زخم‎ های بزرگ ۵۰ الی ۶۰۰ عدد لارو گذاشته می شود. در زخم های کوچک حداکثر تا یک هفته و در زخم‎ های بزرگ تا حداکثر ۶ هفته درمان کامل می شود، ضروری است هر سه روز یکبار لاروها را تعویض کنیم.

وی ادامه داد: از نکات مهم دیگر در مورد این لارو وجود موهای کوچک نوک تیز در لارو است که به طور فیزیکی سبب نابودی و از بین بردن میکروب ها می شوند در درمان به این شکل حتماً باید از لاروهای استریل استفاده کنیم تا مشکل ساز نشوند.

صابری خاطرنشان کرد: در این نوع درمان عارضه خاصی وجود ندارد و تنها عوارضی مثل درد و بوی تعفن دارد ولی این‎ ها درمان را تحت شعاع قرار نمی دهند همچنین درحال حاضر مردم استقبال خوبی از این نحوه درمان دارند ولی به دلیل عدم حمایت‎ های لازم و وجود محدودیت‎ ها قادر به انجام این نوع درمان نیستیم.